Από την αυγή του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδίωκαν όχι μόνο να δεσμεύσουν την Ευρώπη σε μια κοινή άμυνα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και να την κρατήσουν σε κατάσταση κηδεμονίας. Αυτό σήμαινε στραγγαλισμό όλων των προσπαθειών για την οικοδόμηση ανεξάρτητων ευρωπαϊκών αμυντικών δομών ή στρατηγικών.
Αλλά εδώ και καιρό στέλνουν ένα σαφές μήνυμα προς τους Ευρωπαίους συμμάχους τους: Κάντε περισσότερα!
Η λίστα είναι μεγάλη, όπως σημειώνει το Foreign Policy:
«Δαπανήστε περισσότερα στην άμυνα, αναλάβετε μεγαλύτερο ρίσκο, απορρίψτε το ρωσικό φυσικό αέριο, πιάστε κατασκόπους του Κρεμλίνου, αντιδράστε στα κομμουνιστικά συνδικάτα, στείλτε ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις να πολεμήσουν στους πολέμους των ΗΠΑ»…
Γκρίνια…παλιά
Για τους Αμερικανούς, η αμυντική συμβολή της Ευρώπης δεν ήταν ποτέ αρκετή.
Η δυσαρέσκεια για την κατανομή των βαρών προηγείται της ίδρυσης του ΝΑΤΟ. Σε μια ακρόαση της Γερουσίας του 1949 σχετικά με την ένταξη των ΗΠΑ στη συμμαχία, ο Υπουργός Εξωτερικών Ντιν Άτσεσον ρωτήθηκε αν αυτό θα σήμαινε «αποστολή μεγάλου αριθμού στρατευμάτων στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήταν «ένα σαφές και απόλυτο όχι!».
Να σημειωθεί ότι η υπόθεση για την ίδρυση της Συμμαχίας ήταν πως η υποστήριξη των ΗΠΑ θα ήταν μια γέφυρα προς την ευρωπαϊκή αυτοδυναμία
Οι υποστηρικτές της ευρωπαϊκής άμυνας έχουν βρεθεί από τότε αντιμέτωποι με μια δύσκολη πορεία. Όσο περισσότερο η Γαλλία μιλούσε για «στρατηγική αυτονομία», «χειραφέτηση» και άλλες έννοιες, τόσο περισσότερο η Βρετανία και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ έκαναν πίσω.
Τα τρομακτικά «αν», συσπειρώνουν την Ευρώπη
Πλέον, τρομοκρατημένοι από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις διατλαντικές αναταραχές, οι Ευρωπαίοι παίρνουν εξαιρετικά σοβαρά τη φροντίδα της δικής τους άμυνας και ασφάλειας.
Οι ανησυχίες είναι έντονες.
Τι θα συμβεί αν ο Λευκός Οίκος όχι μόνο αποσυρθεί από την υποστήριξη της Ουκρανίας, αλλά χαρακτηρίσει την επόμενη ευρωπαϊκή εισβολή της Ρωσίας ως μια απλή «συνοριακή αψιμαχία», ανάξια της εμπλοκής των ΗΠΑ;
Κι αν η Ουάσιγκτον διακόψει την προμήθεια όπλων που χρησιμοποιούν αμερικανική υψηλή τεχνολογία;
Κι αν διακόψει την πρόσβαση σε δορυφόρους και άλλες κρίσιμες υποδομές και αποσύρει την αμερικανική διοίκηση του αρχηγείου του ΝΑΤΟ.
Οι πρακτικές συνέπειες
Όλα αυτά θα έχουν πρακτικές συνέπειες.
Κατ’ αρχάς, θα είναι μια κακή στιγμή για την πώληση αμερικανικών όπλων ή οποιουδήποτε είδους συστήματος υψηλής τεχνολογίας στην Ευρώπη.
Ο Τραμπ έχει συζητήσει δημοσίως τον περιορισμό των χαρακτηριστικών των νέων, έκτης γενιάς μαχητικών αεροσκαφών F-47 που πωλούνται σε συμμάχους, λέγοντας: «Θα θέλαμε να τα μειώσουμε κατά περίπου 10% , κάτι που πιθανώς έχει νόημα, διότι κάποια μέρα, ίσως να μην είναι σύμμαχοί μας, σωστά;».
Οι ανησυχίες αυξάνονται επίσης σχετικά με τον μονομερές λεγόμενο «kill switch» (σσ: απενεργοποίση) στα οπλικά συστήματα που κατασκευάζουν οι ΗΠΑ, το οποίο θα επέτρεπε στην Ουάσινγκτον να περιορίσει, για παράδειγμα, την πρόσβαση σε λογισμικό και συστήματα δεδομένων.
Αυτό το αμερικανικό τεχνολογικό βέτο έχει εμποδίσει την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει βρετανικούς πυραύλους Storm Shadow -οι οποίοι περιέχουν αμερικανικά συστήματα καθοδήγησης- εναντίον στόχων εντός της Ρωσίας.
«Βυθίζονται» συμφωνίες
Τα λόγια του Τραμπ βυθίζουν συμφωνίες.
Η Πορτογαλία και ο Καναδάς φέρονται να εξετάζουν το ενδεχόμενο να ακυρώσουν μέρος της αγοράς των stealth μαχητικών αεροσκαφών Lockheed Martin F-35 Lightning II.
Με τον Μασκ να αναστέλλει τις δορυφορικές υπηρεσίες προς την Ουκρανία, η Ιταλία αποσύρθηκε από την απόκτηση του Starlink.
Οι Δανοί συζητούν εάν οι απειλές του Τραμπ για τη Γροιλανδία σημαίνουν ότι θα πρέπει να επιλέξουν το γαλλο-ιταλικό σύστημα αεράμυνας SAMP/T NG αντί των αμερικανικών Patriot, σε μια σύμβαση που έχει προγραμματιστεί να υπογραφεί φέτος.
Παράλληλα, οι Βρετανοί κατασκευαστές όπλων έχουν εξαπολύσει μια επίθεση μάρκετινγκ, τονίζοντας τις «ανθεκτικές στον Τραμπ» αλυσίδες εφοδιασμού τους.
Χαμένες θέσεις εργασίας, κέρδη και φόροι
Προχωρούν επίσης σχέδια για ένα κοινό ευρωπαϊκό Ταμείο για τη χρηματοδότηση της άμυνας Βασική προϋπόθεση: Θα χρηματοδοτούνται μόνο συμβάσεις με Ευρωπαίους κατασκευαστές όπλων.
Όλα αυτά δεν θα κοστίσουν μόνο θέσεις εργασίας, κέρδη και φόρους στις ΗΠΑ, αλλά θα διαβρώσουν και την επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
«Απεξάρτηση» από την CIA
Η ανταλλαγή πληροφοριών αποτελεί ένα ακόμη προπύργιο της αμερικανικής επιρροής στην Ευρώπη, που θα δεχτεί πλήγμα. Για δεκαετίες, οι τεράστιες δυνατότητες της CIA, της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας, της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας και άλλων υπηρεσιών έχουν δώσει στην αμερικανική πλευρά το πάνω χέρι στις σχέσεις της με τους Ευρωπαίους ομολόγους της.
Όχι πια. Οι Ευρωπαίοι αρχηγοί κατασκοπείας το σκέφτονται τώρα δύο φορές πριν μοιραστούν σημαντικά μυστικά με τους Αμερικανούς ομολόγους τους.
Οι ευρωπαϊκές προσπάθειες πληροφοριών κάποτε χλευάζονταν. Τώρα πια έχουν μεγαλύτερους προϋπολογισμούς, επιρροή, προσωπικό και εμπειρία.
Το ευρωπαϊκό «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»
Η πορεία είναι σαφής. Όσο περισσότερο ο Τραμπ διακηρύσσει το «Πρώτα η Αμερική», τόσο περισσότεροι Ευρωπαίοι ακούν το «sauve qui peut» (ο σώζων εαυτόν σωθήτω) και απομακρύνονται τρέχοντας από τα συντρίμμια μιας συμμαχίας που λανθασμένα θεώρησαν δεδομένη.
Κάθε βήμα προς αυτή την κατεύθυνση δημιουργεί μεγαλύτερη επιρροή για την Ευρώπη και λιγότερη μόχλευση για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
naftemporiki. gr