Τον Ιανουάριο του 2015 ο Γιώργος Παπανδρέου γινόταν ο πρώτος πολιτικός που ενώ είχε εκλεγεί πρωθυπουργός με ένα κόμμα –το ΠΑΣΟΚ– κατέβαινε στις εθνικές εκλογές ως επικεφαλής άλλου –ΚΙΔΗΣΟ– παίρνοντας ποσοστό της τάξεως του 2,54%.
Φυσικά δεν μπήκε τότε στη Βουλή και μετά κατέστη ανενεργό αν και σήμερα μετέχει ως ένα είδος συνιστώσας στο ΠΑΣΟΚ στο οποίο επέστρεψε και διεκδίκησε μάλιστα την αρχηγία για να χάσει στις εσωκομματικές εκλογές με αντίπαλο τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Σήμερα, ένας άλλος πρώην –πρώην πρωθυπουργός, πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην βουλευτής Πειραιά– ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί τη δική του… περπατησιά κόντρα στο κόμμα που ο ίδιος δημιούργησε. Νέο κόμμα ακόμη δεν έχει φτιάξει, αλλά όπως λένε οι δικοί του… ψήνεται προκειμένου να κατέβει στις εθνικές εκλογές μετά το rebranding που μάλλον πεταμένα λεφτά ήταν.
Τι θα καταφέρει αν το κάνει; Ουδείς γνωρίζει. Οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν ένα ποσοστό της τάξεως του 8,6% με βάση όσα λένε οι ψηφοφόροι που δηλώνουν σίγουροι ότι θα ψηφίσουν ένα νέο κόμμα με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα. Του δίνουν και ένα ποσοστό επίσης ψηφοφόρων που λένε ότι το σκέφτονται και ότι δεν είναι αρνητικοί. Στο στιλ δηλαδή «άσε και θα δούμε».
Στο σύνολό τους προέρχονται από τα κόμματα που δημιουργήθηκαν με τις διαδοχικές διασπάσεις που έφερε η έλευση Κασσελάκη –με τη στήριξη του ίδιου του Τσίπρα– στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από κόμματα που δημιουργήθηκαν από στελέχη που εγκατέλειψαν το κόμμα αυτό όταν ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός έκανε τη μεγάλη Kolotoumpa προσφέροντας στον όρο διεθνή… αναγνώριση.
Τα στοιχεία θα φανούν στις δημοσκοπήσεις όταν κάνει –αν κάνει– κόμμα. Τότε θα μπορεί κάποιος να έχει μια ιδέα για το πού και πώς πάει το κόμμα Τσίπρα. Σήμερα όλα είναι εικασίες που παραπέμπουν ως προς τα δημοσκοπικά στοιχεία σε άλλα χρόνια, τότε που κόμματα έφταναν και ξεπερνούσαν το 20%, αλλά στην πορεία χάνονταν σαν άλλοι διάττοντες αστέρες.
Μέχρι στιγμής το μόνο που έχει καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας είναι να διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ και να κουνά το δάχτυλο στους πρώην –πλέον– συντρόφους του. Αυτούς με τους οποίους κυβέρνησε και οδήγησε τη χώρα στο χείλος τους γκρεμού. Οι ίδιοι –εκτός από κάποιες εξαιρέσεις– αποφεύγουν να ασκήσουν κριτική στον πρώην αρχηγό τους επιβεβαιώνοντας, αν μη τι άλλο, πως ο ίδιος τους ξέρει καλά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως τους είχε φτάσει στο σημείο να τρέχουν να ξαναψηφίσουν για εσωκομματικά θέματα διότι τόλμησαν να πάνε κόντρα σε αυτά που ήθελε να περάσει. Ή ότι τους έβαζε να ψηφίσουν υπέρ του Παύλου Πολάκη ή να μετέχουν σε διαδικασία όπως η πρόταση εμπιστοσύνης για να μη θιγεί ο πάλαι ποτέ στενός συνεργάτης του από προτάσεις δυσπιστίας της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τώρα βέβαια κάνει πως δεν γνωρίζει τον… αψύ Κρητικό που έχει τον δικό του τρόπο να εκφράζεται και διαρρέει το περιβάλλον του πως δεν τίθεται θέμα να τον αποδεχθεί στο νέο κόμμα που κάποτε θα ιδρύσει. Και λέμε κάποτε διότι δεν υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα με αποτέλεσμα κάποιοι να υποστηρίζουν πως δεν αποκλείεται να αντιγράψει τον συγκυβερνήτη του Πάνο Καμμένο που ίδρυσε κόμμα τρεις μήνες πριν από τις πρώτες εκλογές του 2012 και να παίξει παιχνίδι προεκλογικό μέσα από τα σόσιαλ μίντια.
Όπως και να έχει, πάντως, τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων δεν καταγράφουν αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό από τον νεοαντισυστημικό Τσίπρα και τις πομφόλυγές του.
Πηγή: tomanifesto.gr