Αμερικανοί και Ισραηλινοί «επανατοποθετούνται» σε περιοχές «ρωσικού ενδιαφέροντος», προχωρώντας σε κινήσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανησυχία στη Μόσχα
Η προστασία των μειονοτήτων της Συρίας δεν είναι απλώς ένα ανθρωπιστικό καθήκον, αλλά μια στρατηγική αναγκαιότητα για το Ισραήλ και τους συμμάχους του στη διαμόρφωση μιας μεταπολεμικής Μέσης Ανατολής.
«Η κυβέρνηση και η Χεζμπολάχ πρέπει να δεσμευτούν πλήρως και να δράσουν τώρα, προκειμένου να μην καταδικάσουν τον λιβανέζικο λαό στο παραπαίουν status quo», έγραψε ο Μπαράκ.
Δεκάδες υπουργοί από χώρες όλου του κόσμου συμμετέχουν από σήμερα σε διάσκεψη στον ΟΗΕ για το Μεσανατολικό με στόχο την προώθηση της λύσης των δύο κρατών (ενός ισραηλινού και ενός παλαιστινιακού).
H σιωπή της Δύσης και η συνεργασία της Τουρκίας με τους τζιχαντιστές της Δαμασκού συνιστούν συνενοχή. Χρέος της διεθνούς κοινότητας είναι να αναγνωρίσει πως η νομιμοποίηση ενός καθεστώτος που διώκει και καταπιέζει χριστιανούς, Κούρδους, Δρούζους και αλαουίτες απειλεί τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο
Ο δημόσιος έπαινος του Τραμπ από τον Αλίγιεφ δεν είναι απλώς ρητορική. Αντικατοπτρίζει δεκαετίες ήσυχων στρατηγικών δεσμών με το Ισραήλ και μια σπάνια ευκαιρία να επεκταθούν οι Συμφωνίες του Αβραάμ προς τα ανατολικά.
Η πολιτική υπεροψία της Άγκυρας αρχίζει να επιστρέφει ως γεωπολιτική ήττα. Όχι μόνο δεν κατάφερε να ελέγξει τη Συρία αλλά εξελίσσεται πλέον σε δύναμη που φέρει την ευθύνη για τη νέα αποσταθεροποίηση στη περιοχή.
Yinon Plan: Το σχέδιο του 1982 επιστρέφει; Ισραήλ, Συρία, Ιράκ, Δρούζοι, Κούρδοι, Χαμάς, Τουρκία, Ιράν. Γιατί το αύριο της περιοχής χτίζεται πάνω στις στάχτες ενός στρατηγικού οράματος 40 ετών
Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στη Συρία, πρέσβης Τόμας Τζ. Μπαράκ, βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής τις τελευταίες δύο εβδομάδες, καθώς η πολιτική των ΗΠΑ συνεχίζει να αντιμετωπίζει προκλήσεις.
Όποιος κλείνει τα μάτια σε αυτή την αντιπαράθεση, δεν κατανοεί το πραγματικό διακύβευμα: Τη μάχη για την καρδιά της Μέσης Ανατολής, τη νέα της γεωπολιτική αρχιτεκτονική και τον ρόλο που θα έχει σε αυτήν ο επόμενος ηγεμονικός παίκτης.
Η ΕΕ, δυστυχώς, όχι μόνο δεν παρεμβαίνει στην γεωπολιτική σύγκρουση στη Συρία, αλλά -ακόμα χειρότερα- ανέχεται τον τουρκικό επεκτατισμό και επιτρέπει στον Ερντογάν να παίζει σε διπλό ταμπλό πότε ως «νατοϊκός εταίρος» όταν διαπραγματεύεται όπλα με τη Δύση, και πότε ως «επιτήδειος ουδέτερος» όταν συμμαχεί με Ιράν, Ρωσία ή Χαμάς!
Πώς φτάσαμε από τις μυστικές συνομιλίες που είχαν Ισραηλινοί και Σύροι στην Τουρκία με τη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ, στους ισραηλινούς βομβαρδισμούς αυτήν την εβδομάδα στη Δαμασκό
Το κενό που δημιουργείται στη Μ. Ανατολή εκμεταλλεύεται η Τουρκία, προωθώντας το νεο-οθωμανικό της σχέδιο με διπλωματία, στρατιωτικές κινήσεις και επεκτατική πολιτική.
Μετά το σύντομο πόλεμο με το Ισραήλ κατά τον οποίο υπέστη μια σημαντική ήττα, αλλεπάλληλες κατασχέσεις όπλων υψηλής αξίας υποδεικνύουν ότι η Τεχεράνη καταβάλλει ανανεωμένες προσπάθειες για να εξοπλίσει τις φιλικές της οργανώσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με τη Wall Street Journal.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν μίλησε στη Νέα Υόρκη εκτεταμένα για το Ισραήλ και τις επιθέσεις στη Συρία, λέγοντας ότι το Ισραήλ ακολουθεί εδώ και καιρό μια πολιτική ντε φάκτο αποσταθεροποίησης της περιοχής.
Σε επιχείρηση «σοκ και δέος» προχώρησε το Ισραήλ για να προστατέψει τους Δρούζους και για να κάνει επίδειξη ισχύος στην κυβέρνηση των τζιχαντιστών, αλλά και στην Τουρκία, που διαμαρτυρήθηκε έντονα, αλλά δεν παρενέβη.
Δρούζοι και αλαουίτες, Κούρδοι και Ισραηλινοί, Τούρκοι, βεδουίνοι και (πρώην) τζιχαντιστές μάχονται για το μέλλον της Συρίας… και μαζί των ευρύτερων ισορροπιών ισχύος στην περιοχή της Μέσης Ανατολής
