Μέσα στο κλίμα της αναζωπυρωμένης εθνικιστικής ρητορικής και ως βεβιασμένη απάντηση στις τεκμηριωμένες ελληνικές θέσεις και ιδιαίτερα μέτα τις δηλώσεις Δένδια, η Άγκυρα επέλεξε για ακόμη μία φορά τον δρόμο της επίδειξης ισχύος. Προέβαλε με υπερβολικό στόμφο τα «τεχνολογικά επιτεύγματα» που υποτίθεται ότι στηρίζουν την αμφισβητούμενη και νομικά ανυπόστατη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Η τουρκική αμυντική βιομηχανία, σε αρμονία με το πολιτικό της περιβάλλον, βάπτισε τις δοκιμές ως δήθεν μήνυμα αποφασιστικότητας, επιχειρώντας να χτίσει μια εικόνα τεχνολογικής και επιχειρησιακής υπεροχής που απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο αυτής της σκηνοθετημένης προβολής, πραγματοποιήθηκε στη Μεσόγειο μια μεγάλης κλίμακας αεροναυτική άσκηση. Το Bayraktar TB3, απογειωμένο από το ελικοπτεροφόρο Anadolu, ανέλαβε τον έλεγχο του μη επανδρωμένου θαλάσσιου οχήματος Aselsan Albatros-S KİDA, το οποίο στη συνέχεια εξουδετέρωσε στόχο στην επιφάνεια της θάλασσας. Η Άγκυρα προσπάθησε να παρουσιάσει αυτή τη συνεργασία UAV–USV ως «καινοτόμο» στρατιωτικό επίτευγμα, παρότι δεν προσφέρει κάτι ουσιωδώς νέο σε σχέση με ήδη καθιερωμένες διεθνείς πρακτικές.
Η "σκηνοθεσία" συνεχίστηκε με ακόμη πιο επιθετικό τόνο. Δύο Bayraktar TB3 εκτέλεσαν βολές κατά επίγειων στόχων σε «νησί-στόχο», χρησιμοποιώντας MAM-T, MAM-L και τον μίνι πύραυλο κρουζ KEMANKEŞ-1 με τεχνητή νοημοσύνη. Η επιλογή «νησιωτικών» στόχων μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς επιχειρεί να αποστείλει υποδόρια μηνύματα σε μια περίοδο κατά την οποία η Άγκυρα οξύνει τεχνητά τις εντάσεις στο Αιγαίο.
Η πανηγυρική δημοσιοποίηση των επιδόσεων των Baykar και Aselsan —παρουσία μάλιστα ξένων στρατιωτικών αντιπροσωπειών— λειτουργεί περισσότερο ως επικοινωνιακό τέχνασμα παρά ως πραγματική ένδειξη ισχύος. Παρά την εικόνα του «εξαγωγικού πρωταθλητή» που προσπαθεί να καλλιεργήσει η τουρκική κυβέρνηση, η υπερβολική αυτοπροβολή των UAV ως κορωνίδα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας δεν αρκεί για να κρύψει τις επικίνδυνες και αναθεωρητικές βλέψεις που συνοδεύουν τις δοκιμές μέσα στην παράνομα κατασκευασμένη αφήγηση της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Η Ελλάδα, αντιθέτως, παραμένει σταθερά προσηλωμένη στο διεθνές δίκαιο και στην ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο—κάτι που καμία επικοινωνιακή φιέστα δεν μπορεί να αναιρέσει.