Η ΕΕ απέφυγε τον εμπορικό πόλεμο με τον Ντόναλντ Τραμπ, υποσχόμενη να αγοράσει αμερικανικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο αξίας 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το τέλος της θητείας του. Ωστόσο, η επίτευξη αυτού του στόχου εκτιμάται πως δεν είναι εφικτή.
Όπως αναφέρει το Politico, οι Βρυξέλλες δεν έχουν πλάνο για το πώς μπορεί να υλοποιηθεί η ενεργειακή συμφωνία, αλλά ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες, η επίτευξη του στόχου αυτού είναι εξαιρετικά δύσκολη, μεταξύ άλλων, λόγω των περιορισμένων προμηθειών που διαθέτουν οι ΗΠΑ, των τεχνικών εμποδίων αλλά και τον μη εφικτό έλεγχο στις εισαγωγές στην ΕΕ.
«Είναι εντελώς μη ρεαλιστικός ο στόχος», αναφέρει η εμπειρογνώμονας σε θέματα φυσικού αερίου Λάουρα Πέιτζ, στην εταιρεία εμπορευμάτων Kpler. «Οι αριθμοί είναι πέρα από κάθε όριο», σημειώνει.
Η ΕΕ αγοράζει όλο και περισσότερο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) από τις ΗΠΑ, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ενώ ο Τραμπ συχνά αναφέρει την αγορά ενέργειας από τις ΗΠΑ ως μοχλό πίεσης για τη χαλάρωση των εμπορικών εντάσεων με την ΕΕ.
«Η αγορά αμερικανικών ενεργειακών προϊόντων θα διαφοροποιήσει τις πηγές εφοδιασμού μας και θα συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης» δήλωσε την Κυριακή η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σημειώνοντας ότι η κίνηση αυτή θα βοηθήσει επίσης το μπλοκ στην τρέχουσα προσπάθειά του να «αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο με LNG από τις ΗΠΑ, πετρέλαιο και πυρηνικά καύσιμα».
«Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε αυτές τις αγορές», επανέλαβε τη Δευτέρα ο επικεφαλής του εμπορικού τμήματος της ΕΕ Μάρος Σέφκοβιτς. «Πιστεύουμε ότι αυτοί οι αριθμοί είναι εφικτοί», τόνισε.
Δεν πιστεύουν όμως όλοι πως οι αριθμοί αυτοί βγαίνουν.
Η ΕΕ δαπάνησε 375 δισεκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές ενέργειας πέρυσι, συμπεριλαμβανομένων 76 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις ΗΠΑ, αναφέρει η Πέιτζ, πράγμα που σημαίνει ότι το μπλοκ θα πρέπει ουσιαστικά να τριπλασιάσει τις αμερικανικές εισαγωγές του κατά τα επόμενα τρία χρόνια. Και στην πορεία θα πρέπει εγκαταλείψει άλλους παρόχους, όπως η Νορβηγία, που παρέχει φθηνότερο φυσικό αέριο μέσω αγωγού.
Ούτε η απομάκρυνση από τη ρωσική ενέργεια θα έκανε μεγάλη διαφορά: η ΕΕ δαπάνησε μόλις 23 δισεκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές πετρελαίου, φυσικού αερίου και πυρηνικών από τη Μόσχα πέρυσι.
Αντίστοιχα, οι ΗΠΑ έστειλαν πέρυσι μόνο 166 δισεκατομμύρια δολάρια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο εξωτερικό, εξήγησε η Πέιτζ, πράγμα που σημαίνει ότι θα έπρεπε να εκτρέψουν όλες τις εξαγωγές τους στην ΕΕ - και περισσότερες.
Αυτό «δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί», σημειώνει η ειδικός, εξηγώντας πως οι εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου δεν προορίζονται αποκλειστικά για μία αγορά.
Και αυτή δεν είναι η μόνη τεχνική δυσκολία. Η ΕΕ αγοράζει σήμερα το 12% του πετρελαίου και των καυσίμων της από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον Χομαγιούν Φαλακάσι, επικεφαλής ανάλυσης αργού πετρελαίου στην Kpler.
Το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί στο 14%, δεδομένου ότι τα διυλιστήρια της ΕΕ μπορούν να διαχειριστούν μόνο περιορισμένες ποσότητες του συγκεκριμένου μείγματος πετρελαίου της Αμερικής. «Είναι μια φαντασίωση (το σχέδιο της ΕΕ)», σημειώνει ο ειδικός.
Και ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ δήλωσε επίσης ότι η συμφωνία θα εξαρτηθεί από συγκεκριμένες «συνθήκες», όπως οι υποδομές της Ευρώπης και η ναυτιλιακή ικανότητα των ΗΠΑ.
Αλλά οι αριθμοί δεν είναι πλασματικοί επέμεινε ο αξιωματούχος. «Βασίζονται σε ανάλυση των αναγκών μας».
Μια άλλη πρόκληση είναι το πώς οι Βρυξέλλες θα διευκολύνουν αυτές τις αγορές, δεδομένου ότι δεν αγοράζει η ΕΕ ενέργεια, αλλά οι εταιρείες.
«Η ΕΕ δεν είναι εταιρεία, οπότε θα αναγκάσουν τις εταιρείες της ΕΕ να αγοράζουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τις ΗΠΑ;», διερωτάται ο ειδικός. Και σημειώνει πως «εάν υπάρχει μια εμπορική λογική πίσω από αυτό, τότε οι εταιρείες θα συμφωνήσουν, αλλιώς είναι λόγια του αέρα».
Ασαφές είναι γιατί η ΕΕ δεσμεύεται σε τόσο φιλόδοξους στόχους αφού γνωρίζει τις προκλήσεις που υπάρχουν, σχολιάζει η Αν – Σόφι Κορμπό, ανώτερη ερευνήτρια και εμπειρογνώμονας σε θέματα φυσικού αερίου στο Κέντρο για την Παγκόσμια Ενεργειακή Πολιτική. Σύμφωνα με την ίδια, φαίνεται πως «η ΕΕ ήταν έτοιμη να συμφωνήσει σε οποιονδήποτε αριθμό για να αποφύγει τους δασμούς τάξεως 30%».
Πηγή: skai.gr