Ο έσχατος εχθρός, ο θάνατος, η λύπη, τα προβλήματα, η φθορά, η θλίψις, η δοκιμασία, σκυλεύονται και καταργούνται υπό του Νικητού Θεανθρώπου Κυρίου», τονίζει στο πασχαλινό μήνυμα του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Κάνει λόγο για τα προβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο, αλλά «Έναντι των καθημερινών τούτων "σταυρών", τους οποίους οι άνθρωποι αίρομεν με "γογγυσμούς", έρχεται η Μήτηρ μας Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία να μας υπενθυμίσει ότι ημπορούμεν να είμεθα χαρούμενοι, διότι ο αρχηγός μας Χριστός είναι ο νικητής αυτών, είναι ο φορεύς της χαράς, ο φαιδρύνας τα σύμπαντα».
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος στο πασχαλινό του μήνυμα τονίζει μεταξύ άλλων: «Ο θάνατος ουκ έσχεν εξουσίαν επ' Αυτού. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός διά του ιδίου Αυτού θανάτου τον θάνατον επάτησε. Διέλυσε τα δεσμά του Άδου, διέρρηξε τας σφραγίδας του μνήματος και αφήκε τούτο κενόν μετά των οθονίων μόνον εις μαρτύριον της Αναστάσεως Αυτού»,
Από την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος στο μήνυμά του για το Άγιο Πάσχα τονίζει μεταξύ άλλων: «Ανέστη Χριστός και αναστηλώνεται η ερειπωμένη ζωή με τα στοιχεία της καινής κτίσης, με υλικά πιο ανθεκτικά στα βάσανα, στις διαβρώσεις του πόνου, του φόβου και της απόγνωσης».
Επιπροσθέτως, επισημαίνει: «Ανέστη Χριστός όχι μόνο για τους Χριστιανούς, αλλά και για κάθε άνθρωπο. Το αναστάσιμο φως θωπεύει τα σφαλιστά βλέφαρα των εθελοτυφλούντων. Μα πώς να πιστεύσουν ότι αν ανοίξουν τα μάτια τους θα βρεθούν ενώπιον της μόνης Αλήθειας; Πώς να θεωρήσουν ότι αυτό που θα δουν δεν είναι άλλη μία αυταπάτη, η απαρχή μίας νέας ματαίωσης; Ο ήχος της καμπάνας που δονεί τις χορδές στις καρδιές των Χριστιανών είναι γι' αυτούς ξένος και απόμακρος. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου ακατανόητο, ουτοπικό, σκανδαλωδώς ανεφάρμοστο. Το μηδέν μοιάζει πιο οικείο. Η θεώρηση της ζωής ως μήτρας θανάτου πιο ρεαλιστική».
Τέλος ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος στο πασχαλινό μήνυμά του το οποίο απευθύνει προς τους ομογενείς της Ελλάδος και όλου του κόσμου τονίζει μεταξύ άλλων: «Με αγαλλίαση ψυχής γιορτάζουμε σήμερα αυτό το οποίο ψάλλουμε, την εορτή εορτών, το μέγα και μοναδικό Πάσχα. Και το γιορτάζουμε ως τη μεγάλη νίκη της Αναστάσεως εναντίον φοβερών δυνάμεων που απειλούν τον άνθρωπο».
Μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου
Αδελφοί ηγαπημένοι και τέκνα θεοφιλή εν τω Αναστάντι Κυρίω,
«Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε˙ αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωάν. ις΄, 33), διαβεβαιώνει ο θανάτω τον θάνατον μόνος πατήσας Κύριος τας γενεάς των ανθρώπων. Χριστός Ανέστη! αναφωνούμεν και ημείς προς πάντας τους εγγύς και τους μακράν από της Ιεράς ταύτης Αυλής του βιωματικού εν τω κόσμω σταυρού και της θλίψεως∙ αλλά και από της Αυλής της Αναστάσεως∙ από της κόγχης ταύτης της γης, της Κωνσταντίνου Πόλεως, από όπου διακηρύττεται ότι «ζωή πολιτεύεται», διαλυομένης της κάθε είδους φθοράς και αυτού του θανάτου.
Ο Κύριος πολλάκις προειδοποίησε, κατά την επί γης ένσαρκον παρουσίαν Του, τους Μαθητάς Του περί της θλίψεώς των εξ αιτίας της σταυρικής Του θυσίας επί του Φρικτού Γολγοθά, ως και ένεκα της δραστηριότητος και της πορείας των εντός του κόσμου τούτου -αυτών των ιδίων αλλά και πάντων όσων θα επίστευον εις τον Χριστόν-. Με μίαν χαρακτηριστικήν όμως λεπτομέρειαν: «ότι κλαύσετε και θρηνήσετε υμείς, ο δε κόσμος χαρήσεται· υμείς δε λυπηθήσεσθε, αλλ᾿ η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται...και υμείς ούν λύπην μεν νυν έχετε· πάλιν δε όψομαι υμάς, και χαρήσεται υμών η καρδία» (Ιωάν ις΄, 20-22).
Την αναστάσιμον ταύτην και υπερκόσμιον χαράν πρώται εβίωσαν αι λίαν πρωΐ ελθούσαι επί το μνήμα του Ζωοδότου Μυροφόροι Γυναίκες διά του μονολεκτικού Κυριακού λόγου «Χαίρετε» (Ματθ. κη΄,9). Την ιδίαν αναστάσιμον χαράν βιούσα η Μήτηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως διακηρύττει σήμερον στεντορία τη φωνή: «Αύτη η ημέρα Κυρίου, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή» (πρβλ. Ψαλμ. 117, 24). Ο έσχατος εχθρός, ο θάνατος, η λύπη, τα προβλήματα, η φθορά, η θλίψις, η δοκιμασία, σκυλεύονται και καταργούνται υπό του Νικητού Θεανθρώπου Κυρίου.
Ζώμεν, όμως, εντός ενός κόσμου εις τον οποίον τα μέσα γενικής επικοινωνίας μεταδίδουν συνεχώς δυσαρέστους πληροφορίας περί τρομοκρατικών ενεργειών, περί πολέμων κατά τόπους, περί καταστροφικών φυσικών φαινομένων, προβλημάτων λόγω θρησκευτικού φανατισμού, πείνης, προσφυγικού προβλήματος, ανιάτων ασθενειών, πτωχείας, ψυχολογικών καταπιέσεων, αισθήματος ανασφαλείας και λοιπών συμπαρομαρτουσών ανεπιθυμήτων καταστάσεων.
Έναντι των καθημερινών τούτων «σταυρών», τους οποίους οι άνθρωποι αίρομεν με «γογγυσμούς», έρχεται η Μήτηρ μας Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία να μας υπενθυμίση ότι ημπορούμεν να είμεθα χαρούμενοι, διότι ο αρχηγός μας Χριστός είναι ο νικητής αυτών, είναι ο φορεύς της χαράς, ο φαιδρύνας τα σύμπαντα.
Η χαρά μας στηρίζεται εις την βεβαιότητα της νίκης του Χριστού. Έχομεν την απόλυτον βεβαιότητα, ότι το αγαθόν είναι ο νικητής, διότι ο Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον «και εξήλθεν ίνα νικήση» (πρβλ. Αποκ. ς΄, 2). Ο κόσμος εις τον οποίον θα ζήσωμεν αιωνίως είναι ο Χριστός: το φως, η αλήθεια, η ζωή, η χαρά, η ειρήνη.
Η Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, παρά τους καθημερινούς σταυρούς και τας θλίψεις, ζη αποκλειστικώς και μόνον το γεγονός της χαράς.
Βιώνει εντεύθεν, εν τη παρούση και από της παρούσης ζωής, την Βασιλείαν του Θεού. Από του Ιερού τούτου Κέντρου της Ορθοδοξίας, από των σπλάγχνων του μαρτυρικού Φαναρίου, διακηρύττομεν «κατά την φωταυγή ταύτην νύκτα», ότι προέκτασις και τέλος του σταυρού και της θλίψεως και διασκέδασις του κάθε ανθρωπίνου πόνου και της κάθε δοκιμασίας, είναι η Κυριακή διαβεβαίωσις: «Ουκ αφήσω υμάς ορφανούς» (Ιωάν. ιδ΄, 18-19).
«Ιδού εγώ μεθ᾿ υμών ειμι πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. κη΄, 20).
Αυτό το μήνυμα πρέπει να ακούσωμεν όλοι, να ακούση ο σύγχρονος άνθρωπος και να αφήση τον εαυτόν του να ίδη τον Χριστόν συμπορευόμενον μαζί του. Ναί, να Τον ίδη δίπλα του. Και θα Τον ίδη, μόνον εάν ακούη και βιώνη τον λόγον Του εις την ζωήν του.
Το μήνυμα τούτο της κατισχύσεως της ζωής επί του θανάτου, της νίκης του ιλαρού φωτός της πασχαλίου λαμπάδος επί του σκότους της ακαταστασίας, και της διαλύσεως, διά του ανεσπέρου Φωτός της Αναστάσεως, των θλίψεων και των προβλημάτων ευαγγελίζεται το Οικουμενικόν Πατριαρχείον εις ολόκληρον τον κόσμον και καλεί όλους τους ανθρώπους να το βιώσουν.
Τους καλεί να σταθούν με πίστιν και ελπίδα ενώπιον του Αναστάντος Χριστού, ενώπιον του μυστηρίου της ζωής∙τους καλεί να εμπιστευθούν τον κρατούντα τα ηνία πάσης κτίσεως Αναστάντα Κύριον, τον Κύριον της χαράς και της ευφροσύνης.
Χριστός Ανέστη, λοιπόν, αδελφοί και τέκνα! Αυτού του δεσπόζοντος της ζωής και κυριεύοντος του θανάτου Κυρίου ημών η Χάρις και το άπειρον Έλεος είησαν μετά πάντων.
Φανάριον, Άγιον Πάσχα ,
† Ο Κωνσταντινουπόλεως ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
διάπυρος προς Χριστόν Αναστάντα
ευχέτης πάντων υμών
Μήνυμα του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄
ΔΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2017
Aγαπητοί μου αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Χριστός Ανέστη!
Ανέστη Χριστός και ανασταίνεται η απονεκρωμένη ελπίδα της γης, εγείρονται οι θεοφιλείς επιδιώξεις του Ουρανού, αποκαλύπτεται στα μάτια των ανθρώπων και των Αγγέλων το αίτημα της Βασιλείας!
Ανέστη Χριστός και αναστηλώνεται η ερειπωμένη ζωή με τα στοιχεία της καινής κτίσης, με υλικά πιο ανθεκτικά στα βάσανα, στις διαβρώσεις του πόνου, του φόβου και της απόγνωσης!
Ανέστη Χριστός και ανακτά η Ζωή τα δικαιώματά της πάνω στους νεκρούς, σπάνε οι αλυσίδες στην πομπή των μελλοθανάτων, δίδεται τέλος στην αιχμαλωσία της αμαρτίας, απελευθερώνονται οι ημιθανείς δούλοι της από την καταδυνάστευση της φθοράς και του θανάτου!
Ανέστη Χριστός και αναδύεται η λάβα της αναλλοίωτης Αλήθειας, μέσα από τα έγκατα των ηφαιστείων της καρδιάς μας, της καταπλακωμένης από τα συσσωρευμένα ψεύδη των πονηρών πνευμάτων, των πονηρών ανθρώπων, του πονηρού εαυτού μας!
Ανέστη Χριστός και το φως της Αναστάσεως περιχέεται στο σύμπαν, άπλετο και κυρίαρχο, διαλύοντας τις αυταπάτες για την αιώνια εξουσία του «απατεώνος αιώνος», φανερώνοντας το κίβδηλο και θνητό περίβλημα της υπεροψίας του!
Ανέστη Χριστός και καμιά άβυσσος, έρεβος ή σκοτάδι δεν μπορούν να αναχαιτίσουν τις ελλάμψεις της αναστάσιμης χαράς, που ξιφαλκούν τον καϋμό και το παράπονο. Λαμπαδιάζουν ευφρόσυνα οι παγωμένες καρδιές, ενδύονται τον χιτώνα της ανεξικακίας και καταυγάζουν με το φως της τις συνειδήσεις των αδικουμένων!
Ανέστη Χριστός όχι μόνο για τους Χριστιανούς, αλλά και για κάθε άνθρωπο. Το αναστάσιμο φως θωπεύει τα σφαλιστά βλέφαρα των εθελοτυφλούντων. Μα πώς να πιστεύσουν ότι αν ανοίξουν τα μάτια τους θα βρεθούν ενώπιον της μόνης Αλήθειας; Πώς να θεωρήσουν ότι αυτό που θα δουν δεν είναι άλλη μία αυταπάτη, η απαρχή μίας νέας ματαίωσης; Ο ήχος της καμπάνας που δονεί τις χορδές στις καρδιές των Χριστιανών είναι γι' αυτούς ξένος και απόμακρος. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου ακατανόητο, ουτοπικό, σκανδαλωδώς ανεφάρμοστο. Το μηδέν μοιάζει πιο οικείο. Η θεώρηση της ζωής ως μήτρας θανάτου πιο ρεαλιστική.
Χωρίς Χριστό Αναστημένο, αναμενόμενη η διαχείριση της ζωής ως επιθανάτιας ψευδαίσθησης.
Χωρίς Χριστό Αναστημένο, αναμενόμενη η έκπτωση της ζωηφόρου χαριτόβρυτης Θείας Λατρείας σε λαϊκή ή εθνοφυλετική εθιμοτυπία.
Χωρίς Χριστό Αναστημένο, αναμενόμενη η αντιμετώπιση της Εκκλησίας ως μίας θρησκείας ανάμεσα στις άλλες, ένα παρηγορητικό βάλσαμο για στιγμιαίες ανακουφίσεις από την υπαρξιακή αγωνία.
Χωρίς Χριστό Αναστημένο, αναμενόμενη η πίστη ότι το άπειρο ισοδυναμεί με το μηδέν.
Ο συνειδητός Χριστιανός δεν υπακούει στο φιλοσοφικό επίταγμα του συμβιβασμού με την ιδέα του θανάτου. Όμως, η αναστάσιμη χαρά του μετριάζεται ενώπιον του ασύλληπτου πλήθους των ανθρώπων που την αγνοούν και την στερούνται.
Μία απέραντη λαοθάλασσα πορεύεται διαχρονικώς εκτός Εκκλησίας, στις παρόδους της λαμπροφόρου πομπής προς τη Βασιλεία. Δεν ακούει την αναστάσιμη καμπάνα, δεν συμψάλλει συναγαλλόμενη το «Χριστός Ανέστη», δεν γνωρίζει τη συγκίνηση του ασπασμού της αγάπης.
Το κάλεσμα της όντως Ζωής ανακλάται μόνο μέσω ζωντανών συνειδήσεων. Η αγαθοσύνη, η αθωότητα, η αγάπη, η πνευματική γαλήνη των ζώντων μετ' επιγνώσεως την Ανάσταση του Χριστού ευαγγελίζονται τη ζωή του μέλλοντος αιώνος.
Αγαπητά μου παιδιά,
Χριστός Ανέστη! Να χαίρεστε πάντοτε ωσάν να αναστήθηκε μόλις την προηγούμενη στιγμή, ωσάν να πληροφορηθήκατε τη νίκη επί του θανάτου μόλις τώρα. Να ζείτε με ζωντανή μέσα σας την ελπίδα.
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ