Σαν σήμερα, στις 11 Αυγούστου 1996, η Κύπρος βυθίστηκε στο πένθος από μια άνανδρη δολοφονία που σφράγισε τη μνήμη του κυπριακού ελληνισμού και κατέδειξε για άλλη μια φορά την κυνική υποκρισία της διεθνούς κοινότητας.
Ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από μέλη της τουρκικής εθνικιστικής παρακρατικής οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι, εποίκους που μετέφερε η Αγκυρα στα Κατεχόμενα και αστυνομικούς του ψευδοκράτους.
Το έγκλημα διαπράχθηκε εντός της νεκρής ζώνης στη Δερύνεια, μόλις 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά, μπροστά στα μάτια στρατιωτών του ΟΗΕ, που αδυνατούσαν να τον σώσουν.
Ενέδρα θανάτου
Η παρουσία του Ισαάκ στην περιοχή εκείνη την ημέρα ήταν μέρος μιας μεγάλης διεθνούς διαμαρτυρίας. Στις 2 Αυγούστου 1996, περίπου 200 μοτοσικλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών και ξεκίνησαν μοτοπορεία από το Βερολίνο με προορισμό την κατεχόμενη Κερύνεια, με αφορμή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή του 1974.
Στις 10 Αυγούστου, οι Ευρωπαίοι διαδηλωτές έφτασαν στην Κύπρο, ενώθηκαν με εκατοντάδες Κύπριους συναδέλφους τους και ετοιμάζονταν για την τελική διαδρομή προς την Πράσινη Γραμμή. Μετά από διεθνείς και εσωτερικές πιέσεις, η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών ακύρωσε το σκέλος της πορείας που θα εισερχόταν στα Κατεχόμενα και όρισε κεντρική εκδήλωση στο Μακάριο Στάδιο. Ομως, δεκάδες μοτοσικλετιστές, μεταξύ των οποίων ο Τάσος Ισαάκ, αποφάσισαν να μην υπακούσουν στην ακύρωση της πορείας και να συνεχίσουν προς τη Δερύνεια.
Στις 4 το απόγευμα, η ειρηνική διαμαρτυρία των Κυπρίων και των ξένων διαδηλωτών που εισήλθαν στη νεκρή ζώνη μετατράπηκε σε πεδίο θανάτου, όταν οργανωμένες ομάδες από τους περίπου 1.000 εποίκους –πολλοί από τους οποίους ήταν μέλη των Γκρίζων Λύκων και είχαν μεταφερθεί οργανωμένα από την Τουρκία – και αστυνομικούς του ψευδοκράτους εισέβαλαν στη νεκρή ζώνη κρατώντας ρόπαλα, σιδερολοστούς και ξύλα με πρόκες. Ο Ισαάκ εγκλωβίστηκε στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν φίλο του που καταδιωκόταν. Επεσε στο έδαφος και δέχθηκε ανελέητο ξυλοδαρμό από μέλη των Γκρίζων Λύκων και αστυνομικούς του ψευδοκράτους, μπροστά στα μάτια δύο Ιρλανδών στρατιωτών της UNFICYP, που αδυνατούσαν να τον αποσπάσουν από το μαινόμενο πλήθος.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ο Ισαάκ πέθανε μόλις 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 μέτρα από την τουρκοκυπριακή. Συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 μέλη της ειρηνευτικής δύναμης τραυματίστηκαν εκείνη την ημέρα.
Η κηδεία του Ισαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, έγινε με πάνδημη συμμετοχή. Η σύζυγός του, έγκυος στο πρώτο τους παιδί, στεκόταν συντετριμμένη δίπλα στο φέρετρο. Τρεις μέρες αργότερα, ο ξάδελφός του, Σολωμός Σολωμού, δολοφονήθηκε από τουρκικά πυρά επιχειρώντας να κατεβάσει την τουρκική σημαία από φυλάκιο της νεκρής ζώνης.
Η διεθνής αντίδραση περιορίστηκε σε χλιαρές δηλώσεις «ανησυχίας». Στις 22 Νοεμβρίου 1996, η κυπριακή αστυνομία εξέδωσε διεθνή εντάλματα σύλληψης για πέντε άτομα, μεταξύ των οποίων ο Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν, επικεφαλής των Γκρίζων Λύκων στα Κατεχόμενα, και ο Ερχάν Αρικλί, που συνελήφθη το 2012 στο Κιργιστάν, αλλά αφέθηκε ελεύθερος κατόπιν τουρκικών πιέσεων.
Μόλις το 2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τουρκία για τη δολοφονία, επικαλούμενο το άρθρο 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η απόφαση συνοδεύτηκε από χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια, αλλά καμία ουσιαστική ποινή για τους ενόχους.
Αν κάτι απέδειξε η δολοφονία του Τάσου Ισαάκ είναι ότι η τουρκική πολιτική απέναντι στην Κύπρο –και γενικότερα στους γείτονές της– παραμένει σταθερά αναθεωρητική, επιθετική και αδιάφορη για το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το 1996 η Αγκυρα διοχέτευε οργανωμένες παρακρατικές ομάδες στα Κατεχόμενα. Το 2025 συνεχίζει να:
-Κατέχει το 38% της Κυπριακής Δημοκρατίας.
-Απειλεί ευθέως Ελλάδα και Ισραήλ.
-Εισβάλλει σε Συρία και Ιράκ, πραγματοποιώντας βομβαρδισμούς με θύματα αμάχους.
-Παρεμβαίνει σε πολέμους και εμφύλιες διαμάχες στη Λιβύη και τον Καύκασο.
-Παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της, φυλακίζοντας δημοσιογράφους, διώκοντας πολιτικούς αντιπάλους και καταπιέζοντας μειονότητες.
-Διαπράττει εγκλήματα πολέμου εναντίον των Κούρδων, με μαζικές εκτελέσεις και εκτοπίσεις.
Επιλεκτική αμνησία
Η περίπτωση Ισαάκ είναι το σύμβολο της επιλεκτικής ευαισθησίας της Δύσης. Οταν η παραβίαση δικαιωμάτων συμβαίνει σε χώρες όπως η Ρωσία, το Ιράν ή η Συρία, η διεθνής αντίδραση είναι άμεση και σφοδρή. Οταν όμως αφορά την Τουρκία –χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και σημαντικό γεωπολιτικό παίκτη– η απάντηση είναι χλιαρή ή ανύπαρκτη.
Δυστυχώς, η ίδια λογική εφαρμόζεται και από ορισμένους Ελληνες δήθεν προοδευτικούς, που κινητοποιούνται μαζικά για τηΓάζα και κατά του Ισραήλ, αλλά σπανίως –ή ποτέ– για την Κύπρο, το μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ που παραμένει σχεδόν το μισό υπό τουρκική κατοχή.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, αντί να θέτει αυστηρούς όρους για την άρση της κατοχής, συζητά την ένταξη της Τουρκίας στην κοινή ευρωπαϊκή άμυνα. Δηλαδή να μοιραστεί κρίσιμες στρατιωτικές πληροφορίες και υποδομές με μια χώρα που όχι μόνο κατέχει έδαφος κράτους-μέλους της, αλλά δρα ως ταραχοποιός σε τρεις ηπείρους.
Η δολοφονία του Τάσου Ισαάκ δεν είναι απλώς μια μαύρη επέτειος για την Κύπρο. Είναι μια ζωντανή υπενθύμιση ότι όσο η διεθνής κοινότητα και η ΕΕ κάνουν τα στραβά μάτια απέναντι στην Τουρκία, τόσο αυτή θα συνεχίζει να λειτουργεί ως κράτος-τρομοκράτης, χωρίς κόστος για τις πράξεις της. Η Κύπρος θυμάται. Η Δύση προσποιείται ότι ξεχνά. Και η Τουρκία, όσο μένει ατιμώρητη, θα συνεχίζει την ταραχοποιό δράση της!
Πηγή: tomanifesto.gr