Όπως σημειώνει το Reuters, η ενίσχυση των εναλλακτικών ενεργειακών οδεύσεων μέσω Ελλάδας και Κύπρου μειώνει τον διαχρονικό ρόλο της Τουρκίας ως «αναγκαίου περάσματος» προς την ευρωπαϊκή αγορά, υπονομεύοντας τη διαπραγματευτική της ισχύ.
Η εικόνα στις Βρυξέλλες, λίγες ημέρες πριν, δεν ήταν συνηθισμένη. Η εντυπωσιακή χριστουγεννιάτικη αγορά Winter Wonders άνοιγε τις πύλες της, όταν μια μεγάλη φιλοπαλαιστινιακή πορεία -με έντονη παρουσία μουσουλμάνων διαδηλωτών- κινήθηκε μέσα από τον χώρο της εκδήλωσης.
Τις τελευταίες ημέρες κορυφαίοι Ευρωπαίοι πολιτικοί διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το ζήτημα του εδαφικού στο αμερικανικό σχέδιο ειρήνευσης για την Ουκρανία.
Για την ΕΕ, που επιδιώκει στρατηγική απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, η Ελλάδα παίζει ρόλο πύλης. Για το Κίεβο, είναι κυριολεκτικά ζήτημα επιβίωσης τον χειμώνα.
Η Τουρκία δεν εγκαταλείπει τα «ήρεμα νερά» επειδή προκλήθηκε… Τα εγκαταλείπει επειδή βλέπει, ότι το παιχνίδι παίζεται πια πάνω από το κεφάλι της και η μόνη γλώσσα, που ξέρει να μιλά όταν χάνει έδαφος, είναι η γλώσσα της έντασης!
Όπως αποκάλυψε το Nordic Monitor — ιστοσελίδα που διαχειρίζονται Τούρκοι δημοσιογράφοι αυτοεξόριστοι στην Ευρώπη για να αποφύγουν τις διώξεις του καθεστώτος Ερντογάν — η Άγκυρα, που έχει κατηγορηθεί ως «ο κορυφαίος καταχραστής» των μηχανισμών της INTERPOL, επιδιώκει τώρα να ελέγξει τον ίδιο τον οργανισμό.
Η Δύση, εγκλωβισμένη στην ιδεοληψία «συνεννόησης» με την Άγκυρα, συνεχίζει να πληρώνει το ίδιο λάθος, που έκανε το 2002: Μπέρδεψε τη ρητορική της μεταρρύθμισης με τη στρατηγική της αναθεώρησης.
Την ώρα που η Τουρκία καταδικάζει δημοσιογράφους, διώκει πολιτικούς αντιπάλους και χαϊδεύει ισλαμιστικά τρομοκρατικά δίκτυα, η Ευρώπη σπεύδει να τη θωρακίσει στρατιωτικά.
Το μέλλον δεν θα κριθεί στις βιτρίνες των εργοστασίων όπλων. Θα κριθεί στα σύνορα και στις αρχές, που κάποιοι αποφάσισαν να ξεχάσουν χάριν του κέρδους!!!
Δεν υπάρχει άλλος σαν τον Διονύση Σαββόπουλο. Όχι μόνο γιατί έγραψε τραγούδια, που συνόδευσαν γενιές, αλλά γιατί κάθε του στίχος κουβαλούσε μέσα του ένα κομμάτι της Ελλάδας…
Η τεράστια -και απολύτως δικαιολογημένη- δημοσιότητα, που πήρε η συμφωνία Τραμπ για τη Γάζα, «σκέπασε» επικοινωνιακά μια υπόθεση με εξίσου σοβαρές γεωπολιτικές προεκτάσεις: Την πώληση τουρκικών drones-καμικάζι στο Κόσοβο, που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Σερβίας και τη γνωστή… αφωνία της Δύσης.
Το 2025 μοιάζει να επιβεβαιώνει μια ανησυχητική τάση: Όλο και περισσότερες χώρες κυβερνώνται από τα πολιτικά άκρα, είτε της λαϊκιστικής Ακροδεξιάς είτε του αυταρχικού Εθνικισμού.
Ο παραλληλισμός αυτός δεν αποσκοπεί στη σύγκριση προθέσεων ή πρακτικών, αλλά στην ανάδειξη του πώς η διεθνής κοινότητα επιχειρεί να διαμορφώσει ένα νέο πρότυπο διακυβέρνησης κρίσεων
Το ερώτημα «ποιος μετά τον Ερντογάν» δεν είναι πλέον ταμπού στην Άγκυρα. Η συζήτηση, που άλλοτε θεωρείτο επικίνδυνη, έχει ανοίξει ακόμη και στους κόλπους του κυβερνώντος ΑΚΡ, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος πλησιάζει τα 72 και η συνταγματική του παράταση στην εξουσία παραμένει αβέβαιη.
