Επτά χρόνια μετά τις διαδηλώσεις των "Gilets Jaunes" ή Κίτρινων Γιλέκων και τις εμβληματικές καταλήψεις κυκλικών κόμβων που συγκλόνισαν τη Γαλλία, ένα νέο κίνημα πολιτών με την ονομασία "Bloquons Tout" - Block Everything - προκαλεί την κυβέρνηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, προκαλώντας συγκρίσεις με τα γεγονότα του 2018.
Αλλά σε ποιο βαθμό αυτές οι λαϊκές εξεγέρσεις είναι συγκρίσιμες;
Η άμεση ομοιότητα και των δύο είναι ότι προέκυψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την κύρια πλατφόρμα για την κοινωνική δυσαρέσκεια και τη συσπείρωση των ανθρώπων παγκοσμίως.
«Οι διαμαρτυρίες των Κίτρινων Γιλέκων έγιναν κυρίως στο Facebook, με ομάδες που καυχιόντουσαν για έως και 1 εκατομμύριο ενεργά μέλη, αποκαλύπτοντας μια λαϊκή κινητοποίηση που τροφοδοτήθηκε από μαζική, συναισθηματική και viral έκφραση», σχολιάσε η Véronique Reille Soult, ειδικός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στη Les Echos.
«Η ορατή έκφραση του κινήματος Block Everything είναι κυρίως στο X και αντιστοιχεί σε μια πιο μαχητική κινητοποίηση, με γνώμονα τα γεγονότα, η οποία σε αυτό το στάδιο δεν έχει φτάσει στο ίδιο επίπεδο αυθόρμητης υποστήριξης», συμπλήρωσε.
Τα κινήματα των Κίτρινων Γιλέκων και του Block Everything μοιράζονται επίσης το γεγονός ότι οι εκκλήσεις για δράση δεν προήλθαν από παραδοσιακά πολιτικά κόμματα ή συνδικάτα ή σαφώς προσδιορισμένους δημόσιους ηγέτες, αλλά από πρωτοβουλίες πολιτών, που αψηφούν τους καθιερωμένους κύκλους εξουσίας.
Εκτός όμως από τις κοινές στρατηγικές διάσπασης, που περιλαμβάνουν δράσεις υψηλής προβολής, υπάρχουν αποχρώσεις όσον αφορά στον εντοπισμό των πρωταγωνιστών, των κινήτρων και των στόχων των επιμέρους διαδηλώσεων.
Βασικές αιτίες της αναταραχής
Τα Κίτρινα Γιλέκα, που αρχικά πυροδοτήθηκαν από μια κυβερνητική πρόταση για αύξηση του φόρου στα καύσιμα, ήταν ένα αυθόρμητο κίνημα βάσης, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε σε μια μαζική εκδήλωση οργής κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και των κυρίαρχων ελίτ.
Αντλώντας υποστήριξη από την εργατική τάξη, τους συνταξιούχους και όσους πλήττονται περισσότερο από την επισφάλεια, ανέδειξε το χάσμα της Γαλλίας μεταξύ των αγροτικών, περιφερειακών περιοχών της και των μεγάλων αστικών κέντρων της.
"Δεν είμαστε η αόρατη Γαλλία", υποστήριζε ένα από τα φυλλάδιά τους.
Ο Jerome Rodrigues, εξέχουσα μορφή του κινήματος, δήλωσε τότε στο Euronews ότι αυτό που οδήγησε τους ανθρώπους στους δρόμους ήταν απλό.
"Το μόνο που θέλουν οι άνθρωποι είναι να μπορούν να ζουν από τους μισθούς τους", δήλωσε ο Rodrigues.
"Απλά να έχουν να φάνε μέχρι το τέλος του μήνα και να μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά σινεμά μια στο τόσο".

Με αφορμή το σχέδιο προϋπολογισμού του 2026 του πρώην πλέον πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού, το οποίο περιελάμβανε την πρόταση να καταργηθούν δύο δημόσιες αργίες, η διαμαρτυρία "Μπλόκαρε τα πάντα" περιλαμβάνει μέτρα λιτότητας, περικοπές στις συντάξεις και τις κοινωνικές υπηρεσίες και στοχεύει συνολικά στην προσέγγιση της ανοικτής αγοράς.
"Υπάρχει η επιθυμία να μπλοκαριστεί η οικονομία ειδικότερα", δήλωσε στο Radio France ο Patrick Vassort, κοινωνιολόγος και πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Caen. "Νομίζω ότι οι ακτιβιστές έχουν καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος άσκησης πίεσης δεν είναι πλέον να διαδηλώνουν στις πόλεις, αλλά να μπλοκάρουν τις ροές".
"Οι οικονομικές ροές περιλαμβάνουν τόσο τις νομισματικές ροές όσο και τις ροές εργαζομένων, φορτηγών και προϊόντων".
Όπως και τα Κίτρινα Γιλέκα, το Block Everything δεν έχει σαφώς αναγνωρίσιμη ηγεσία. Ωστόσο, δομείται από διάφορους διαδικτυακούς ιστότοπους που δείχνουν ιδεολογικές, αν και διαφορετικές, ρίζες.
Ενώ ο φερόμενος ως εμπνευστής του κινήματος, "Les essentiels" (Οι Βασικοί), είναι μια συντηρητική κυρίαρχη ομάδα που προωθεί τον Χριστιανισμό και την έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ ή το λεγόμενο Frexit, σκιάστηκε από ομάδες που ταυτίζονται με τη ριζοσπαστική αριστερή ιδεολογία, όπως η "Indignons-nous" ("Ας αγανακτήσουμε"), η οποία εμφανίζεται τώρα ως ένας από τους κύριους διοργανωτές.
Αναταραχή και αλλαγή μοντέλου (turn the table)
Σε γενικές γραμμές, όπως προκύπτει από πρόσφατη μελέτη του γαλλικού Ιδρύματος Jean Jaures, η βάση του κινήματος "Block Everything" είναι πιο πολιτικοποιημένη, νεότερη και προέρχεται από ένα ευρύτερο κοινωνικό φάσμα σε σχέση με εκείνη των Κίτρινων Γιλέκων.
Εξ ου και η ευρύτερη ατζέντα του, με στόχο να "γυρίσει το τραπέζι" σε αυτό που οι υποστηρικτές του θεωρούν ως νεοφιλελεύθερο πολιτικό και οικονομικό μοντέλο, το οποίο καταγγέλλουν ως αναποτελεσματικό, άδικο, διεφθαρμένο και ανίκανο να αντιμετωπίσει τις ασθένειες της γαλλικής κοινωνίας, από την οικονομική δυσπραγία μέχρι το περιβάλλον.
Ωστόσο, ούτε τα Κίτρινα Γιλέκα ούτε το Αποκλείστε τα Πάντα μπορούν να ταξινομηθούν πλήρως, γεγονός που είναι αναμφίβολα ένα από τα κλειδιά της δημοτικότητας των κινημάτων που αποτελούν συλλεκτική ομάδα.

Η εμβέλεια του Block Everything σε αυτό το στάδιο, που επισκιάζεται από τα Κίτρινα Γιλέκα, δεν έχει ακόμη εκτιμηθεί.
Στα επτά χρόνια που χωρίζουν τα δύο κινήματα, μια σειρά από γεγονότα, εσωτερικά και εξωτερικά, έχουν συγκλονίσει τις κοινωνίες παγκοσμίως: η πανδημία COVID-19, ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς, μια πληθώρα καταστροφών που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή και η διατλαντική διαμάχη υπό την ηγεσία της κυβέρνησης Τραμπ, για να αναφέρουμε μόνο τα πιο ισχυρά.R
Όλα αυτά συνέβαλαν σε μια αυξημένη αίσθηση απόγνωσης και θυμού προς την πολιτική ηγεσία, η οποία θεωρείται ευρέως ανίκανη να οδηγήσει τη χώρα έξω από το παγκόσμιο τέλμα.
Συναισθήματα που δεν είναι αποκλειστικά για τη Γαλλία. Είτε στην Ισπανία, τη Γερμανία, την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο ή τις Κάτω Χώρες, μια τάση διασπαστικών, βασισμένων στους πολίτες κινημάτων διαμαρτυρίας έχει αναπτυχθεί σε όλη την Ευρώπη.
Η κλίμακα των γαλλικών κινημάτων είναι ωστόσο μοναδική. Πέρα από τον άμεσο στόχο της εκδίωξης του Μακρόν, το ερώτημα είναι τώρα αν το Block Everything έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί και να συμβάλει στην αναδιαμόρφωση του πολιτικού μέλλοντος της χώρας.
Και για το Block Everything, υπάρχει ένα προφανές μάθημα που θα μπορούσε να διδαχθεί από τον νέον-χρωματιστό προκάτοχό του που φορούσε hi-viz.
"Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα "πριν" και ένα "μετά" τα Κίτρινα Γιλέκα στη δημόσια συζήτηση", δήλωσε ο Λε Μπαρτ, χαρακτηρίζοντας το κίνημα "δημοκρατία των κυκλικών διαδρομών".
Σύμφωνα με τον Λε Μπάρτ, τα Κίτρινα Γιλέκα έριξαν φως σε κοινωνικές ομάδες που συνήθως θεωρούν τους εαυτούς τους αόρατους, "μια Γαλλία που έχει δυσκολίες στο τέλος του μήνα, μια Γαλλία της επισφάλειας, που περιορίζει την κατανάλωσή της - αρκετά διακριτή αλλά και αριθμητικά πολύ σημαντική".
Πηγή: euronews.gr