Ο Πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα και Γενικός Αρχηγός των ελληνικών ανταρτικών σωμάτων στη Δυτική Μακεδονία, Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού Παύλος Μελάς σκοτώθηκε στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς, που σήμερα έχει μετονομαστεί τιμητικώς Μελά
Στις 12 Οκτωβρίου 1944, οι Γερμανοί αποχωρούν από την Αθήνα, αφού πρώτα υπέστειλαν και πήραν μαζί τους τη μισητή σημαία με τη σβάστικα, που επί 3,5 χρόνια «μόλυνε» τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως
Στις 8 Οκτωβρίου 1912, ένα μικρό άγημα του Ελληνικού Στόλου, υπό τη διοίκηση του Ταγματάρχη Ιουλιανού Κονταράτου, αποβιβάζεται στη Λήμνο, στη θέση «Μεγάλα Βράχια» και υψώνει την Ελληνική Σημαία στο νησί
Το διήμερο 5-6 Οκτωβρίου 1912 η Ελλάδα, σε διπλωματικό επίπεδο, κήρυξε τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Τουρκίας, παρά τω πλευρώ των χριστιανικών συμμάχων κρατών της Βαλκανικής (Σερβίας, Μαυροβουνίου και Βουλγαρίας), ενώ στο αντίστοιχο επιχειρησιακό/πολεμικό οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ο Στρατός Ξηράς τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, κατήγαγαν τις πρώτες νίκες και απελευθέρωσαν τα πρώτα από αιώνων υπόδουλα εδάφη, εκτοξεύοντας στα ύψη το ηθικό του μαχόμενου Έθνους!
Στις 1 Οκτωβρίου 331 π.Χ., που θεωρείται από όλους τους ιστορικούς μία συμβατική, κατά προσέγγιση ημερομηνία, σημειώθηκε η τρίτη αποφασιστική μάχη και νίκη του Έλληνα Μακεδόνα Στρατηλάτη Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά του Βασιλέα των Περσών Δαρείου, μετά τις αντίστοιχες θριαμβευτικές για τους Έλληνες μάχες στο Γρανικό ποταμό και την Ισσό.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1905 απαγχονίστηκε στο Μοναστήρι ο εκ των πρωταγωνιστών του Μακεδονικού Αγώνα Κωνσταντίνος Χρήστου, πιο γνωστός με το προσωνύμιο «Καπετάν Κώττας», ο οποίος γεννήθηκε το 1860 στο χωριό Ρούλια της Φλώρινας, που μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τον Ελληνικό Στρατό φέρει προς τιμήν του το όνομά του.
Στις 25 Σεπτεμβρίου 1849 πεθαίνει πάμπτωχος στον Πειραιά, μια από τις πιο αγνές και ανιδιοτελείς μορφές της Επαναστάσεως του 1821, ο Στρατηγός Νικήτας (ή Νικηταράς) Σταματελόπουλος, πιο γνωστός σε όλους τους Έλληνες με το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος».
Η άλωση της Τριπολιτσάς, της πρωτεύουσας της Πελοποννήσου, στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, μόλις έξι μήνες μετά την έναρξη της Επαναστάσεως αποτελεί την πιο σημαντική ελληνική επιτυχία τον πρώτο, κρίσιμο, χρόνο του απελευθερωτικού αγώνα
Στις 22 Σεπτεμβρίου 480 π.Χ, συμφώνως με τους περισσότερους ιστορικούς, πραγματοποιήθηκε η Ναυμαχία της Σαλαμίνος, μεταξύ Ελλήνων και Περσών, στο στενό θαλάσσιο χώρο, μεταξύ του ομώνυμου νησιού του Σαρωνικού κόλπου και της έναντι αυτού ακτή της Αττικής, λίγε μόλις βδομάδες μετά την ήττα επί του πεδίου που υπέστησαν στις Θερμοπύλες και την «ισοπαλία» στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου, αμφότερα τον Αύγουστο του 480 π.Χ.
Η η κατάληψη της παραθαλάσσιας πόλεως της Αδριατικής, Ρίμινι, στην ιταλική χερσόνησο αποτέλεσε την κορωνίδα του κατά ξηρά αγώνα του Ελληνικού Στρατού στη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, στη Βόρειο Αφρική και την Ιταλία.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1942 σημειώθηκε στην τότε κατεχόμενη από τις δυνάμεις της Ναζιστικής Γερμανίας και της Φασιστικής Ιταλίας Αθήνα, το πρώτο σημαντικό σαμποτάζ από την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων (ΠΕΑΝ).
Η μάχη του Μαραθώνα ανέδειξε ταυτόχρονα τη σημαντική θέση των Αθηνών, μεταξύ των υπολοίπων Ελλήνων, όχι μόνο στον κατά θάλασσα αγώνα αλλά και στην ξηρά, αλλά και τη στρατιωτική ιδιοφυία του Μιλτιάδη!
Η σημερινή ημερομηνία της 11ης Σεπτεμβρίου αποτελεί μία θλιβερή επέτειο τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για την Ελλάδα, όσο και αν την τελευταία δεν την… πολυθυμόμαστε
Με βάση τους όρους του Συμφώνου Μολότωφ – Ρίμπεντροπ η Ναζιστική Γερμανία και ΕΣΣΔ υποχρεώνονταν να μην επιτεθεί η μία στην άλλη, καθώς και η κάθε μία εξ αυτών να παραμείνει ουδέτερη, αν η άλλη αναμιχθεί σε πόλεμο
Ο Παύλος Κουντουριώτης, με το θωρηκτού «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» συμμετείχε στις δύο ναυμαχίες, του ακρωτηρίου της Έλλης και της Λήμνου, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν ο αποκλεισμός του τουρκικού Στόλου εντός των Δαρδανελλίων
Μετά την ήττα στη Μάχη του Αλή Βεράν άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως για την καταστροφή της Σμύρνης, η αρχή του τέλους για το ξερίζωμα του από αιώνων Ελληνισμού της Μικρασίας
