Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, ένα μήνα πριν την απελευθέρωση της Ελλάδος εκτελείται από τους Γερμανούς, η Ηρωίδα της Εθνικής Αντιστάσεως Λέλα Καραγιάννη.
Την εποχή αυτή, στην Ελλάδα, οι Γερμανοί έχουν λάβει την απόφαση να αποχωρήσουν από το ακρότατο σημείο της Βαλκανικής, προκειμένου να μην αποκλειστούν σε αυτήν, καθώς ο προελαύνων «Κόκκινος Στρατός» με επικεφαλής τον Στρατάρχη Τομπούλχιν είχε φτάσει από τις αρχές Αυγούστου στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και είχε σταματήσει ακριβώς εκεί, και έτσι εγκαταλείπουν όλες τις επαρχιακές φρουρές και συγκεντρώνονται στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Από την πλευρά της η Βέρμαχτ, δηλαδή οι τακτικές γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχει δώσει εντολή να σταματήσουν οι εκτελέσεις Ελλήνων Πατριωτών, όχι όμως και τα SS.
Το απόγευμα της 7 Σεπτεμβρίου 1944, στο ελληνικό κολαστήριο του Χαϊδαρίου οι Γερμανοί επιλέγουν 71 άτομα (6 γυναίκες και 65 άνδρες) για εκτέλεση!
Ανάμεσά τους η ΚΟΡΥΦΑΙΑ μορφή της Ελληνικής Εθνικής Αντιστάσεως, η Λέλα Καραγιάννη, αρχηγός της οργανώσεως «Μπουμπουλίνα». Η προαναφερθείσα οργάνωση, που η Λέλα Καραγιάννη δημιούργησε τον Ιούνιο 1941, αριθμούσε περισσότερα από 100 μέλη και συνεργάτες, μεταξύ των οποίων ο σύζυγος και τα 7 παιδιά της αλλά και αντιναζιστές αξιωματικοί των δυνάμεων Κατοχής. Ασχολείτο με φυγαδεύσεις συμμάχων, αντιναζί στρατιωτικών και διωκομένων ή εβραϊκής καταγωγής Ελλήνων, με τη συλλογή πληροφοριών τις οποίες μετέδιδε στη Μέση Ανατολή και με τη διενέργεια δολιοφθορών, έχοντας σπουδαία συνεισφορά στο Συμμαχικό Αγώνα!
Οι υπόλοιπες φυλακισμένες που τη θαυμάζουν για το ανεξάντλητο θάρρος της και τη σέβονται, την αποχαιρετούν.
«Πέστε στους δικούς μου πως πεθαίνω ατάραχη» τις λέει και εκείνες τη φιλούν στο μέτωπο σαν εικόνισμα.
Καθώς την κατεβάζουν στην αυλή βαδίζει προς τον θάνατο, με το κεφάλι ψηλά και με όλη της τη δύναμη φωνάζει σε όσες και όσους την παρακολουθούν από τα παραθυράκια των κελιών «πείτε σε όσους είναι για εκτέλεση να πεθάνουν σαν Έλληνες».
Στους 71 μελλοθάνατους περιλαμβάνονται τα μέλη της Οργάνωσης Νίκος Μπάρδης, Ιωάννης Χούπης, Μανώλης Λίτινας, Μάρτζορυ Δημοπούλου και άλλοι σπουδαίοι αγωνιστές όπως οι Πέτρος Δρακόπουλος, Αγησίλαος Λεοντοκιανάκος, Μανταλένα Χατζοπούλου, Σύλβια Αποστολίδου αλλά και μερικοί – η μοίρα του προδότη – πρώην συνεργάτες των κατακτητών, μεταξύ των οποίων ο Γ.Ρ., ο οποίος είχε προδώσει τη Λέλα Καραγιάννη.
Λίγο πριν τους «πάρουν» για εκτέλεση ο μετανιωμένος προδότης, γονατιστός της ζητάει συγγνώμη και εκείνη μεγαλόψυχα τον συγχωρεί και του δίνει κουράγιο!
Πριν την επόμενη ανατολή, οι Γερμανοί μεταφέρουν όλους τους κρατούμενους τους στο Δάσος Χαιδαρίου. Πρώτα θα εκτελεστούν οι γυναίκες. Με προτροπή της Καραγιάννη, η οποία από τα βασανιστήρια είναι ένα σωματικό ράκος αλλά με ψυχική δύναμη 100 λεόντων, οι μελλοθάνατες θα πιαστούν χέρι – χέρι στο δικό τους «χορό του Ζαλόγγου» τραγουδώντας το «στη στεριά δεν ζει το ψάρι ούτε ο Έλλην στη σκλαβιά». Από την πλευρά τους, οι άνδρες, οι οποίοι περιμένουν τη σειρά τους, αρχίζουν να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο! Ατρόμητους και τραγουδώντας τους βρίσκει ο θάνατος!
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Λέλα Καραγιάννη για τις υπηρεσίες που προσέφερε στο Συμμαχικό Αγώνα και για το Ανθρωπιστικό της έργο, τιμήθηκε μεταθανατίως με τις ανώτατες διακρίσεις τεσσάρων χωρών (Ελλάδος, Μεγάλης Βρετανίας, Ιταλίας, Ισραήλ), καθώς και από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, μόλις 34 ημέρες πριν την Απελευθέρωση της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε η τελευταία ομαδική εκτέλεση Ελλήνων Πατριωτών, οι οποίοι μπαίνουν στο Πάνθεον των Ηρώων του Έθνους χωρίς να προλάβουν να δουν τους Αγώνες τους για τη Λευτεριά να δικαιώνονται.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι !