Όλα παίρνουν το δρόμο τους όπως φαίνεται στο ζήτημα των εξοπλιστικών των Ενόπλων Δυνάμεων μας. Μετά την επιλογή των Rafale για την ενίσχυση της Πολεμικής Αεροπορίας και την επιλογή των γερμανικών τορπιλών Sea Hake mod 4 για τον εξοπλισμό των υποβρυχίων τύπου 214 κλάσης «Παπανικολής» καθώς και την απόκτηση τεσσάρων ελικόπτερων Romeo, πολλαπλών αποστολών - ανθυποβρυχιακού πολέμου, σειρά παίρνει το πιο κρίσιμο εξοπλιστικό πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού, αυτό της επιλογής των νέων φρεγατών.
Η απόκτηση νέων φρεγατών από το Πολεμικό Ναυτικό καθώς και η αναβάθμιση των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ, που έχει ήδη ο ελληνικός στόλος, είναι μια κίνηση που θα έπρεπε να είχε γίνει χθες. Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας σε συνδυασμό με τα διπλωματικά παιχνίδια που παίζονται γύρω από τα εξοπλιστικά καθώς και το υφιστάμενο πλαίσιο για την αγορά νέων εξοπλισμών αποτελούν τροχοπέδη στην ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και είναι οι κυριότεροι λόγοι που δεν επέτρεπαν την υλοποίηση νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Με την ένταση όμως πλέον στο Αιγαίο να είναι στα ύψη μετά την έξοδο του Ούρουτς Ρέις η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στην ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού άμεσα.
Όπως όλα δείχνουν η αμερικανική πρόταση είναι αυτή που προκρίνεται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας . Συγκεκριμένα το Πολεμικό Ναυτικό θα προχωρήσει στην αγορά, όπως φαίνεται, τεσσάρων αμερικανικών φρεγατών Μάχης Πολλαπλών Αποστολών (MMSC), της εταιρείας Locheed Martin. Η πρόταση των ΗΠΑ πάει πακέτο με την αγορά των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας από την εταιρεία ελληνοαμερικανικών συμφερόντων ONYX, η οποία διαχειρίζεται ήδη τα Ναυπηγεία Σύρου. Με τις πληροφορίες το πρώτο πλοίο MMSC θα κατασκευαστεί στις ΗΠΑ και τα υπόλοιπα τρία στην Ελλάδα, κάτι που αναμένεται να ρίξει αισθητά το κόστος ενώ θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίες και γενικότερα θα φέρει πολλά οικονομικά οφέλη για την ελληνική οικονομία. Η πρόταση των ΗΠΑ περιλαμβάνει και τον εκσυγχρονισμό των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ200ΗΝ που και αυτή θα γίνει σε ελληνικά ναυπηγεία.
Οι φρεγάτες MMSC βασίζονται στα Πλοία Παράκτιων Επιχειρήσεων LCS και τον σχεδιασμό τους έχει ήδη πληρώσει η Σαουδική Αραβία, συνεπώς δεν υπάρχει κάποιο σχεδιαστικό ή οικονομικό ρίσκο από μια τέτοια επιλογή.
Οι φρεγάτες MMSC έχουν εκτόπισμα 4.300 τόνους και μπορούν να αναπτύξουν ταχύτητα πάνω από 30 κόμβους έχουν ραντάρ τύπου TRS-4D, ενώ μπορούν να φέρουν και συρόμενο σόναρ CAPTAS-4. Σχετικά με τον οπλισμό τους τα πλοία μπορούν να φέρουν πυροβόλο των 76 χιλιοστών, αντιαεροπορικού πυραύλους ESSM, SM-2, CIWS: RAM, SeaRAM, Phalanx και πυραύλους εναντίων πλοίων Harpoon, NSM, Exocet. TRS-4D. Επιπρόσθετα έχουν θέση για ένα οργανικό ελικόπτερο MH-60R και είναι εξοπλισμένες με Ηλεκτρονικά Αντίμετρα (ECM) και Αντι-αντίμετρα (ECCM).
Τα πλοία MMSC είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο στην υπερκατασκευή. Αυτό είναι θετικό από πλευράς ότι δεν ανεβάζει το κέντρο βάρους του πλοίου αλλά το μεγάλο μειονέκτημα είναι η αντοχή σε πλήγματα από εχθρικά κατευθυνόμενα βλήματα και η δομική καταπόνηση σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες (θαλασσοταραχή).
Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα πλοία ενδιάμεσης λύσης που θα αποκτήσει το Πολεμικό Ναυτικό με διακαή πόθο να είναι τα αμερικανικά αντιτορπιλικά Arleigh Burke. Ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί αν οι ΗΠΑ αποδεσμεύουν τα παραπάνω πλοία και προς το παρόν στο τραπέζι υπάρχει η λύση των καταδρομικών Ticonderoga.