Στο πλαίσιο των αλλαγών που σχεδιάζονται στη θητεία, «όλοι οι στρατεύσιμοι θα γνωρίζουν να χειρίζονται συστήματα drone και αντι-drone», τόνισε – μεταξύ άλλων – ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νίκος Δένδιας σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ναυτεμπορική» και στον Διευθυντή του naftemporiki.gr συνάδελφο κ. Μιχάλη Ψύλο.
Στη συνέντευξή του αυτή, ο ΥΕΘΑ ανά θεματική ενότητα, μεταξύ άλλων, τόνισε:
Για το πρόγραμμα SAFE της Ε.Ε. ως «κερκόπορτα για συμφωνία με την Τουρκία χωρίς ομοφωνία».
«…Θα επαναλάβω αυτό που αναφέρω συνεχώς. Οι εταίροι πρέπει να αποφασίσουν ποια Ευρώπη θέλουν. Δεν νοείται Ευρώπη χωρίς αρχές, αξίες και σεβασμό των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Όπως δεν νοείται επίσης να μετέχουν αδιάκριτα στο εγχείρημα επανεξοπλισμού της Ευρώπης χώρες που απειλούν κράτη-μέλη της Ε.Ε. ή που δεν αναγνωρίζουν μέλη της Ε.Ε. Και δεν μπορεί να υπάρχει η απαίτηση, προς χάριν κυρίως "οικονομικών συμφερόντων", να μετατραπούν κάποιες χώρες σε "Ιφιγένειες" του δυτικού αξιακού πολιτισμού. Είναι προφανές ότι ουδεμία "αποστασιοποίηση" υπάρχει από τη θέση της κυβέρνησης. Και είναι απολύτως σαφές σε ποιον απευθύνονται όσα ανέφερα κατά την ομιλία μου στον Μυστρά.
Επί λέξει δήλωσα ότι θα πρότεινα να ονομασθεί «Κανονισμός της Κερκόπορτας” ο Κανονισμός SAFE, εφόσον επιχειρηθεί από ορισμένους εταίρους να εφαρμοστεί με τεχνάσματα, ώστε να μην απαιτείται ομοφωνία των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συμφωνία με τρίτες Εξάλλου, χώρες. τη σημασία της ομοφωνίας είχε υπογραμμίσει και ο πρωθυπουργός σε πρόσφατες δηλώσεις του, λέγοντάς ότι "για να μπορέσει η Ε.Ε. να συνάψει οποιαδήποτε συμφωνία με τρίτο κράτος-μέλος, υποψήφιο εν απαιτείται η σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών μελών, ομοφωνία δηλαδή". Επικαλέστηκα άλλωστε την αναφορά του κ. Μητσοτάκη στο ζήτημα του casus belli.»
Για την προσπάθεια επανεξοπλισμού της Τουρκίας, μέσω Ε.Ε. και για την αντίστοιχη προσπάθεια της Ελλάδος να πείσει τους εταίρους ότι κάτι τέτοιο είναι λάθος
«…Η χώρα μας είχε υπογραμμίσει ήδη την ανάγκη δημιουργίας αμυντικού βραχίονα της Ε.Ε. Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις πέραν του Ατλαντικού, καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη και καινοτόμο ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία.
Όμως η συστηματική προσφυγή σε εξοπλισμούς από τρίτες χώρες έρχεται σε αντίθεση με αυτή την κατεύθυνση. Ιδίως μάλιστα όταν πρόκειται για εξοπλισμούς από χώρες που πέραν του ότι δεν συμμετέχουν στην Ε.Ε., δεν ενστερνίζονται τις ίδιες αξίες και αρχές όπως προανέφερα, απαντώντας στην προηγούμενη ερώτησή σας.
Εκτός από τον κίνδυνο "αυτοϋπονόμευσης" του αξιακού πλαισίου της, η Ευρωπαϊκή Ένωση διατρέχει τον κίνδυνο σε αυτήν την περίπτωση να βρεθεί αντιμέτωπη με πολιτική ή στρατηγική πίεση και ουσιαστικά εξάρτηση από αυτήν την τρίτη χώρα.
…Και σας πληροφορώ ότι σε επίπεδο υπουργών Άμυνας δεν μιλάμε εις ώτα μη ακουόντων, όσον αφορά τουλάχιστον αρκετούς από αυτούς. Η τελική πολιτική επιλογή βεβαίως ανήκει στις κυβερνήσεις τους. Όσον αφορά την "καλή ατμόσφαιρα", θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι το εν λόγω αφήγημα, που ενδεχομένως χρησιμοποιεί η Τουρκία, δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο. Ελπίζω ότι και οι εταίροι δεν το αντιλαμβάνονται ως τέτοιο, ειδικά όταν, μεταξύ άλλων, τελεί σε ισχύ η απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας υφίσταται το τουρκολυβικό μνημόνιο, διατηρείται μια αρνητική στάση για την επίλυση του Κυπριακού και ευθέως αντίθετη με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και προβάλλεται μια ολοένα και διευρυνόμενη ατζέντα διεκδικήσεων, βασισμένη στο αναθεωρητικό δόγμα της "γαλάζιας πατρίδας". Τα δε περί ηρεμίας επί του πεδίου, μετά την αντίδραση στο ζήτημα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Κύπρου, δεν μπορούν να τα ισχυρίζονται οι Τούρκοι.»
Αναφορικώς με τη δημιουργία και το ρόλο του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) και για το αν έχουμε μείνει πίσω σε σχέση με την Τουρκία στον τομέα της Ερεύνης & Αναπτύξεως μη επανδρωμένων συστημάτων (UAV/UAS)
«…Έχουμε κάνει ήδη σημαντικά βήματα για να την καλύψουμε με ταχύτητα, στρατηγική προσήλωση και θεσμική σοβαρότητα. Ο ρόλος του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ), η δημιουργία του οποίου στοχεύει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ αμυντικών αναγκών και ερευνητικής-βιομηχανικής ικανότητας, είναι και σε αυτή την περίπτωση σημαντικός.
Από τα 10, προγράμματα που έχουν ήδη προκηρυχθεί, τέσσερα επικεντρώνονται αποκλειστικά στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων συστημάτων-τόσο εναέριων όσο και επίγειων- με δυνατότητες αναγνώρισης, ηλεκτρονικής παρεμβολής, επιτήρησης και στοχοποίησης. Πρόκειται για τεχνολογίες διττής χρήσης με δυνητική εφαρμογή τόσο στον τακτικό πόλεμο όσο και σε αποστολές έρευνας-διάσωσης, προστασίας του περιβάλλοντος, ανθρωπιστικής υποστήριξης ή φύλαξης κρίσιμων υποδομών.
Παράλληλα υλοποιούνται δράσεις που αφορούν την εκπαίδευση στην αντιμετώπιση UAVS. Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων θα συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης στο Fort Sill της Οκλαχόμα, στο πλαίσιο του Joint Counter- small Unmanned Aircraft Systems University, αποκτώντας εξειδικευμένες γνώσεις, στα πρότυπα της οποίας σχεδιάζεται η δημιουργία αντίστοιχου κέντρου εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
Τέλος σενάρια αντιμετώπισης μη επανδρωμένων συστημάτων ενσωματώνονται σε όλες τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των Ενόπλων Δυνάμεων, ενισχύοντας την επιχειρησιακή ετοιμότητα και την προσαρμοστικότητα των μονάδων μας σε σύγχρονες απειλές. Στο πλαίσιο των αλλαγών που σχεδιάζονται στη θητεία, όλοι οι στρατεύσιμοι θα γνωρίζουν να χειρίζονται συστήματα drone και αντι-drone.Μπορούμε σταδιακά να καλύψουμε το χάσμα στην ποσότητα και να αποκτήσουμε ποιοτικό πλεονέκτημα. Διαθέτουμε εξαιρετικά καταρτισμένο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό, υψηλής στάθμης ερευνητικά κέντρα στα Πανεπιστήμια και μία αναδυόμενη τεχνολογική επιχειρηματικότητα. Θέλουμε και μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτό το οικοσύστημα για να παραγάγουμε εντός της χώρας τεχνολογίες που θα ενισχύσουν τη στρατηγική μας αυτονομία.
Αναφορικώς με την προσπάθεια αναβαθμίσεως της εγχωρίου αμυντικής βιομηχανίας
«…Επομένως, η απάντηση στο ερώτημα είναι ξεκάθαρη: Ναι, η εγχώρια αμυντική βιομηχανία μπορεί και πρέπει να συμβάλει ουσιαστικά στην οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση του ΑΕΠ και τη μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών, το οποίο είναι καίριας σημασίας για να μη βιώσει εκ νέου η χώρα μας οικονομική κρίση... Η "Ατζέντα 2030" προβλέπει-και εφαρμόζει ήδη την ανατροπή αυτής της δυσαναλογίας. Ο στόχος μας είναι η συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας να φτάσει το 25% μεσοσταθμικά στην αλυσίδα αξίας των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Ήδη, όπως είχα τη χαρά και την τιμή να ανακοινώσω πριν από λίγες μέρες, κατά την καθέλκυση της φρεγάτας "Φορμίων" στη Γαλλία, έχουμε εξασφαλίσει έγγραφη διαβεβαίωση της Naval για τη συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στην τέταρτη φρεγάτα FDI με το παραπάνω ποσοστό. Αυτό σημαίνει όχι μόνο δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας υψηλής εξειδίκευσης, αλλά και σημαντική αύξηση των εξαγωγών, επιστροφή του επιστημονικού δυναμικού που εγκατέλειψε τη χώρα (brain regain) και συγκρότηση ενός βιώσιμου παραγωγικού οικοσυστήματος.
Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί το πρόγραμμα "Σύγχρονος Μαχητής", αξίας 300 εκατ. ευρώ. Στόχος μας είναι να υλοποιηθεί εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα: Από την κατασκευή κρανών, στολών και εξαρτημάτων, έως τις οπτικές και ηλεκτρονικές συσκευές και τα δίκτυα επικοινωνιών. Ήδη ελληνικές εταιρείες συμμετέχουν στην παραγωγή πυρομαχικών, στην αναβάθμιση ναυτικών μονάδων, σε λογισμικά Command, Control, Communications, Computers, Intelligence, Surveillance and Reconnaissance (C4ISR) και σε τεχνολογίες κυβερνοάμυνας…»
Για τις τελευταίες εξελίξεις για την Ι.Μ.Αγ.Αικατερίνης του Σινά
«…Η χώρα μας υποστηρίζει τη διατήρηση του πάγιου καθεστώτος της Μονής το οποίο έχει διαμορφωθεί μέσω των αιώνων και εκτιμώ ότι αυτό επιθυμεί και η φίλη χώρα της Αιγύπτου. Η ελληνική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι επιδιώκει την εφαρμογή των όσων συμφωνήθηκαν κατά το πρόσφατο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας των δύο χωρών. Δεν έχω ειδική γνώση επί των εξελίξεων με τη σημερινή μου ιδιότητα και εξυπακούεται ότι ως υπουργός Άμυνας δεν έχω θεσμική αρμοδιότητα. Αυτό το οποίο μπορώ να επισημάνω όμως, με βάση και την εμπειρία μου στο προ ηγούμενο κυβερνητικό αξίωμα, είναι ότι η σχέση μας με την Αίγυπτο είναι στρατηγικής σημασίας, με αμοιβαία οφέλη για τις χώρες μας, όπως επίσης και για την ασφάλεια και σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Η διαφύλαξη αυτής της σχέσης έχει τεράστια σημασία όχι μόνο για την Ελλάδα και την Αίγυπτο, αλλά και για τα υπόλοιπα κράτη της ευρύτερης περιοχής. Επίσης, η διατήρηση αλώβητου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής είναι τεράστιας σημασίας για τον Ελληνισμό.»