Καμιά φορά η αναζήτηση στον αχανή κόσμο του διαδικτύου και των Μέσων Κοινωνικής Δικτυώσεως (ΜΚΔ) μπορεί να βγάλει «διαμαντάκια» από πλευράς ειδήσεων. Όπως αυτό που «αλιεύσαμε» στον «τοίχο» στο facebook του εξαιρετικά δραστήριου και με σπουδαίο εθελοντικό κοινωνικό έργο και προσφορά «Συλλόγου Ευζώνων Προεδρικής Φρουράς».
Αυτή τη φορά τα μέλη του Συλλόγου έδρασαν «ευζωνικά» βλέποντας στην τηλεόραση τις εικόνες ενός μικρού παιδιού, που νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, να παρελαύνει μόνο του ντυμένο ευζωνάκι στο διάδρομο του νοσοκομείου, συγκινήθηκαν καθώς μίλησε η «Ευζωνική καρδιά».
Έτσι λοιπόν σε συνεννόηση με τους γονείς του μικρού και φυσικά τη Διεύθυνση του Νοσοκομείου ο Σύλλογος έδρασε τάχιστα.
Σας παραθέτουμε αυτούσια την ανάρτηση των παλαιών ηλικιακά, αλλά πάντα Ευζώνων του Συλλόγου, γιατί πιστεύουμε ότι θα αποτελούσε «ιεροσυλία», οποιαδήποτε δημοσιογραφική παρέμβαση στο γεμάτο ψυχή κείμενό τους.
«Χθες Σάββατο 15/11 ζήσαμε κάτι που δύσκολα χωρά σε λόγια. Ίσως η πιο επιδραστική δράση του συλλόγου στη Θεσσαλονίκη.
Δύο Εύζωνοι – ποτέ «πρώην», αλλά για πάντα Εύζωνοι – ανέλαβαν να φορέσουν την ευζωνική στολή, όχι απλώς ως μέλη ενός Συλλόγου, αλλά ως ένα φόρο τιμής σε όλα όσα περιέχονται στον πυρήνα αξιών του Ευζωνισμού και βαστάμε ευλαβικά σε ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο στην καρδιά μας:
Την ιστορία, τη λεβεντιά, την ψυχή ενός λαού που έμαθε να στέκεται όρθιος.
Μια από τις θεμελιώδεις αξίες που υπηρετούμε μέσα από τον Σύλλογο Ευζώνων Προεδρικής Φρουράς είναι ότι ‘τείνουμε χείρα βοήθειας στους μη δυνάμενους’.
Θέλοντας να τονίσουμε ότι η ελπίδα παραμένει άσβεστη γιατί δέχεται μονίμως μεταγγίσεις μέσα από την προσφορά και τον εθελοντισμό.
Και εκείνοι οι δυο στάθηκαν σα φάροι ελπίδας δίπλα σε ένα παιδί που παλεύει με την τρικυμία της ζωής.
Κάποιοι φοράνε τη στολή ενός υπερήρωα, ενός μυθικού συμβόλου δύναμης το οποίο τελικά είναι δημιούργημα φανταστικό…
Έτσι κι εμείς φορέσαμε τη στολή ενός υπερήρωα που όμως είναι πέρα για πέρα αληθινός και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής μνήμης της Ελλάδας.
Για πρώτη φορά μέσα από τις κοινωνικές δράσεις του Συλλόγου, καταλάβαμε βαθιά ότι δεν φοράς απλώς ένα ένδυμα, μια φορεσιά, αλλά μια στολή που κουβαλά ένα πολύτιμο φορτίο τιμής, ευθύνης και ταπεινότητας.
Μπράβο στη Δήμητρα Χατζηαδαμ για την ιδέα!
Το τσαρουχάκι – σύμβολο ισχύος και γενναιότητας και κομμάτι μιας στολής που κερδίζεις το δικαίωμα να τη φορέσεις, το δώσαμε στον μικρό Γαβριήλ γιατί είναι μαχητής, το έχει κερδίσει και το έχει αποδείξει! Και με την υπόσχεση ότι θα του δώσουμε και το άλλο ΟΤΑΝ βγει!
Ευχαριστούμε την οικογένεια του μικρού μας φίλου για τη θέρμη με την οποία μας δέχτηκαν!
Ευχαριστούμε τη διοίκηση της κλινικής και του νοσοκομείου για τη βοήθεια στην υλοποίηση της επίσκεψης αυτής.»