Οι αναλφάβητοι του αιώνα μας δεν θα είναι όσοι αγνοούν γραφή και ανάγνωση, ούτε κάποια γλώσσα υπολογιστή, αλλά όπως έλεγε ο Άλβιν Τόφλερ, (ο αμερικανός συγγραφέας, γνωστός για τις μελέτες του στην επίδραση της ψηφιακής επανάστασης στον πολιτισμό), εκείνοι που δεν μπορούν να ξεμάθουν όσα ξέρουν και να ξαναμάθουν! Για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, που έχει φέρει η ψηφιακή επανάσταση, οι νέες τάσεις και οι νέες απαιτήσεις που επικρατούν πλέον στις αγορές και στην κοινωνία.
Δεν μπορεί, πλέον, καμμία χώρα, καμμία επιχείρηση, κανένας οργανισμός, να είναι το «απομονωμένο γαλατικό χωριό», που μπορεί να κάνει ότι θέλει, αγνοώντας την παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα (με όλα τα θετικά και αρνητικά της).
Και δυστυχώς σε «απομονωμένο γαλατικό χωριό» προσπαθούν κάποιοι να μετατρέψουν τα Ελληνικά πανεπιστήμια! Ξεκομμένα από τις εξελίξεις, απομονωμένα από χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων για έρευνα και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, που θα έβρισκαν εφαρμογή στην κοινωνία, έρμαια κομματικών σκοπιμοτήτων, φυτώρια εκγυμναστών με ειδίκευση στην… επαναστατική γυμναστική, αλλά και φυτώρια για κομματικούς ινστρούχτορες!
Αλλά και ακόμα ως χώρος ζύμωσης νέων ιδεών και ελευθερίας της έκφρασης τα πανεπιστήμιά μας μόνο τέτοια φυτώρια δεν ήταν, αφού μειοψηφίες είχαν επιβάλει μονομέρεια απόψεων και όποιος τολμούσε να έχει αντίθετη άποψη είχε την τύχη -παλιότερα- του καθηγητή Γιάννη Πανούση και πρόσφατα του Άγγελου Συρίγου, που τους ξυλοφόρτωσαν επειδή είχαν το… θράσος να έχουν διαφορετικές απόψεις από αυτές κάποιων μειοψηφιών, στην πλειοψηφία τους εξωπανεπιστημιακών…
Ή την τύχη του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, Δημήτρη Μπουραντώνη, τον οποίο «αντιεξουσιαστές» διαπόμπευσαν, κρεμώντας του μια ταμπέλα στο λαιμό, για το… δικαίωμα στις καταλήψεις!
Και έτσι κάποιος έπρεπε να πιάσει το πράγμα από την αρχή για το «απομονωμένο γαλατικό χωριό»…
Από τα βασικά… Για παράδειγμά:
Ότι, τα πανεπιστήμια είναι χώρος γνώσης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και φυτώρια επιστημόνων. Και όχι -όπως προαναφέραμε- φυτώρια για ινστρούχτορες και μάλιστα συγκεκριμένου πολιτικού φάσματος.
Ότι, στα πανεπιστήμια πρέπει να υπάρχουν βιβλιοθήκες, οι οποίες για να λειτουργήσουν δεν θα χρειάζονται τα Μ.Α.Τ.
Ότι, αν δεν αρέσει σε κάποιους, κάποιος καθηγητής, για τον οποιοδήποτε λόγο, δεν θα μπαίνουν οι τραμπούκοι να τον ξυλοφορτώσουν ή να τον διαπομπεύσουν. Και επειδή, δυστυχώς, ο κόσμος μας -ούτε ο πανεπιστημιακός- δεν είναι «όμορφος, ηθικός και αγγελικά πλασμένος» να υπάρχει ασφάλεια, που θα την διασφαλίζει ένα αστυνομικό σώμα.
Ότι, τα πανεπιστήμια δεν θα είναι «μπάτε σκύλοι αλέστε…», αλλά η είσοδος θα επιτρέπεται μόνο σε φοιτητές και καθηγητές και όχι σε εξωπανεπιστημιακούς, που θεωρούν ότι οι αίθουσες των σχολών μπορεί να είναι άσυλο παρανόμων του κοινού ποινικού δικαίου ή αποθήκες για μαϊμού προϊόντα, φύλαξης ναρκωτικών, εργαστηρίων οπλικών συστημάτων (μολότοφ, σιδερολοστών, κ.α.) για… «ανταρτικό πόλης».
Ότι, η γνώση, που παράγεται στα πανεπιστήμια πρέπει να βρίσκει εφαρμογή στην κοινωνία και στην αγορά, δηλαδή να μπορούν εταιρείες να χρηματοδοτούν έρευνες, που να βρίσκουν εφαρμογή στην κοινωνία, να υπάρχει όφελος σ΄ αυτήν και έσοδο για την συγκεκριμένη σχολή. Σε απλά ελληνικά δηλαδή, να μην δέχεται απειλές μια πανεπιστημιακή σχολή αν θελήσει να συμμετάσχει, για παράδειγμα, στην κατασκευή ένος drone, που τόσο χρειάζεται η άμυνα της χώρας, γιατί κάποιος θεωρεί, ότι το Αιγαίο δεν μας ανήκει, αλλά… «ανήκει στα ψάρια»! Ή μια έρευνα για μια φαρμακευτική εταιρεία, γιατί έτσι θα εξυπηρετήσουμε τους… πλουτοκράτες!
Ότι, οι φοιτητές μπορούν να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους άσχετα από την κομματική τους προέλευση. Να μπορούν, δηλαδή, να ψηφίζουν αυτούς, που θεωρούν ικανούς να τους εκπροσωπήσουν χωρίς να είναι εμπόδιο η κομματική ταμπέλα. Όλοι από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να λυθούν και το «απομονωμένο γαλατικό χωριό» να πάψει να είναι απομονωμένο. Τα λύνει το νέο πλαίσιο, που φέρνει ο νόμος της Νίκης Κεραμέως;
Θα το δούμε στην εφαρμογή. Εκεί που δοκιμάζονται όλα τα μεγαλεπίβολα σχέδια… Στην πράξη, αλλά και στη διάρκειά τους… Και βέβαια στην διάθεση εκείνων, που θα έλθουν, στο μέλλον… Μετά την σημερινή υπουργό Παιδείας… Αν δηλαδή αρχίσουν τα… «στρογγυλέματα» και οι μικροκομματικοί συμβιβασμοί με συντεχνιακές ομαδούλες, γιατί τους χαλάει τη βολή… Τα έχουμε δει, ουκ ολίγες φορές, στο παρελθόν!
Και κάτι τελευταίο, που δεν λύνεται, δυστυχώς, από το νέο Νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ, γιατί δεν μπορεί να λυθεί με ένα απλό νομοσχέδιο… Χρειάζεται συνταγματική ρύθμιση: Η δημιουργία Ιδιωτικών πανεπιστημίων! Όπως συμβαίνει σ΄όλο τον πολιτισμένο κόσμο… Εκεί, που σπούδασαν και πολλοί συμπατριώτες μας, που σήμερα πολεμούν με πάθος κατά των ιδιωτικών ΑΕΙ!
Προσπάθησε να το κάνει ο Κώστας Καραμανλής και βρήκε απέναντί του κάποιον, που είχε σπουδάσει στο εξωτερικό, προφανώς και εκείνος πιεζόμενος από την κομματική του νομεκλατούρα!
Αλλά, ας μη ξεγελιόμαστε, ο εκσυγχρονισμός της τριτοβάθμιας Παιδείας περνά μέσα από την ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων! Κάποτε, κάποιος θα πρέπει να το τολμήσει!
ΥΓ: Είναι σίγουρο ότι το κεφάλαιο «αλλάγες στην τριτοβάθμια εκπάιδευση» τώρα ανοίγει. Και δυστυχώς, θλιβερές εικόνες σαν κι αυτές, που βλέπουμε μέσα και έξω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο θα τις βλέπουμε για καιρό. Και όχι μόνο στο Αριστοτέλειο, αλλά και σε άλλες σχολές, όταν θα έρθει η ώρα να λειτουργήσει η Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Έτσι, για να διαψευστεί ο Μένανδρος, όταν έλεγε ότι « άπαντας η παίδευσις ημέρους τελεί», ότι δηλαδή όλους τους εξημερώνει η παιδεία..!
ΠΗΓΗ: Realnews