Η τοποθεσία έχει σημασία, δήλωσε ο πρώην μεγιστάνας των ακινήτων, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Λίγο αργότερα, ανακοίνωσε ότι η Αλάσκα , μια περιοχή που πούλησε η Ρωσία στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από 158 χρόνια για 7,2 εκατομμύρια δολάρια, θα είναι το σημείο όπου ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα προσπαθήσει να πουλήσει τη συμφωνία γης του αιώνα, πείθοντας το Κίεβο να του παραδώσει κομμάτια γης που δεν έχει ακόμη καταφέρει να καταλάβει.
Οι συνθήκες γύρω από τη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής ευνοούν τόσο πολύ τη Μόσχα, που είναι προφανές γιατί ο Πούτιν άρπαξε την ευκαιρία, μετά από μήνες ψεύτικων διαπραγματεύσεων, και είναι δύσκολο να δούμε πώς θα προκύψει μια συμφωνία από τη διμερή συμφωνία που δεν θα διαλύει την Ουκρανία. Το Κίεβο και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του αντέδρασαν με κατανοητό τρόμο στις πρώτες ιδέες του απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, ότι η Ουκρανία θα παραχωρήσει τα υπόλοιπα των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ με αντάλλαγμα μια εκεχειρία.
Φυσικά, ο επικεφαλής του Κρεμλίνου προώθησε την ιδέα της κατάληψης εδάφους χωρίς μάχη και βρήκε έναν πρόθυμο αποδέκτη στο πρόσωπο του Witkoff, ο οποίος στο παρελθόν έχει επιδείξει μια χαλαρή αντίληψη της ουκρανικής κυριαρχίας και την πολυπλοκότητα του να ζητάει από μια χώρα, στον τέταρτο χρόνο της εισβολής της, απλώς να αποχωρήσει από πόλεις που έχει χάσει χιλιάδες άνδρες υπερασπιζόμενος.
Αξίζει να σταματήσουμε και να σκεφτούμε πώς θα έμοιαζε η πρόταση του Witkoff . Η Ρωσία πλησιάζει στην περικύκλωση δύο βασικών πόλεων του Ντόνετσκ, του Ποκρόφσκ και της Κωστιαντίνοβκα, και μπορεί ουσιαστικά να θέσει υπό πολιορκία τα ουκρανικά στρατεύματα που υπερασπίζονται αυτούς τους δύο κόμβους τις επόμενες εβδομάδες. Η παραχώρηση αυτών των δύο πόλεων μπορεί να είναι κάτι που κάνει ούτως ή άλλως το Κίεβο για να εξοικονομήσει ανθρώπινο δυναμικό τους επόμενους μήνες.
Η υπόλοιπη περιοχή του Ντόνετσκ - κυρίως οι πόλεις Κραματόρσκ και Σλαβιάνσκ - είναι μια πολύ πιο δυσάρεστη προοπτική. Χιλιάδες πολίτες ζουν εκεί τώρα, και η Μόσχα θα χαιρόταν πολύ με σκηνές όπου οι πόλεις εκκενώνονται και τα ρωσικά στρατεύματα μπαίνουν μέσα χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός.
Η απόρριψη της παραχώρησης γης από τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι νωρίς το Σάββατο αντικατοπτρίζει το πραγματικό δίλημμα ενός αρχηγού που προσπαθεί να διαχειριστεί την οργή του στρατού του και τη βαθιά ριζωμένη δυσπιστία του ουκρανικού λαού απέναντι στον γείτονά του, ο οποίος συνεχίζει να βομβαρδίζει τις πόλεις του κάθε βράδυ.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι επισκέπτεται στρατιώτες στην πρώτη γραμμή της περιοχής του Χάρκοβο στις 4 Αυγούστου. Προεδρικό Γραφείο της Ουκρανίας/DPA/Picture Alliance/AP
Τι θα μπορούσε να πάρει πίσω η Ουκρανία με την «ανταλλαγή» στην οποία αναφέρθηκε ο Τραμπ; Ίσως τα μικροσκοπικά τμήματα των συνοριακών περιοχών που κατέχει η Ρωσία στις περιοχές Σούμι και Χάρκοβο - μέρος της υποτιθέμενης «ουδέτερης ζώνης» του Πούτιν - αλλά όχι πολλά άλλα, ρεαλιστικά.
Ο κύριος στόχος είναι η κατάπαυση του πυρός, και αυτό από μόνο του είναι υπερβολικό. Ο Πούτιν υποστηρίζει εδώ και καιρό ότι η άμεση κατάπαυση του πυρός που απαιτούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και η Ουκρανία εδώ και μήνες είναι αδύνατη, καθώς πρέπει πρώτα να γίνουν τεχνικές εργασίες σχετικά με την παρακολούθηση και την εφοδιαστική. Είναι απίθανο να έχει αλλάξει γνώμη τώρα που τα στρατεύματά του βρίσκονται σε άνοδο σε όλη την ανατολική γραμμή του μετώπου.
Η Ευρώπη είναι επίσης επιφυλακτική στο να αντιγράψει την αποτυχία του πρώην υπουργού Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Νέβιλ Τσάμπερλεν να αντισταθεί στη ναζιστική Γερμανία το 1938 - την άχρηστη φύση ενός «κομματιού χαρτιού» υπογεγραμμένου από ένα Κρεμλίνο που έχει επανειλημμένα συμφωνήσει σε συμφωνίες στην Ουκρανία και στη συνέχεια απλώς χρησιμοποίησε την παύση για να ανασυνταχθεί πριν εισβάλει ξανά.
Προς τιμήν του, ο Πούτιν έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει από την αρχή: όλη την Ουκρανία υποταγμένη ή κατεχόμενη και μια στρατηγική επανεκκίνηση με τις ΗΠΑ που συνεπάγεται ότι θα ρίξουν το Κίεβο σαν πέτρα. Ο βοηθός του, Γιούρι Ουσάκοφ, μίλησε για την Αλάσκα ως ένα εξαιρετικό μέρος για να συζητήσουν την οικονομική συνεργασία μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας και άφησε να εννοηθεί ότι έχει ήδη προταθεί μια σύνοδος κορυφής στη Ρωσία.
Υπάρχει ο κίνδυνος να δούμε μια καλή σχέση μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, που θα επιτρέπει στον πρόεδρο των ΗΠΑ να ανεχθεί περισσότερες τεχνικές συναντήσεις μεταξύ των στελεχών τους σχετικά με το τι και το πότε θα γίνει οποιαδήποτε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός. Ένα σχέδιο για ανταλλαγές ή αρπαγές γης που θα είναι εξ ολοκλήρου υπέρ της Μόσχας, θα μπορούσε στη συνέχεια να παρουσιαστεί στο Κίεβο, με τα παλιά τελεσίγραφα των ΗΠΑ σχετικά με την βοήθεια και την ανταλλαγή πληροφοριών να εξαρτώνται από την αποδοχή της συμφωνίας, όπως έχουμε ξαναδεί. Ας δούμε τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να τηλεφωνεί ξανά στον Τραμπ και συνεχίζουμε. Ο Πούτιν χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να συνεχίσει να κατακτά και είναι έτοιμος να τον πετύχει.
Τι έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που ο Τραμπ βρήκε τον τρόπο να στρέφεται προς την τροχιά της Ρωσίας, περίπου την εποχή της σύγκρουσης με τον Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο; Υπάρχουν τώρα δύο στοιχεία που απουσίαζαν τότε.
Καταρχάς, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η Ινδία και η Κίνα -η πρώτη διακινδυνεύει δασμούς 25% σε δύο εβδομάδες και η δεύτερη περιμένει ακόμη να μάθει τη ζημιά που θα υποστεί- είχαν τηλεφωνική επικοινωνία με το Κρεμλίνο τις τελευταίες ημέρες. Μπορεί να έδωσαν κάποια ώθηση στον Πούτιν να συναντήσει τον Τραμπ ή τουλάχιστον να παρείχαν ξανά περισσότερες δηλώσεις διπλωματίας, και μπορεί να ανησυχούν για το γεγονός ότι οι εισαγωγές ενέργειας που διακυβεύονται από τις δευτερογενείς κυρώσεις του Τραμπ.
Αλλά ο Πούτιν δεν χρειάζεται να πειστεί ιδιαίτερα για να συμφωνήσει σε μια επίσημη πρόσκληση προς τις ΗΠΑ για τη διμερή συνάντηση που η ομάδα του παρουσιάζει εδώ και καιρό ως τον δρόμο προς την ειρήνη στην Ουκρανία. Και μια ακόμη προθεσμία για κυρώσεις, η Παρασκευή, μόλις πέρασε, σχεδόν απαρατήρητη στη συζήτηση για την Αλάσκα και τις συμφωνίες γης.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ισχυρίζεται ότι ο τρόπος που σκέφτεται γύρω από τον Βλαντιμίρ Πούτιν έχει εξελιχθεί. Άννα Μάνιμεϊκερ/Getty Images
Δεύτερον, ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι ο τρόπος σκέψης του γύρω από τον Πούτιν έχει εξελιχθεί. «Απογοητευμένος», «αηδιαστικός», «με χτυπάει δυνατά» είναι όλα νεοφερμένα στο λεξιλόγιό του για τον επικεφαλής του Κρεμλίνου. Ενώ ο Τραμπ φαίνεται αβίαστα ικανός να σταματήσει τον εαυτό του να προκαλεί γνήσιο πόνο στη Μόσχα, επιτρέποντας σε απειλές και προθεσμίες να πέφτουν άψυχα γύρω του, περιβάλλεται από συμμάχους και Ρεπουμπλικάνους που θα του υπενθυμίσουν πόσο μακριά έχει ακολουθήσει αυτούς τους δρόμους στο παρελθόν.
Πολλά θα μπορούσαν να πάνε καλά. Αλλά το σκηνικό έχει στηθεί για κάτι πιο δυσοίωνο. Σκεφτείτε για μια στιγμή τη νοοτροπία του Πούτιν. Η τρίτη απειλή κυρώσεων από τον Τραμπ έχει εξαφανιστεί και οι δυνάμεις του εισέρχονται σε μια περίοδο στρατηγικού κέρδους στην πρώτη γραμμή. Έχει λάβει την πρώτη του πρόσκληση στις ΗΠΑ εδώ και μια δεκαετία για να μιλήσει για ειρήνη στην Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία, συζητώντας μια συμφωνία όπου δεν θα χρειάζεται καν να πολεμήσει για να πάρει μέρος της υπόλοιπης γης που θέλει. Και αυτό πριν ο πρώην κατάσκοπος της KGB ασκήσει την φαινομενική του μαγεία στον Τραμπ.
Η Παρασκευή απέχει έξι μέρες, αλλά ακόμη και σε αυτή την απόσταση μοιάζει με αργή ήττα για το Κίεβο.
Πηγή: CNN.com