Η «φιλελεύθερη ελπίδα» που έγινε «πυρηνική απειλή»… Ο «βασιλικός ακόλουθος» που έγινε «βασιλικότερος του βασιλέως»… Ο «λογικός» που έγινε «τρελός»… Ο «αλκοολικός», ο οποίος όμως μπορεί και να «παίζει θέατρο»: Ετσι βλέπουν πια πολλοί στη Δύση τον Ρώσο πρώην πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπαραβάλλοντας τις «πυρηνικές απειλές» που εκείνος εξαπολύει επί του παρόντος, με τις φιλελεύθερες προσδοκίες που ο ίδιος ενέπνεε άλλοτε.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε, την περασμένη εβδομάδα, ότι μετακινεί δύο πυρηνικά υποβρύχια με το βλέμμα στραμμένο στη Μόσχα, ως απάντηση στα «προκλητικά» σχόλια που είχαν προηγηθεί διά στόματος Μεντβέντεφ.
«Τα λόγια είναι πολύ σημαντικά και μπορεί να έχουν ακούσιες συνέπειες· ελπίζω ότι αυτή δεν θα είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις», έγραψε ο Τραμπ σε ανάρτησή του στο δίκτυο Truth Social.
Ο 60χρονος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πρώην πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2008-2012), πρώην πρωθυπουργός (2012-2020) και νυν αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας (μετά το 2020), είχε νωρίτερα κατηγορήσει τον Τραμπ ότι παίζει «παιχνίδια με τελεσίγραφα». Ανεβάζοντας ακόμη υψηλότερα τους τόνους, είχε μάλιστα προειδοποιήσει την αμερικανική ηγεσία ότι «κάθε νέο τελεσίγραφο είναι κι ένα βήμα προς τον (σ.σ. αμερικανορωσικό;) πόλεμο». «Ξέρω μόνον ένα πραγματικά κακό πράγμα που μπορεί να συμβεί, κι αυτό είναι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ελπίζω ο Τραμπ να το καταλαβαίνει αυτό», είχε γράψει απευθυνόμενος στον Αμερικανό πρόεδρο, υπενθυμίζοντάς του το γεγονός ότι η Ρωσία διαθέτει πυρηνικά όπλα, προτού τον ειρωνευθεί για το Νόμπελ Ειρήνης το οποίο φέρεται να εποφθαλμιά. «Δεν είναι στο χέρι σου ή του Τραμπ να μας υποδείξετε πότε θα καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», είχε αναφέρει σε άλλη ανάρτησή του, απευθυνόμενος στον Αμερικανό Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκρέιχαμ.
«Μετά την έναρξη της μεγάλης κλίμακας ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022, ο Μεντβέντεφ χρησιμοποιεί συχνά την πλατφόρμα του δικτύου X για να προβάλει τον κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου και να επιτεθεί στους δυτικούς και Ουκρανούς ηγέτες», γράφουν οι FT. Οσο για τις επιθέσεις του, εκείνες κινούνται πια πέρα από κάθε έννοια πολιτικής ορθότητας ή ευπρέπειας: Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς ρίχνεται στην πυρά ως «ναζί», ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ως «ναρκομανής» και ο Ολλανδός πρώην πρωθυπουργός και νυν γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ως «χρήστης παραισθησιογόνων ουσιών […] ο οποίος μπορεί να καταλήξει αιχμάλωτος σε φυλακές στη Σιβηρία».
Κι όμως, χρόνια προτού ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ γίνει ο «σοσιαλμιντιακός προβοκάτορας» που είναι σήμερα, ήταν ένας πολιτικός τον οποίο η Δύση θεωρούσε ότι μπορεί να προσεγγίσει και, ενδεχομένως, ακόμη και να πάρει με το μέρος της.
Ο Λουκ Χάρντινγκ έγραφε στον Guardian πριν από σχεδόν 18 χρόνια, τον μακρινό Δεκέμβριο του 2007, λίγους μήνες προτού ο Μεντβέντεφ εκλεγεί στην προεδρία με τις ευλογίες του Πούτιν: «Ο Μεντβέντεφ – ένας πρώην δικηγόρος από την Αγία Πετρούπολη – θεωρείται πιο φιλελεύθερος και λιγότερο επιθετικός προς τη Δύση από ό,τι άλλοι όπως ο Σεργκέι Ιβάνοφ […] Σε αντίθεση με τον Πούτιν, δεν έχει δεσμούς με τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας και δεν υπηρέτησε στην KGB. Ωστόσο, διατηρεί μακροχρόνια φιλία με τον Πούτιν και είναι ένας από τους στενότερους συμμάχους του».
Κατά τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του, την περίοδο μεταξύ 2008 και 2012, ο Μεντβέντεφ παρουσιαζόταν ως ένας πολιτικός με τον οποίο η Δύση μπορούσε να κάνει μπίζνες. Τον Ιούνιο του 2010 είχε μάλιστα ταξιδέψει στη Σίλικον Βάλεϊ, όπου είχε συναντηθεί με τον ίδιο τον Στιβ Τζομπς από τον οποίο είχε πάρει ως δώρο ένα κινητό τηλέφωνο τύπου iPhone 4. Στο πλαίσιο του εν λόγω ταξιδιού, είχε επισκεφθεί και τα κεντρικά γραφεία της Cisco, συνοδευόμενος από τον τότε κυβερνήτη της Καλιφόρνια Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Τα χρόνια εκείνα, ο Μεντβέντεφ έλεγε πόσο του αρέσουν οι Deep Purple. Είχε εμφανιστεί στο ρωσικό ανεξάρτητο τηλεοπτικό κανάλι Dozhd (σ.σ. το οποίο έχει πια απαγορευτεί στη Ρωσία και έχει μετακομίσει στην Ολλανδία) και είχε παραχωρήσει μακροσκελείς συνεντεύξεις στους Financial Times.
Εν έτει 2025 πια, αναφορικά με τον Μεντβέντεφ οι απόψεις διίστανται.
Αλλοι υποστηρίζουν ότι είναι ένας «ασήμαντος» Ρώσος αξιωματούχος με φθίνουσα πορεία, ο οποίος απλώς (εξ)υπηρέτησε τον Βλαντιμίρ Πούτιν όταν ο τελευταίος τον είχε πρακτικά ανάγκη, παίρνοντας τη θέση του στην προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας την περίοδο από το 2008 έως το 2012. Ειρήσθω εν παρόδω, ο Πούτιν δεν είχε το δικαίωμα το 2008 να θέσει ξανά υποψηφιότητα για την προεδρία αφού είχε ήδη συμπληρώσει δύο συνεχόμενες τετραετείς προεδρικές θητείες, και έτσι μετακόμισε προσωρινά στη θέση του πρωθυπουργού δίνοντας το προεδρικό χρίσμα τον Μεντβέντεφ… προτού τελικώς επιστρέψει στην προεδρία το 2012, αλλάζοντας ξανά θέση με τον Μεντβέντεφ που έγινε πρωθυπουργός.
Στο ίδιο πλαίσιο «απαξίωσης» του πρώην προέδρου, πολλοί επικαλούνται τις φήμες που τον θέλουν να αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια σοβαρά προβλήματα αλκοολισμού. «Λένε ότι πίνει πολύ και ότι μπορεί πια να τα έχει χαμένα […] Υπάρχει όμως και η άλλη θεωρία σύμφωνα με την οποία εκείνος παίζει θέατρο», σχολιάζει άτομο το οποίο είχε στο παρελθόν σχέσεις με τον Μεντβέντεφ.
Στον αντίποδα, άλλοι υποστηρίζουν ότι η σημασία του ρόλου που διαδραματίζει ο Μεντβέντεφ δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμάται. «Κάνουν λάθος όσοι απορρίπτουν τις αναρτήσεις του Μεντβέντεφ ως παρανοϊκές. Ο,τι εκείνος λέει, το έχει ακούσει από τον Πούτιν. Δεν θα τολμούσε ποτέ να πει κάτι που δεν συμφωνεί με το σκεπτικό του Πούτιν», δηλώνει στους FT ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας (και επικριτής του Πούτιν και της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία) Γκριγκόρι Γιούντιν. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Μεντβέντεφ θα μπορούσε τώρα να ιδωθεί ως εκείνη η -επίσημη μεν αλλά και ανεπίσημη συνάμα, υπόλογη μεν αλλά και «έχουσα το ακαταλόγιστο» λόγω εκκεντρικότητας- φωνή που στέλνει προς τα έξω τα μηνύματα που δεν θα ήθελε να στείλει ο ίδιος ο Πούτιν, ρίχνοντας όμως έτσι λάδι στη φωτιά της ρωσικής σοσιαλμιντιακής προπαγάνδας στην οποία επενδύει παλαιόθεν το Κρεμλίνο.
Σύμφωνα με τον Μάικλ ΜακΦόλ, άλλοτε πρέσβη των ΗΠΑ στη Μόσχα (2012-2014), ο Μεντβέντεφ μπορεί να «αναγκάστηκε» μετά το 2022 και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία να γίνει «βασιλικότερος του βασιλέως», στην προσπάθειά του να επιβιώσει και να κρατηθεί όσο το δυνατόν υψηλότερα εντός του ρωσικού κρατικού μηχανισμού. «Οι άνθρωποι των μυστικών υπηρεσιών και της FSB δεν είναι η ομάδα του Μεντβέντεφ. Αυτός έχει πολύ διαφορετικό υπόβαθρο. Νομίζω ότι το άγχος για τη θέση του ανάμεσα σε αυτό το πλήθος των ατόμων τον αναγκάζει να λέει τα εξωφρενικά πράγματα που λέει», σχολιάζει ο ΜακΦόλ.
«Κάποτε ήταν η ελπίδα των Ρώσων Φιλελευθέρων και της Δύσης· τώρα όμως ο Μεντβέντεφ χτυπάει τύμπανα πολέμου, με στόχο να παραμείνει ο ίδιος ασφαλής και μέσα στα πράγματα», έγραφε ο Τοντ Πρινς ήδη από την άνοιξη του 2022 στο RFERL, απηχώντας όσα πλέον υποστηρίζουν και άλλοι όπως ο ΜακΦόλ.
Τρία χρόνια μετά, εν έτει 2025 πια, ο Μεντβέντεφ παραμένει σίγουρα «μέσα στα πράγματα». Ο ίδιος ο Τραμπ τον χαρακτήρισε προ ημερών «αποτυχημένο πρώην πρόεδρο της Ρωσίας, που νομίζει ότι ακόμη είναι πρόεδρος». Αυτή η φράση ωστόσο, θα μπορούσε να εκληφθεί ως αιχμή, όχι μόνο για τον ίδιο τον Μεντβέντεφ… αλλά και για τον Πούτιν.
ΠΗΓΗ: kathimerini.gr