Οι γυναίκες στην πόλη Μανμπίζ σκίζουν τις μπούρκες και τις καίνε, καπνίζουν, ενώ οι άντρες ξυρίζουν τις γενιάδες τους πλημμυρισμένοι από χαρά για την νεοαποκτηθείσα ελευθερία τους, αμέσως μόλις οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις εξεδίωξαν του τζιχαντιστές από την πόλη αυτή των 100.000 κατοίκων, κοντά στον Εφράτη.
Μήνες μαχών και συγκρούσεων, μήνες λύπης και απόγνωσης. 'Οσοι παρέμειναν στην πόλη, αλλά και αυτοί που επέστρεψαν όταν έμαθαν τα χαρμόσυνα νέα δεν προσπαθούν να κρύψουν τη χαρά τους. Πήραν τα σπίτια και τη ζωή τους πίσω.
Αγκαλιές και φιλιά με τους στρατιώτες, ευτυχισμένα χαμόγελα και ακόμα πιο ευτυχισμένα...δάκρυα στους δρόμους της πόλης. Γέλια και εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης παντού. Αδιάψευτοι μάρτρες οι φωτογραφίες και τα βίντεο, όπως και τα παιδιά που ξεχύθηκαν ελεύθερα στους δρόμους για να παίξουν ποδόσφαιρο.
Η πόλη, που στην αρχαιότητα την είχε καταλάβει ο Μέγας Αλέξανδρος και ήταν η ονομαστή Ιερόπολις, είναι σχεδόν ισοπεδωμένη, οι δρόμοι γεμάτοι τρύπες από τις βόμβες αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
'Αραβες και Κούρδοι μαχητές από τις ΣΔΔ ανακοίνωσαν την απελευθέρωση της Μανμπίζ χθες Παρασκευή μετά την επιτυχημένη τελική επίθεση στην γειτονικη αλ Σιρμπ που είχε υπό τον έλεγχο του το Ισλαμικό κράτος, Στη διάρκεια της επίθεσης διασώθηκαν περίπου 2.000 άμαχοι που είχαν απαχθεί από τους τζιχαντιστές για να χρησιμοποιηθούν ως "ανθρώπινες ασπίδες".
Η Μανμπίζ είναι ένα σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο στο δρόμο ανάμεσα στα τουρκικά σύνορα και την Ράκα, την πρωτεύουσα του "Ισλαμικού Χαλιφάτου". Η μάχη για την απελευθέρωσή της άρχισε στις 31 Μαίου.