Πολυτάλαντη προσωπικότητα ο Ντάριο Φο. Συνδύαζει τέλεια στο πρόσωπό του τον συγγραφέα, τον σκηνοθέτη, τον ηθοποιό και τον εμπνευστή θεατρικών επεμβάσεων, είναι ένας ζωντανός θρύλος, με την ευρύτερη δυνατή αναγνώριση σε χώρες, πολιτισμούς, κοινωνικά στρώματα, καλλιτεχνικές ομάδες και κοινό.
Γεννήθηκε το 1926 στο Σαν Τζιάνκο, κοντά στο Βαρέζε της Ιταλίας. Σπούδασε αρχιτεκτονική, την οποία όμως εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με το θέατρο, αρχικά ως σκηνογράφος, ύστερα ως ηθοποιός και, φυσικά, ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Ο ίδιος ερμήνευσε αρκετά από τα έργα του, ενώ έγραψε πολλά για την Ιταλική Ραδιοφωνία και τον κινηματογράφο. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από τον αντικομφορμισμό και τη δυνατή σάτιρα απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική, την εκκλησία και την ηθική, που βαραίνουν την καθημερινή μας ζωή διαιωνίζοντας τον ιδιόμορφο κοινωνικό μεσαίωνα που διανύουμε.
«Φυσικά η πριν από το Νομπέλ σαρανταπεντάχρονη πορεία του κάθε άλλο παρά ομαλή και ανεμπόδιστη υπήρξε. Γιατί ο αυθεντικός, αιρετικός και προκλητικός Ντάριο Φο, ο βάρδος του πολιτικού θεάτρου για τη γενιά του Μάη του '68 (και για όσους τον πρωτοείδαμε στο αλησμόνητο εκείνο «Μίστερο Μπούφο» να ανασταίνει επί σκηνής τον Giullare, περιπλανώμενο τραγουδιστή του Μεσαίωνα, προκειμένου να διηγηθεί τα χρονικά τού άλλοτε από τη σκοπιά της σύγχρονης συνείδησης) είχε αναλάβει, δεκαετίες ολόκληρες, τον ρόλο θεατρικού δυναμίτη. Στόχοι του ήταν οι μηχανισμοί της εξουσίας και οι κατεστημένοι θεσμοί, οι στερεότυπες ιδέες και προκαταλήψεις, οι κοινωνικές ανισότητες και μορφές αλλοτρίωσης. Ανοιχτός πάντα στα προβλήματα του καιρού του και στις πολιτικές αντιπαραθέσεις ο Φο συγκαταλέγεται στους σημαντικούς θεατρικούς δημιουργούς που με συνέπεια και αποτελεσματικότητα ανέδειξαν το θέατρο σε μια δυναμική πολιτικο-καλλιτεχνική οντότητα, ικανή να διασκεδάζει, να καταδείχνει τις σκληρές όψεις της πραγματικότητας και να προβληματίζει με τη συνδρομή του κωμικού» (ΒΗΜΑ).
Παγκόσμια φήμη έχουν τα έργα του: "Μυστήριος μπούφος", "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού", "Κλέβε λιγότερο", "Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!", "Οι αρχάγγελοι δεν παίζουν φλίπερ" και πολλά άλλα. Το 1997 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί και έχουν ανέβει σε θέατρα όλου του κόσμου.