Οι διαφημίσεις του Τάκη Σπυριδάκη ως «Αγαπούλας» (ΒΙΝΤΕΟ)

 
Οι διαφημίσεις του Τάκη Σπυριδάκη ως «Αγαπούλας» (ΒΙΝΤΕΟ)

Ενημερώθηκε: 14/09/19 - 15:40

Ο Τάκης Σπυριδάκης, που πέθανε μόλις ηλικία μόλις 61 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, πέρα από την παρουσία του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και την τηλέόραση, είχε έντονη παρουσία και σε πολλά πετυχημένα διαφημιστικά σπότ. Μάλιστα ως «Αγαπούλας» είχε γίνει γνωστός και είχε αγαπηθεί από ένα ευρύτερο κοινό.

Δείτε κάποια από τα διαφημιστικά σπότ του Τάκη Σπυριδάκη, στο ρόλο του «Αγαπούλα»:

Ο Τάκης Σπυριδάκης γεννήθηκε στην Αίγινα στις 4 Φεβρουαρίου 1958. Ήταν ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, έχει συμμετάσχει σε 13 ταινίες, ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο πραγματοποίησε το 1994 με την ταινία "Ο Κήπος του Θεού", της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 κρατικά βραβεία ποιότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Διαβάστε ακόμα: Πεθανε ο ηθοποιός Τάκης Σπυριδάκης σε ηλικία μόλις 61 ετών (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο Τακης Σπυριδάκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστές της ταινίας "Γλυκιά Συμμορία", σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του εκείνη απέσπασε το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον ίδιο χρόνο. Αξιοσημείωτη ήταν και η δεύτερη συμμετοχή του, στη "Λούφα και Παραλλαγή" του Νίκου Περάκη (1984). Ακολούθησαν η "Πρωϊνή Περίπολος" (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), "Προστάτης Οικογένειας" (Νίκος Περάκης, 1997), "Αυτή η Νύχτα Μένει" (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), "Μαύρο Γάλα" (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), "Κανείς δεν χάνει σε Όλα" (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), "Φτηνά Τσιγάρα" (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), "Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου" (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), "Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο" (Νίκος Περάκης, 2005), "Ισοβίτες" (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και "4 Μαύρα Κοστούμια" (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).

Το 1989 ο Τ. Σπυριδάκης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους "Βέρα Κρουζ", που απέσπασε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο αντίστοιχο Φεστιβάλ, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Ταινιών της Γαλλίας, το 1990.