Έντονος προβληματισμός επικρατεί στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ από τις εισβολές μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης, στη Δανία, για τις οποίες κατηγορήθηκε» η Ρωσία.
Αυτές οι επιθέσεις, που είχαν αντίκτυπο και στο αεροδρόμιο του Οσλο, ανέδειξαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο τα «τρωτά σημεία» στα συστήματα ασφαλείας της ευρωπαϊκής αεροπορίας αλλά και την έλλειψη μιας ενιαίας ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
«Υπάρχουν, πλέον, αρκετά παραδείγματα όπου, κυριολεκτικά από το πουθενά, εμφανίζεται ένα σμήνος μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Σε τέτοιες περιπτώσεις», όπως επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Διαμαντάκος, προϊστάμενος του Τμήματος Γενικής Αεροπορίας και Drones της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ), «η προστασία των αεροπλάνων μπορεί να γίνει είτε με αναστολή των πτήσεων είτε με ανακατεύθυνσή τους».
Στην πράξη, τα συστήματα anti-drone είναι διαβαθμισμένα και διακρίνονται κυρίως σε δύο κατηγορίες: αυτά που εντοπίζουν και παρακολουθούν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και αυτά που μπορούν να τα αχρηστεύσουν, μέσω της τεχνικής του λεγόμενου jamming, η οποία άπτεται ζητημάτων εθνικής ασφαλείας.
Γύρω από τα αεροδρόμια έχουν οριστεί γεωγραφικές ζώνες, στις οποίες η χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών επιτρέπεται μόνο κατόπιν έγκρισης από τις αρμόδιες αρχές.
Σήμερα δεν υπάρχει ενιαίο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο που να υποχρεώνει κάθε κράτος-μέλος να εφαρμόζει συγκεκριμένα μέτρα anti-drone.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση περιορίζεται στο να παρέχει μόνο κατευθυντήριες οδηγίες για την παρουσία και τη λειτουργία αυτών των συστημάτων στα αεροδρόμια.
Η απουσία της υποχρεωτικής διάστασης οφείλεται στο γεγονός ότι θέματα που αφορούν την εθνική ασφάλεια παραμένουν στην αρμοδιότητα κάθε κράτους, το οποίο αποφασίζει ελεύθερα για τις πολιτικές που θα υιοθετήσει.
Πόσο προστατευμένα είναι τα ελληνικά αεροδρόμια
Σύμφωνα με την Καθημερινή, η ελληνική νομοθεσία προβλέπει την ύπαρξη γεωγραφικών ζωνών γύρω από τα αεροδρόμια, στις οποίες η χρήση drone απαγορεύεται και επιτρέπεται μόνο κατόπιν σχετικής έγκρισης από τις αρμόδιες αρχές.
Η πλειονότητα των πολιτικών αεροδρομίων, πολλά από τα οποία έχουν και στρατιωτική χρήση, όπως για παράδειγμα το αεροδρόμιο των Χανίων, διαθέτει περιμετρικά συστήματα για την ανίχνευση, την ταυτοποίηση και τον εντοπισμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Επιπλέον, όλα τα μεγάλα αεροδρόμια είναι εξοπλισμένα με συστήματα εξουδετέρωσης: μόλις εντοπιστεί ένα άγνωστο αντικείμενο στον ελεγχόμενο εναέριο χώρο, το σύστημα μπορεί να αποκτήσει τον έλεγχο από τον χειριστή του drone και να το αχρηστεύσει.
Ασαφές παραμένει εάν έχει εγκατασταθεί σύστημα κατάρριψης και στα πολύ μικρά αεροδρόμια, τα οποία συνήθως περιορίζονται στη δυνατότητα παρακολούθησης. Στο ενδεχόμενο εντοπισμού drone, η λογική αντίδραση είναι να προχωρήσουν σε προσωρινή αναστολή της λειτουργίας τους μέχρι να αντιμετωπιστεί το περιστατικό.
Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα εθνικής ασφαλείας, η πρόσβαση σε πληροφορίες γι’ αυτά τα συστήματα είναι περιορισμένη.
Πηγή: skai.gr