Σε βιντεοσκοπημένη δήλωση που δημοσιεύθηκε τα ξημερώματα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου διεμήνυσε ότι το Ισραήλ ξεκίνησε την Επιχείρηση Rising Lion, μια στοχευμένη στρατιωτική επιχείρηση, για την αντιμετώπιση της ιρανικής απειλής για «την ίδια την επιβίωση του Ισραήλ».
Ο Νετανιάχου είπε ότι το Ισραήλ είχε στοχεύσει Ιρανούς επιστήμονες «που εργάζονταν στην ιρανική (σ.σ πυρηνική) βόμβα» και ότι οι επιθέσεις «θα συνεχιστούν για όσες ημέρες χρειαστεί».
Οι φόβοι για διασπορά του πολέμου στη Δύση και η προσωπική ατζέντα του Νετανιάχου
Το χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν, αν και αναμενόμενο από τους συμμάχους του, βάζει την κατάσταση στην Μέση Ανατολή σε νέα αχαρτογράφητα νερά, που μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά επικίνδυνα για όλον τον πλανήτη.
Το μέτωπο Ισραήλ- Ιράν δεν είναι καινούργιο. Άλλωστε χτυπήματα υπήρξαν και τους προηγούμενους μήνες, με το Ιράν να απαντά, αλλά «λελογησμένα», δείχνοντας ότι η ηγεσία toy δεν θέλει να κλιμακώσει. Μπορεί το Ισραήλ να θεωρεί το Ιράν τον καθοδηγητή και χρηματοδότη των άμεσων εχθρών του, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, πλην όμως ήταν μακριά από τη λογική της γενικευμένης σύγκρουσης και σ’αυτό βοήθησε και η στάση των Αμερικανών. Η νέα ηγεσία υπό τον Ντόναλντ Τραμπ.
Οι λόγοι που οδήγησαν τον Νετανιάχου στην επίθεση κατά του Ιράν
Τι οδηγεί όμως τον Νετανιάχου σε μια γενικευμένη κλιμάκωση, αγνοώντας μάλιστα τις νουθεσίες του στενότερου συμμάχου, των Ηνωμένων Πολιτειών; Τι τον έπεισε να προχωρήσει σε μια τόσο επιθετική ενέργεια την ώρα που οι αμερικανοί του έλεγαν ότι βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα και μια τέτοια εξέλιξη δεν θα βοηθήσει;
Ένας από τους προφανείς λόγους είναι ότι αισθάνεται άτρωτος και αυτή η αίσθηση έχει βάση. Η στρατιωτική υπεροπλία του Ισραήλ είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Διαθέτει ίσως τον πιο σύγχρονο στρατό στον κόσμο, προηγμένα οπλικά συστήματα και έναν «θόλο» που το καθιστά ουσιαστικά «φρούριο» από το οποίο ελάχιστα χτυπήματα μπορούν να περάσουν. Η αίσθηση του «ανίκητου» μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε παράτολμες ενέργειες, που δεν υπολογίζουν το «μετά» των επιθέσεων.
Ο δεύτερος στόχος είναι το εσωτερικό του Ισραήλ. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός είναι εμφανές πλέον ότι βλέπει τον εαυτό του ως τον «στρατηγό» που θα παίξει τον ιστορικό ρόλο του αφανισμού όλων των αντιπάλων της χώρας. Πιστεύει ότι η μόνη οδός προς την ειρήνη είναι ένας γενικευμένος πόλεμος με τους εχθρούς του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή που θα οδηγήσει στην απόλυτη κυριαρχία στην περιοχή. Οι αντίπαλοί του λένε ότι η επιμονή του στην κλιμάκωση έχει ως στόχο επίσης να «ξεχαστούν» οι κατηγορίες για διαφθορά που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια.
Στο εσωτερικό βέβαια υπάρχουν σημαντικές φωνές που αμφισβητούν τη στρατηγική Νετανιάχου. Πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Όλμερτ, μιλώντας στο CNNi επιτέθηκε με σφοδρόητητα κατά του Νετανιάχου κατηγορώντας τον για την πολιτική του στη Γάζα και αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας».
Η τρίτη στρατηγική κυβερνητική επιλογή ήταν να «σύρει» τις ΗΠΑ σε μια πολιτική κλιμάκωσης, η οποία δεν είναι η βασική επιλογή της κυβέρνησης Τραμπ. Ο αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι ήταν ενήμερος για το χτύπημα, ενώ τις προηγούμενες μέρες έκανε σαφές ότι παρότρυνε το Ισραήλ να μην προχωρήσει σε επιθετικές ενέργειες, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η κίνηση του Ισραήλ δείχνει ότι θέλει να μεταβάλλει εκ των πραγμάτων την στάση των ΗΠΑ, που δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να στηρίξουν το Ισραήλ σε έναν πόλεμο με το Ιράν.
Ο φόβος της διασποράς της τρομοκρατίας στη Δύση
Πολλοί αναλυτές στη Δύση πιστεύουν ότι η νέα επίθεση ξεπερνά το στενό γεωπολιτικό πλαίσιο της κατάστασης στη Λωρίδα της Γάζας, για την οποία ούτως ή άλλως έχει δεχθεί έντονη κριτική, ακόμα και από συμμάχους. Ο Νετανιάχου ουσιαστικά αποφασίζοντας να επιτεθεί στο Ιράν παίζει με τη φωτιά. Στρατιωτικά είναι σαφώς ισχυρότερος, πλην όμως η επόμενη μέρα δεν είναι τόσο εύκολα προβλέψιμη. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η διασπορά της τρομοκρατίας σε όλον τον κόσμο. Αν συμβεί δεν θα είναι μόνο πρόβλημα του Ισραήλ αλλά και όλης της Δύσης, που θα δει τις υπαρκτές και σήμερα επιθέσεις κατά πολιτών να αυξάνονται και ενδεχομένως να παίρνουν. Είναι άλλωστε μια πρακτική που έχουν ακολουθήσει οι ισλαμιστικές οργανώσεις για πάνω από 20 χρόνια. Εάν οι εχθροί του Ιράν θεωρήσουν ότι τα πλήγματα κατά του Ισραήλ δεν θα το πλήξουν ουσιαστικά, μπορεί να κάνουν «εξαγωγή του πολέμου» στη Δύση, δημιουργώντας μια χαοτική κατάσταση και έναν υβριδικό πόλεμο που δεν θα έχει μέτωπο και θα είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμος.