Τη στάση του Βλαντίμιρ Πούτιν στις διαπραγματεύσεις για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία σχολιάζει σε ανάλυσή του το BBC.
Ο Ρώσος πρόεδρος έχει προτείνει να συναντήσει τον Ουκρανό ομόλογό του στη Μόσχα, κάτι που θεωρείται αδιανόητο για τη Δύση
Το βρετανικό μέσο σημειώνει ότι μερικές φορές δεν είναι αυτό που λες, αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση. Είναι οι αντιδράσεις για αυτό.
Στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας, ο Πούτιν απηύθυνε προειδοποίηση στη Δύση: μην σκεφτείτε καν να στείλετε στρατιώτες – και αυτό περιλαμβάνει και τις ειρηνευτικές δυνάμεις – στην Ουκρανία.
«Αν εμφανιστούν στρατεύματα εκεί», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος, «ειδικά τώρα που οι μάχες συνεχίζονται, θα προχωρήσουμε με την αντίληψη ότι θα αποτελούν νόμιμους στόχους για καταστροφή».
Αυτή ήταν η δήλωση και στη συνέχεια ήρθε η αντίδραση.
Το κοινό στο οικονομικό φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ ξέσπασε σε χειροκροτήματα, με Ρώσους αξιωματούχους και ηγέτες επιχειρήσεων να χαιρετίζουν προφανώς την απειλή για «καταστροφή» των δυτικών στρατευμάτων.
Ο Στιβ Ρόζενμπεργκ, ο ανταποκριτής του BBC στη Ρωσία, ο οποίος βρισκόταν στην αίθουσα, περιγράφει τη σκηνή με το χειροκρότημα ως «ανατριχιαστική».
Και αυτό συνέβη μόλις μια μέρα μετά την υπόσχεση των συμμάχων του Κιέβου, της λεγόμενης «Συμμαχίας των Προθύμων», να στείλουν μια «δύναμη διατήρησης της ασφάλειας» στην Ουκρανία μετά τον πόλεμο, προσθέτει ο ίδιος.
Για τη συνάντηση Πούτιν και Ζελένσκι
Το κοινό χειροκρότησε ξανά όταν ο ηγέτης του Κρεμλίνου δήλωσε ότι θα ήταν διατεθειμένος να συναντήσει τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά μόνο σε ρωσικό έδαφος.
«Το καλύτερο μέρος για αυτό είναι η ρωσική πρωτεύουσα, η ηρωική πόλη Μόσχα», δήλωσε ο Πούτιν.
Εκτός Ρωσίας, η πρόταση του Πούτιν έχει απορριφθεί ως μη σοβαρή, ως εντελώς αδύνατη. Μια περίπτωση πολιτικού τρολαρίσματος, σχολιάζει ο Ρόζενμπεργκ.
Ωστόσο, από πολλές απόψεις, η πρόταση του Ρώσου προέδρου συνοψίζει την τρέχουσα θέση του Κρεμλίνου σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία: «Ναι, θέλουμε ειρήνη, αλλά μόνο με τους δικούς μας όρους. Απορρίπτετε τους όρους μας; Τότε δεν θα υπάρξει ειρήνη».
Οι παράγοντες πίσω από την αδιάλλακτη στάση της Μόσχας
Αυτή η αδιάλλακτη στάση τροφοδοτείται από μια σειρά παραγόντων, τονίζει το BBC.
Πρώτον, από την πεποίθηση του Κρεμλίνου ότι, στην Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν το πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης.
Δεύτερον, χάρη στις διπλωματικές επιτυχίες. Αυτή την εβδομάδα στην Κίνα, ο Πούτιν συνομίλησε και αντάλλαξε χειραψίες με μια σειρά από ηγέτες παγκόσμιου βεληνεκούς.
Το μήνυμα που ήθελε να στείλει ήταν ότι η Ρωσία έχει ισχυρούς φίλους, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βόρεια Κορέα.
Και μετά υπάρχει και η Αμερική. Τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προσκάλεσε τον Πούτιν στην Αλάσκα για μια συνάντηση κορυφής.
Στη Ρωσία, οι σχολιαστές που πρόσκεινται στο Κρεμλίνο χαιρέτισαν το γεγονός ως απόδειξη ότι οι προσπάθειες της Δύσης να απομονώσει τη Ρωσία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία είχαν αποτύχει.
Για να πείσει το Κρεμλίνο να τερματίσει τις εχθροπραξίες, ο Τραμπ έχει θέσει στο παρελθόν τελεσίγραφα και προθεσμίες. Έχει απειλήσει με περαιτέρω κυρώσεις αν η Ρωσία δεν συνάψει ειρήνη.
Όμως, ο Τραμπ δεν έχει υλοποιήσει τις απειλές του – και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για την αυτοπεποίθηση της Ρωσίας.
Ο Πούτιν επαινεί δημοσίως τις ειρηνευτικές προσπάθειες του Τραμπ.
Ωστόσο, έχει απορρίψει τις προτάσεις του Αμερικανού προέδρου για κατάπαυση του πυρός και δεν έχει δείξει καμία πρόθεση να κάνει παραχωρήσεις σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Σε διαφορετικά τούνελ, σε διαφορετικούς δρόμους, με διαφορετικούς προορισμούς
Στη συνέχεια της ανάλυσής του, το BBC επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς αυτή η στάση επηρεάζει τις προοπτικές για ειρήνη.
Ο Πούτιν δήλωσε πρόσφατα ότι βλέπει «φως στην άκρη του τούνελ».
Ο Ρόζενμπεργκ σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι αυτή τη στιγμή του φαίνεται πως η Ρωσία από τη μία πλευρά και η Ουκρανία και η Ευρώπη (και σε κάποιο βαθμό η Αμερική) από την άλλη βρίσκονται σε διαφορετικά τούνελ, σε διαφορετικούς δρόμους, με διαφορετικούς προορισμούς.
Η Ουκρανία και η Ευρώπη επικεντρώνονται στο να τερματίσουν τις εχθροπραξίες, να διαμορφώσουν εγγυήσεις ασφάλειας για το Κίεβο και να διασφαλίσουν ότι ο ουκρανικός στρατός θα είναι αρκετά ισχυρός μετά τον πόλεμο ώστε να αποτρέψει μια νέα εισβολή.
Όταν ο Πούτιν μιλάει για «φως στο τέλος του τούνελ», πιστεύω ότι φαντάζεται ένα μονοπάτι που οδηγεί στη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία και, σε ευρύτερο πλαίσιο, στην οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα ωφελεί τη Ρωσία, γράφει ο Ρόζενμπεργκ.
Όσον αφορά την ειρήνη, είναι δύσκολο να προβλέψουμε πού και πότε θα συγκλίνουν αυτές οι δύο πολύ διαφορετικές οδοί, καταλήγει.