Το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ δήλωσε ότι «απορρίπτει κατηγορηματικά τη μονομερή δήλωση αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους» που έκαναν η Βρετανία και άλλες χώρες.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η αναγνώριση «δεν προάγει την ειρήνη, αποσταθεροποιεί περαιτέρω την περιοχή και υπονομεύει τις πιθανότητες επίτευξης μιας ειρηνικής λύσης στο μέλλον».
Το υπουργείο πρόσθεσε ότι το Ισραήλ δεν θα αποδεχθεί «κανένα αποκομμένο και φαντασιακό κείμενο που επιχειρεί να το εξαναγκάσει να δεχθεί απρόσβλητα σύνορα».
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου τόνισε ότι «δεν θα υπάρξει παλαιστινιακό κράτος» και προανήγγειλε πως η επίσημη απάντηση του Ισραήλ θα δοθεί μετά την επιστροφή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παράλληλα υπογράμμισε ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει την ανάπτυξη εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Όχθη.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους θα έθετε σε κίνδυνο την ύπαρξη του Ισραήλ και υποσχέθηκε να πολεμήσει τις εκκλήσεις προς αυτή την κατεύθυνση ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Ο Ισραηλινός υπουργός Εθνικής Ασφαλείας, Ιτάμαρ Μπεν Γκβιρ δήλωσε ότι η χώρα του οφείλει να προσαρτήσει τη Δυτική Όχθη ως αντίδραση στην αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους από την Αυστραλία, τον Καναδά και τη Βρετανία.
Τι σημαίνει η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους
Η απόφαση της Βρετανίας, του Καναδά και της Αυστραλίας να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος σηματοδοτεί μια νέα φάση στη διεθνή συζήτηση για τη λύση των δύο κρατών, σε μια συγκυρία που ο πόλεμος στη Γάζα έχει στοιχίσει χιλιάδες ζωές και έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος του θύλακα.
Οι ανακοινώσεις έγιναν λίγο πριν από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου και άλλα κράτη, όπως η Γαλλία και η Πορτογαλία, αναμένεται να κινηθούν προς την ίδια κατεύθυνση.
Τα κριτήρια του κράτους
Η κρατική υπόσταση ορίζεται από τέσσερα βασικά στοιχεία: μόνιμο πληθυσμό, καθορισμένα σύνορα, κυβέρνηση και δυνατότητα διεξαγωγής διεθνών σχέσεων.
Παρά τις αμφισβητήσεις γύρω από τα σύνορα, πολλοί ειδικοί σημειώνουν ότι η Παλαιστίνη πληροί αυτά τα κριτήρια σε βασικό επίπεδο.
Ο παλαιστινιακός πληθυσμός και η γη υπάρχουν, τα όρια ταυτίζονται με τα κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη –Δυτική Όχθη, Γάζα και Ανατολική Ιερουσαλήμ– ενώ η Παλαιστινιακή Αρχή ασκεί περιορισμένη διοίκηση και εκπροσωπεί διεθνώς τους Παλαιστίνιους.
Η αναγνώριση συνεπάγεται αναθεώρηση των διμερών σχέσεων με το Ισραήλ, σύμφωνα με τον καθηγητή διεθνούς δικαίου Άρντι Ιμσέις.
Χώρες που αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη οφείλουν να εξετάσουν εάν οι συμφωνίες τους με το Ισραήλ παραβιάζουν τα δικαιώματα του παλαιστινιακού κράτους. Αυτό θα μπορούσε να αφορά εμπορικές συναλλαγές ή συνεργασίες που στηρίζουν τον εποικισμό.
Ο δικηγόρος Πολ Ράιχλερ, που έχει εκπροσωπήσει την Παλαιστίνη στο Διεθνές Δικαστήριο, σημειώνει ότι μια χώρα δεν είναι υποχρεωμένη να διακόψει όλο το εμπόριο με το Ισραήλ, αλλά η εισαγωγή προϊόντων από ισραηλινούς εποικισμούς θα συνιστούσε συνέργεια σε παράνομες πράξεις.
Διπλωματικό βάρος και ΟΗΕ
Περισσότερες από 140 χώρες μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν ήδη την Παλαιστίνη. Η ένταξη Βρετανίας και Καναδά, καθώς και της Γαλλίας, ενισχύει το βάρος του αιτήματος, καθώς Λονδίνο και Παρίσι είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Η κίνηση αυτή αφήνει τις Ηνωμένες Πολιτείες μόνες στη θέση της άρνησης. Ωστόσο, η πλήρης ένταξη της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ παραμένει ανέφικτη όσο η Ουάσιγκτον διατηρεί το βέτο της.
Κάποιες χώρες συνοδεύουν την αναγνώριση με όρους. Το Βέλγιο, για παράδειγμα, ζητά την απελευθέρωση ομήρων και τον αποκλεισμό της Χαμάς από κάθε κυβερνητικό ρόλο.
Η Βρετανία είχε προειδοποιήσει ότι θα προχωρούσε αν το Ισραήλ δεν δεχόταν εκεχειρία. Ο Καναδάς τόνισε ότι η συνεργασία του αφορά την οικοδόμηση ενός ειρηνικού μέλλοντος για Ισραήλ και Παλαιστίνη.
Η αναγνώριση μπορεί να μοιάζει συμβολική, αλλά, όπως υπογραμμίζει ο Ράιχλερ, πρόκειται για «μικρά βήματα» που ενισχύουν τη λύση των δύο κρατών, την οποία κατοχυρώνει το διεθνές δίκαιο και οι αποφάσεις του ΟΗΕ.
Reuters