Η τελετή της απονομής του Μεταλλίου «Εξαιρέτου Πράξεως» στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που συμμετείχαν στην ελληνική αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και υγειονομικής συνδρομής στους πλημμυροπαθείς πολίτες της Λιβύης, στις 17 Σεπτεμβρίου 2023, πραγματοποιήθηκε σήμερα, παρουσία του Υπουργού Εθνικής Αμύνης κ. Νίκου Δένδια, στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΑΕΔ) στην πλατεία Ρηγίλλης.
Στην τελετή παρέστησαν επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΑ κ. Αντώνιος Οικονόμου, οι Αρχηγοί ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος – Ελευθέριος Κατάρας ΠΝ και ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης, ο Διοικητής της Διοικήσεως Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) Αντιστράτηγος Γεώργιος Μανουράς, ο Διευθυντής της Διευθύνσεως Υγειονομικού ΓΕΕΘΑ Υποπτέραρχος (ΥΙ) Κωνσταντίνος Σιαφάκας, συγγενείς των στελεχών, στα οποία απονεμήθηκε το Μετάλλιο, καθώς και οι οικογένειες και οι συγγενείς των εκλιπόντων στελεχών.
Το Μετάλλιο απονεμήθηκε από τον ΥΕΘΑ, σε συνολικώς 14 στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Από αυτά στα τρία μεταθανατίως, διότι «…ως μέλη της ελληνικής αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας και υγειονομικής συνδρομής στους πλημμυροπαθείς πολίτες της Λιβύης, στις 17/09/2023, στην περιοχή Μαράουα, επήλθε ο θάνατός τους, κατόπιν τροχαίου δυστυχήματος, στο οποίο ενεπλάκη το όχημα που τους μετέφερε από το αεροδρόμιο Μπενίνα της Βεγγάζης στην ευρύτερη περιοχή της Ντέρνα.» και τα μετάλλιά τους παρελήφθησαν από στενούς συγγενείς τους.
Τα στελέχη αυτά ήταν:
-Υποναύαρχος (ΥΝ) Γλυκερία Μεμεκίδου
-Υποπτέραρχο (ΥΝ) Ευαγγελία Ανδρεαδάκη
-Συνταγματάρχη (ΠΖ) Γεώργιο Βούλγαρη.
Επίσης, με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Αμύνης, απονεμήθηκε το Μετάλλιο Εξαιρέτου Πράξεως στα κάτωθι στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι «…ως μέλη της ελληνικής αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας και υγειονομικής συνδρομής στους πλημμυροπαθείς πολίτες της Λιβύης, στις 17/09/2023, με απαράμιλλο θάρρος και αυτοθυσία, έπραξαν οτιδήποτε ήταν εφικτό, προκειμένου να διαφυλάξουν την ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα των ιδίων και των λοιπών μελών της αποστολής.»
Τα στελέχη αυτά είναι:
-Ταξίαρχος (ΠΖ) Θεοφάνης Δημάκος
-Αντισυνταγματάρχης (ΥΙ) Γεώργιος Κολιοφώτης
-Αντισυνταγματάρχης (ΥΙ) Παναγιώτης Τουμάσης
-Πλωτάρχης (ΥΙ) Χρήστος Μπαρκολιάς
-Ταγματάρχης (ΥΙ) Λάζαρος Καλαμπαλίκης
-Λοχαγός (ΠΖ) Αλέξανδρος – Κωνσταντίνος Ρόκος
-Ανθυπασπιστής (ΠΖ) Στυλιανός Τρικιώνης
-Αρχιλοχίας (ΠΖ) Δημήτριος Τομαζίνος
-Επισμηνίας (ΟΑΑΔ) Μηνάς Μπακούσης
-Επισμηνίας (ΟΑΑΕΕ) Δημοσθένης Θεοχάρης
-Δεκανέας (ΕΠΟΠ) Κωνσταντίνος Ζάρκος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μετάλλιο Εξαιρέτου Πράξεως, αποτελεί τη μεγαλύτερη εν ειρήνη Ηθική Αμοιβή που μπορεί να απονεμηθεί σε στρατιωτικό για αξιομνημόνευτη και ηρωική πράξη κατά την εκτέλεση του καθήκοντος. Απονέμεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατόπιν σχετικής εισηγήσεως από τον αρμόδιο ΥΕΘΑ, και υπήρξε άλλη μία περίπτωση ομαδικής τελετής για την απονομή του προαναφερθέντος Μεταλλίου (τουλάχιστον που ο υπογράφων θυμάται), στα τέλη του 2000, όταν ο τότε ΥΕΘΑ αείμνηστος Άκης Τσοχατζόπουλος απένειμε το Μετάλλιο αυτό στους διασωθέντες Αμφίβιους Καταδρομείς οι οποίοι επέβαιναν στο «Εξπρές Σαμίνα», τη στιγμή της βυθίσεώς του στις «Πόρτες Πάρου», στις 26 Σεπτεμβρίου 2000, και επέστρεφαν στη Μονάδα τους στο ΕΤΕΘ της Σάμου, αρκετοί από τους οποίους ήταν εκπαιδευμένοι ΚΔ-ΟΥΚ και είχαν σώσει με την ψυχραιμία και το θάρρος τους πλήθος ναυαγών, καθώς και στον πατέρα του μοναδικού νεκρού συναδέλφου τους στρατιώτη του αείμνηστου Βασίλη Ραχούτη, ο οποίος πνίγηκε ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει ναυαγούς στη θάλασσα, και ο οποίος πατέρας κρατούσε συγκινημένος μία φωτογραφία του γιού του στην αγκαλιά του, πάνω στην οποία ακούμπησε το Μετάλλιο και το δίπλωμα! Η τελετή είχε πραγματοποιηθεί στον αύλειο χώρο του Στρατοπέδου «Παπάγου», παρουσία σύσσωμης της τότε πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ και των ΕΔ.
Στο χαιρετισμό του στη διάρκεια της τελετής ο κ. Δένδιας ανέφερε τα εξής:
«Είμαστε εδώ σήμερα για να τιμήσουμε τα 16 στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που ανέδειξαν το περιεχόμενο του στρατιωτικού καθήκοντος:
Η σημερινή τελετή απονομής του Μεταλλίου Εξαιρέτου Πράξεως δεν είναι για το Υπουργείο και την Πολιτική του Ηγεσία, αλλά νομίζω και για την ελληνική κοινωνία, μια διαδικασία τυπική.
Τιμάμε τα στελέχη τα οποία, υπηρετώντας σε αποστολή ανθρωπιστικής αρωγής στο εξωτερικό, ανέδειξαν τη συνταγματική ουσία της αποστολής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Τη στήριξη των συμφερόντων και των αξιών της Πατρίδας και εκτός των στενών γεωγραφικών μας ορίων. Τα στελέχη μας προσέφεραν τη ζωή τους σε αυτή την προσπάθεια.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής, οφείλω να αναφέρω τα ονόματα των 3 πεσόντων στελεχών, αλλά και των 2 τέκνων του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας στη Βεγγάζη, που δεν βρίσκονται σήμερα μαζί μας:
-Την Υποναύαρχο Γλυκερία Μεμεκίδου ΠΝ
-Την Υποπτέραρχο Ευαγγελία Ανδρεαδάκη
-Τον Συνταγματάρχη (ΠΖ) Γεώργιο Βούλγαρη
-Την Άντζελα και τον Φίλιππο Μανδαλιό.
Η αναφορά των ονομάτων και η μνήμη της απώλειας υπενθυμίζει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι ένας απρόσωπος θεσμός. Αποτελούνται από ανθρώπους.
Και θα ήθελα να πω ότι η έκφραση «αδικοχαμένοι» που είδα σε εφημερίδες της εποχής, θεωρώ ότι δεν ταιριάζει σε ανθρώπους που θυσίασαν τη ζωή τους στην υπηρεσία συγκεκριμένων αξιών και στην υπηρεσία των συμφερόντων και των αξιών της Πατρίδας.
Θεωρώ ότι με τέτοια περιγραφή αδικούμε τη μνήμη τους και απομειώνουμε το αίσθημα της απώλειάς τους. Τα στελέχη μας, αλλά και τα δύο τέκνα του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας, δεν πέθαναν άδικα. Αντίθετα, θυσίασαν τη ζωή τους υπέρ δικαίου. Δεν υπήρξαν θύματα ενός «απλού δυστυχήματος», όπως αυτά που θρηνούμε, επίσης με οδύνη, κάθε Σαββατοκύριακο όταν υπάρχει έξοδος από την Αθήνα προς την επαρχία. Τα στελέχη μας, οι άνθρωποι αυτοί, χάθηκαν υπηρετώντας «εν επιγνώσει» την Πατρίδα και το αξιακό της σύνολο. Είναι άνδρες και γυναίκες που υπηρέτησαν, όπως και αυτοί που σήμερα τιμάμε, με προσήλωση το καθήκον, σε περιβάλλον απαιτητικό, σε περιβάλλοντα ασταθή.
Πρέπει εδώ να εκφράσω, σήμερα, τη βαθύτατη λύπη μου, και τη δική μου και του Στρατεύματος, για την πρόσφατη απώλεια του ΕΠΟΠ Στρατιώτη Γαλυφιανάκη Ραφαήλ - Γεώργιου, κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής δραστηριότητας βολής χειροβομβίδας χθες στη Ρόδο. Κι αυτός εν ώρα καθήκοντος. Εύχομαι στην οικογένεια του, κουράγιο και δύναμη σε μια δυσχερέστατη στιγμή. Και θα ήθελα, επίσης, να ευχηθώ ταχεία ανάρρωση στον ΕΠΟΠ Επιλοχία Βαρδάρη Μιχαήλ, ο οποίος τραυματίστηκε κατά το ίδιο συμβάν.
Για τις Ένοπλες Δυνάμεις, η απώλεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντος συνιστά παρακαταθήκη. Και οφείλουμε και θέλουμε να διαφυλάττουμε, με τον πιο ιερό τρόπο, τη μνήμη όσων χάθηκαν και να την αναδεικνύουμε, υπηρετώντας το εθνικό συμφέρον. Εκφράζοντας προς τις οικογένειες, όχι αποσπασματικά στο πλαίσιο μιας τελετής αλλά διαχρονικά, ως στάση, αμέριστη και διαρκή συμπαράσταση.
Οφείλουμε να αποδεικνύουμε ότι η κοινωνία είναι δίπλα σε αυτές τις οικογένειες. Αναδεικνύεται έτσι η ενότητα του Ελληνισμού. Η μνήμη, την οποία επίσης τιμάμε, είναι στοιχείο της συνέχειας των Ενόπλων Δυνάμεων, του θεσμού αυτού που εξασφαλίζει την εθνική ανεξαρτησία, τη δυνατότητα, δηλαδή, των Ελλήνων πολιτών να αποφασίζουν αυτοί, κυρίαρχα, για το μέλλον της Πατρίδας.
Θεώρησα ότι απαιτείται μια νομοθετική τομή, η οποία περιέχεται στο νομοσχέδιο το οποίο θα ψηφιστεί το αμέσως επόμενο διάστημα, με αναδρομική ισχύ, από τη Βουλή των Ελλήνων.
Προσέθεσα στον ορισμό της «ανδραγαθίας», τις ανθρωπιστικές αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί νομίζω ότι αυτό εκφράζει και αναδεικνύει ακριβώς τον ευρύτερο ρόλο που καλούνται να παίξουν, είτε μέσα στη χώρα – όπως φάνηκε σε πολλές περιπτώσεις φυσικών καταστροφών - είτε και έξω από αυτήν, υπηρετώντας τον συνάνθρωπο.
Κατά συνέπεια, σήμερα, με την απονομή του Μεταλλίου Εξαιρέτου Πράξεως η Πατρίδα αποδίδει τα οφειλόμενα.
Θα ήθελα να καταλήξω επαναλαμβάνοντας ότι η μνήμη όσων υπηρέτησαν την Πατρίδα και έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτήν, παραμένει για εμάς αιώνια».