Με μια ακόμα αναδρομή στην οθωμανική αυτοκρατορία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επανέφερε τη ρητορική «ισχύος και προστασίας», δηλώνοντας ότι «όταν τα τουρκικά άλογα έπιναν νερό στον ποταμό Βίστουλα, οι Πολωνοί ζούσαν ήρεμα» – μια φράση που ερμηνεύεται ως ευθεία επίκληση σε παλιές αυτοκρατορικές φαντασιώσεις.
Ο Τούρκος πρόεδρος συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, διακηρύσσοντας ότι «η τουρκική σημαία κυματίζει σε όλο τον κόσμο» και ότι «οι φίλοι και αδελφοί της Τουρκίας αισθάνονται ασφαλείς» χάρη στη διεθνή παρουσία της Άγκυρας. Παρουσίασε τη χώρα του ως δύναμη που «διαμορφώνει την παγκόσμια διπλωματία» και «εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπους» από τη Μέση Ανατολή έως τον Καύκασο, υιοθετώντας ξανά το αφήγημα μιας Τουρκίας που οικοδομεί νέα «τάξη πραγμάτων».
Σε αυτό το πλαίσιο, μίλησε για «αναγέννηση αδελφικών κρατών» στη Συρία, στο Αζερμπαϊτζάν, στην κατεχόμενη Κύπρο και –όπως υποστήριξε– σύντομα και στη Γάζα. Ο Ερντογάν εμφανίστηκε βέβαιος ότι «η Παλαιστίνη θα νικήσει όπως νίκησε η Συρία», υπαινισσόμενος ότι η Τουρκία θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις.
Την ίδια στιγμή, η Άγκυρα προωθεί σχέδιο αγοράς μικρών πυρηνικών αντιδραστήρων από τις ΗΠΑ, όπως αποκάλυψε ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, σε συνεργασία με εταιρεία συμφερόντων του Μπιλ Γκέιτς. Η κίνηση αυτή ενισχύει την εικόνα μιας Τουρκίας που επιχειρεί να προβάλλει τεχνολογική και γεωπολιτική ισχύ παρά τις συνεχείς προκλήσεις της.
Κλιμάκωση στο Αιγαίο – Καταιγισμός απειλών
Η επιθετική ρητορική επεκτάθηκε και στο μέτωπο με την Ελλάδα. Η Τουρκία επανέφερε το casus belli για τα 12 μίλια, με στελέχη της κυβερνητικής συμμαχίας να εξαπολύουν ωμές απειλές κατά της Αθήνας.
Ο αντιπρόεδρος του συμμάχου κόμματος, Ισμαήλ Οζντεμίρ, κατηγόρησε την Ελλάδα ότι «έχει χάσει τον έλεγχο» και ότι παραβιάζει συνθήκες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Προειδοποίησε ότι η Άγκυρα «έχει εξαντλήσει την υπομονή της» και ότι μια κίνηση της Αθήνας για επέκταση στα 12 μίλια «θα επιφέρει καταστροφικές συνέπειες».
«Θα βγάλουμε τα μάτια όσων απλώνουν χέρι στην πατρίδα μας» δήλωσε με χαρακτηριστική αγριότητα, επαναλαμβάνοντας ότι η απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης περί πολεμικής απειλής «εξακολουθεί να ισχύει».
Η συνολική εικόνα καταδεικνύει μια Τουρκία που, εν μέσω εσωτερικών πιέσεων και περιφερειακών φιλοδοξιών, επενδύει ξανά σε πολεμική ρητορική, αυτοκρατορικούς συμβολισμούς και απειλές, δυναμιτίζοντας κάθε προσπάθεια σταθερότητας στην περιοχή.