Ο Παύλος (Πολάκης) κάνει πόλεμο με όποιον τολμήσει να έχει γνώμη (αντίθετη από τη δική του) για τα δρώμενα και το τι πρέπει να γίνει στο ΣΥΡΙΖΑ, υπό το βάρος του αρνητικού εκλογικού αποτελέσματος.
Αν δε, στην κριτική προς το ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται και ο ίδιος ως αρνητικός πρωταγωνστής ή βαρίδιο, τότε οι «καφενειακού» τύπου χαρακτηρισμοί -γνωστοί και οικείο στον Π. Πολάκη- είναι το όπλο του.
Στο στόχαστρο του βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Παύλου Πολάκη ο δημοσιογράφος Γ. Λιακόπουλος.… Χωρίς να τον κατονομάζει τον «φωτογραφίζει» ως υπαίτιο «προβοκάτσιας» και απειλητικά του υπενθυμίζει ότι πρέπει να προσέχει στο πώς απευθύνεται σε εκλεγμένο βουλευτή (Βέβαια ο ίδιος απαλλάσσει τον εαυτό του απ΄΄ο κάθε περιορισμό και σύμβάση για το πώς πρέπει να εκφράζεται και να συμμετέχει στο δημόσιο διάλογο -και αντιπαράθεση- κάθε εκλεγμένος βουλευτής) .
Σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο βουλευτής Χανίων αναφέρει πως «Κάποιοι βάζουν το ουτιδανό εκσυγχρονιστικό υπολειμμα της «δημοσιογραφίας» να στήνει προβοκάτσιες» και προσθέτει αναφερόμενος σε σάιτ ότι «Δυστυχώς του δίνει βήμα να βγάζει τη χολή του, προς εμένα σήμερα σε πολλούς άλλους παλιότερα… ΥΓ Να προσέχεις πως απευθύνεσαι σε εκλεγμένο βουλευτή»!
Ολόκληρη η ανάρτηση Πολάκη έχει ως εξής: «Κάποιοι βάζουν το ουτιδανο εκσυγχρονιστικό υπολειμμα της «δημοσιογραφίας» να στήνει προβοκάτσιες, μέσα από Σαιτ φιλικό προς το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που δυστυχώς του δίνει βήμα να βγάζει τη χολή του, προς εμένα σήμερα σε πολλούς άλλους παλιότερα.
Αν σου απαντήσω θα σου δώσω αξία «λακέ» που υποδύεσαι κάποιον που ούτε είσαι, ούτε θα γίνεις.
Οι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ΘΑ ΔΩΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ.
Όχι σε εσένα ΛΑΚΕ και λεκέ… που αυτοδιορίστηκες τρομάρα σου από την Ελβετία που διαμένεις, εκπρόσωπος της δημοκρατικής παράταξης !!!!!
Υγ.Να προσέχεις πως απευθύνεσαι σε εκλεγμένο βουλευτή…».
Η απάντηση Λακόπουλου
Γράφει ο Γ. Λακόπουλος στην απάντησή του προς τον Π. Πολάκη: «Ερέθισε τον Παύλο Πολάκη η υποθετική επιστολή του Αλέξη Τσίπρα, που «αποκάλυψε» η στήλη. Και επειδή μάλλον του επέστρεφαν το πληκτρολόγιο, έκανε την ακόλουθη ανάρτηση (σ.σ. παραθέτει αυτούσια την ανάρτηση Πολάκη)
Ο υπογράφων θα μπορούσε να σχολιάσει, αν μπορούσε να καταλάβει τι ακριβώς εννοεί - με την ευπρέπεια λόγου και την πολιτική οξυδέρκεια -«ερχόμαστε και θα είναι»- που τον διακρίνει πάντα.
Ειδικά το Υ.Γ., που είναι όλα τα λεφτά…
Ακριβώς επειδή είναι «εκλεγμένος βουλευτής» αποτελεί αντικείμενο κριτικής και σχολιασμών… Οπότε τζάμπα μαγκιά η έμμεση απειλή.
Εκτός αν απευθύνεται αλλού…
Και με την ευκαιρία: αν τον φέρει ο δρόμος του από την Ελβετία, είναι καλεσμένος μου… Αλλιώς, θα του στείλω καμιά σοκολάτα ή κανένα ρολόι με κούκο…
Γ.Λ.»
Το άρθρο του Γ. Λακόπουλου
Διαβάστε στη συνέχεια το άρθρο του Γιώργου Λακόπουλου στο σάιτ «Ανοιχτό Παράθυρο» με τίτλο «Τι περιμένει ο Τσίπρας για να καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον;
Σύνοψη των επισημάνσεων στο Α.Π. πολύ πριν από τις εκλογές: «αν ο Τσίπρας δεν αποσύρει τα «βαρίδια», δεν εμφανίσει νέα κυβερνώσα ομάδα και δεν θέσει καθαρούς στόχους για τη χώρα, όποιος μείνει ας ακούει των γυναικών τα μοιρολόγια, που έλεγε ο Κολοκοτρώνης».
Δεν ήταν κουβέντα στο αέρα, αλλά απλή ανάλυση. Σε παράταξη δυνάμεων ο Τσίπρας δεν μπορούσε να κερδίσει τον Μητσοτάκη, γιατί υπερτερούσε σε ΜΜΕ, χρήμα και άλλες βοήθειες.
Ο μόνος τρόπος να νικήσει ήταν να βγει ο κόσμος μπροστά. Αλλά για να το κάνει έπρεπε να ξέρει ποια κυβέρνηση θα έλθει, αν φύγει ο Μητσοτάκης.
Όσο ο Τσίπρας δεν είχε τέτοια κυβέρνηση να προτείνει, εμφανίζονταν ως μέλλοντες υπουργοί οι «τομεάρχες» του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι πρώην ‘ΠΑΣΟΚοι’ και το συναπάντημα.
Ποιος θα ψήφιζε για να πάρουν υπουργείο ο Παππάς, ο Τζανακόπουλος, η Δούρου, ο Πολάκης και άλλοι «τιμωροί» που απειλούσαν ότι «η δεύτερη φορά Αριστερά θα είναι αλλιώς»;
Κάπως έτσι ο Τσίπρας οδηγήθηκε ως πρόβατο επί σφαγή. Οι «Συριζαίοι» έδιωξαν τον κεντροαριστερό κοινό του και εμπόδισαν το μήνυμά του και το, πράγματι φιλολαϊκό, πρόγραμμά του να φτάσει στους αποδέκτες του.
Πήραν τις έδρες στη νέα Βουλή, αλλά όσοι έκαναν το κόμμα του Τσίπρα πλειοψηφικό, άλλαξαν ρότα. Κορόιδα δεν υπάρχουν.
Η ευκαιρία που χάθηκε
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε μια ευκαιρία μετά την τρομακτική 21η Μαϊου να πάρει την κατάσταση στα χέρια του στις εκλογές του Ιουνίου με νέα ψηφοδέλτια.
Τοποθετώντας επικεφαλής των ψηφοδελτίων στις μεγάλες περιφέρειες -εκλέγοντας σίγουρα βουλευτές- νέα πρόσωπα με κύρος και ικανότητα. Και όποιος από όσους είχαν βγει πρώτοι είχε αντιρρήσεις, ας άλλαζε κόμμα.
Δεν το έκανε και τα πράγματα έγιναν χειρότερα: ποιος θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ όταν ήξερε ότι είναι δεδομένοι οι βουλευτές που θα αναδείξει- και απλώς, με την ενισχυμένη αναλογική, κρινόταν ο αριθμός τους προς τα κάτω;
Δεν ψήφισαν και το 20% συρρικνώθηκε κι άλλο. Παρότι ο ίδιος Τσίπρας, έκανε- όπως και Μάϊο- εντυπωσιακή προεκλογικό αγώνα. Άδικος κόπος. Ήταν μόνος και τα βαρίδια συνέχισαν προκαλούν την κοινωνία, αν δει κανείς ποιοι εμφανίζονταν στα τηλεοπτικά πάνελ: όσοι είχαν οδηγήσει στο 20%.
Ο Τσίπρας εγκλωβίστηκε
Το βράδυ των εκλογών του 18% ο πρώην Πρωθυπουργός δεν είχε παρά μόνο ένα όπλο: τον εαυτό του. Αντί όμως να φύγει μπροστά με πρωτοβουλίες που θα έδειχναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τέλειωσε, ως κυβερνητικό κόμμα, μπήκε πάλι στις κομματικές μυλόπετρες. Κήρυξε εσωτερικές διαδικασίες και συζητήσεις στα «όργανα».
Αυτό ακριβώς έπρεπε να αποφύγει: τα όργανα. Γιατί εκεί εκπροσωπείται μόνο ο παλαιός ΣΥΡΙΖΑ- ο ηττημένος και μειοψηφικός.
Τα νέα μέλη δεν ψήφισαν για την ανάδειξη τους. Η σύνθεσή τους είναι επιτομή της περιθωριοποίησης. Τι ακριβώς θα του προσφέρουν πέρα από τον εγκλωβισμό στις εσωτερικές ισορροπίες με τις φράξιες και τους ομαδάρχες- που ο ίδιος εξέθρεψε;
Όχι άλλο ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε παντού. Έμειναν στην κάλπη του οι αραχνιασμένες «αριστερές» οργανώσεις και όσοι δημοκρατικοί πολίτες επιμένουν να στηρίζουν τον Τσίπρα, για τον οποίο άλλωστε βρέθηκαν στο κόμμα του.
Αλλά όχι για πολύ. Αν δεν αφήσει πίσω του τον «τελειωμένο» ΣΥΡΙΖΑ των κομματικών θα τον εγκαταλείψουν κι αυτοί.
Στο κόμμα που ηττήθηκε το 2019 και συνετρίβη δυο φορές το 2023 υπάρχουν ακόμη σχεδόν ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι, αρκετά νέα στελέχη και ορισμένοι βουλευτές που έχουν επαφή με την κοινωνία. Όπως υπάρχουν «εκεί έξω» πολλοί άνθρωποι με διαυγές πρόσωπο, καλό βιογραφικό και διαθεση να αγωνιστούν κατά της Δεξιάς.
Με αυτούς ως βάση ο Τσίπρας μπορεί να προχωρήσει στη συγκρότηση νέου πολιτικού φορέα με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Απευθυνόμενος κυρίως στην Κεντροαριστερά, δευτερευόντως στην Αριστερά και πριν από όλους στους δημοκρατικούς πολίτες. Χωρίς τις αγκυλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ίδιος ακόμη έχει την προσωπική επιρροή που χρειάζεται για να δημιουργήσει όρους ανάκαμψης, ως αρχηγός ενός υγιούς κομματικού σχηματισμού που θα έχει επαφή με την κοινωνία.
Αλλά προς θεού: όχι άλλο ΣΥΡΙΖΑ. Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να καταλάβει ο Τσίπρας ότι αν μείνει αυτό το -αθεράπευτο-κόμμα θα το παραδώσει στο όριο του 3% που το παρέλαβε;