Ως προϊόν «στησίματος» περιγράφει την υπόθεση Qatargate η πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύα Καϊλή, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Euronews. Η ίδια υποστηρίζει ότι η βαλίτσα με τα χρήματα που αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο της υπόθεσης ήταν σκηνοθετημένη, ζητώντας την πλήρη αποκατάσταση της αλήθειας και την απόδοση δικαιοσύνης.
Η κ. Καϊλή στρέφει τα πυρά της κατά των βελγικών αρχών, κατηγορώντας τες για συνεννόηση με τα μέσα ενημέρωσης και για «ενορχήστρωση» της υπόθεσης από τα πρώτα κιόλας στάδιά της. Όπως τονίζει, «η δικαιοσύνη βασίζεται σε στοιχεία και γεγονότα», υπογραμμίζοντας ότι, τρία χρόνια μετά την έκρηξη του σκανδάλου, υπάρχει πλέον η χρονική απόσταση για να αποτιμηθεί τι συνέβη πραγματικά και τι παρουσιάστηκε βεβιασμένα ως ενοχή.
Η πρώην ευρωβουλευτής, η οποία απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά της μετά την εμπλοκή του ονόματός της στο σκάνδαλο διαφθοράς που έπληξε το κύρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επανέρχεται στο προσκήνιο εν μέσω νέων εξελίξεων. Η πρόσφατη σύλληψη της πρώην επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι, του ανώτατου αξιωματούχου Στέφανο Σανίνο και ακόμη ενός μέλους προσωπικού που συνδέεται με το Κολέγιο της Ευρώπης, στο πλαίσιο νέας έρευνας για φερόμενη διαφθορά, έδωσε νέα διάσταση στη συζήτηση.
Η έρευνα διεξάγεται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία σε συνεργασία με τη βελγική αστυνομία. Η κ. Καϊλή δηλώνει ότι δεν αιφνιδιάστηκε από τις συλλήψεις, ιδίως τριών Ιταλών υπηκόων, υποστηρίζοντας πως διαμορφώνεται συστηματικά μια εικόνα που παρουσιάζει τις χώρες της Νότιας Ευρώπης ως εστίες διαφθοράς.
Στη συνέντευξή της κάνει λόγο για παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, για στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων και για «σκηνοθετημένες» εικόνες και αφηγήματα που, όπως λέει, προηγήθηκαν της ουσιαστικής διερεύνησης. «Όταν το σενάριο γράφεται πριν καν ανοίξει η υπόθεση, τότε η άσκηση πολιτικής στο Βέλγιο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθίσταται μη ασφαλής», επισημαίνει.
Τέλος, η κ. Καϊλή προειδοποιεί ότι τέτοιες πρακτικές υπονομεύουν τη δημοκρατική λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών. Όπως σημειώνει, οι πολιτικοί δεν θα πρέπει να εργάζονται υπό τον φόβο ότι θα μετατραπούν σε στόχο επιλεκτικών διώξεων, εκφράζοντας την απογοήτευσή της ότι η δική της υπόθεση δεν λειτούργησε –όπως ήλπιζε– ως παράδειγμα προς αποφυγή.