Ως «εχέγγυο της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πολιτικής ασφάλειας» και ως «οριστική κατοχύρωση των εθνικών μας συνόρων σε διεθνές συμβατικό πλαίσιο» χαρακτήρισε ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ.Νίκος Δένδιας, τη Συνθήκη της Λωζάννης με την ευκαιρία της φετινής συμπληρώσεως 100 ετών από την υπογραφή της, στον χαιρετισμό του κατά την έναρξη των εργασιών του Συμποσίου που διοργανώνει στη Λήμνο (15 - 17/9/2023) η Ελληνική Εταιρεία Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων
Ο κ.Δένδιας, τόσο ως Νομικός, όσο και ως επί 4ετία πρώην Υπουργός Εξωτερικών αλλά και νυν Εθνικής Αμύνης, αναφερόμενος στα της Συνθήκης της Λωζάννης, μεταξύ άλλων, και αφού επισήμανε ότι «συνιστά τη διεθνοδικαιϊκή αποτύπωση της ισορροπίας και σε επίπεδο ελληνοτουρκικών σχέσεων μεταξύ 1923-2023», τόνισε τα εξής:
«…Τα προβλεπόμενα της Συνθήκης δεν αφορούν μόνο στις σχέσεις Ελλάδος - Τουρκίας. Έχουν ευρύτερη γεωπολιτική σημασία. Η Συνθήκη της Λωζάνης θα εξακολουθήσει να αποτελεί θεμέλιο των σχέσεων μεταξύ των κρατών της ευρύτερης περιοχής. Ουδείς στη διεθνή κοινότητα επιτρέπεται να οραματίζεται την αμφισβήτηση της Συνθήκης. Γιατί ουδείς νοείται να φαντάζεται αλλαγή συνόρων. Για αυτό και η Διεθνής Κοινότητα καταδικάζει κάθε μορφή σύγχρονης αναθεωρητικής τάσης.
Η Συνθήκη της Λωζάνης, όπως και οι Ιταλο-τουρκικές Συμφωνίες (1932) και η Συνθήκη των Παρισίων (1947), κατοχυρώνουν πλήρως και σαφώς την ελληνική κυριαρχία σε όλα τα νησιά. Και δεν επιδέχονται παρερμηνείας.
Ειδικότερα για τη Λήμνο, η οποία φιλοξενεί σήμερα το Συμπόσιο, το Άρθρο 12, επισφραγίζει την κυριαρχία της Ελλάδος επί της Λήμνου. Αλλά και της Σαμοθράκης, της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου και Ικαρίας. Νήσων που ενσωματώθηκαν πλήρως στον ελληνικό εθνικό κορμό.
Η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελεί εχέγγυο της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πολιτικής ασφάλειας με την οριστική κατοχύρωση των εθνικών μας συνόρων σε διεθνές συμβατικό πλαίσιο.
Λίγες διεθνείς συνθήκες έχουν δείξει τόση διάρκεια όση η Συνθήκη της Λωζάνης. Η Συνθήκη της Λωζάνης ισχύει και θα ισχύει απαρέγκλιτα. Δεν έχει ημερομηνία λήξης, ούτε ημερομηνία αναθεώρησης. Πρόκειται για ένα κείμενο που πάνω απ’ όλα ρυθμίζει σύνορα και παράγει διεθνή νομιμότητα. Και αυτή η νομιμότητα συνεπάγεται ιστορική μονιμότητα Η Συνθήκη της Λωζάνης υπεγράφη σε μία οδυνηρή συγκυρία. Κι όμως, αποτελεί για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις τον αναπόσπαστο οδηγό για το μέλλον, και παράγοντα για την σταθερότητα στην περιοχή. Αρκεί οι συμβαλλόμενοι να σεβαστούν τις Αρχές και του Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου των Συνθηκών».