Πέθανε σε ηλικία 92 ετών ο Ρόμπερτ Μπέντον, ο βραβευμένος σκηνοθέτης με Όσκαρ και δημιουργός της ταινίας «Κράμερ εναντίον Κράμερ».
Ο Μπένσον ήταν επίσης σεναριογράφος της κλασικής ταινίας «Μπόνι και Κλάιντ» με τους Γουόρεν Μπίτι και Φέι Ντάναγουεϊ.
Ο γιος του Μπέντον, Τζον Μπέντον, δήλωσε ότι πέθανε την Κυριακή στο σπίτι του στο Μανχάταν από «φυσικά αίτια».
Με τρία Όσκαρ στο ενεργητικό του, ο Μπέντον είχε διακριθεί τόσο για τη σκηνοθεσία και για τη σεναριακή του δεινότητα. Δύο από τα βραβεία του προήλθαν από το αριστουργηματικό «Κράμερ εναντίον Κράμερ», που του χάρισε Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου. Το τρίτο του χρυσό αγαλματίδιο απέσπασε για το σενάριο του «Μία Θέση στην Καρδιά» το 1985.
Ο Μπέντον ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του περιοδικού Esquire στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν η αγάπη του για τις γαλλικές ταινίες του Νέου Κύματος και τις παλιές ιστορίες γκάνγκστερ, ενέπνευσε αυτόν και τον αρχισυντάκτη του Esquire, Ντέιβιντ Νιούμαν, να συντάξουν ένα αφιέρωμα για τη ζωή των ληστών της εποχής της Μεγάλης Ύφεσης, Κλάιντ Μπάροου και Μπόνι Πάρκερ.
Η ταινία «Μπόνι και Κλάιντ», σε σκηνοθεσία Άρθουρ Πεν και με πρωταγωνίστριες τις Μπίτι και Φέι Ντάναγουεϊ, ξεπέρασε την αρχική αντίσταση των κριτικών το 1967 για τη σοκαριστική βία της ταινίας και έγινε ένα από τα σημεία καμπής της κουλτούρας της δεκαετίας του 1960 και η αρχή μιας πιο ανοιχτής και δημιουργικής εποχής στο Χόλιγουντ.
Την επόμενη δεκαετία, καμία από τις ταινίες του Μπέντον δεν πλησίασε την απήχηση του Μπόνι και του Κλάιντ, αν και ο ίδιος συνέχισε να έχει εμπορική επιτυχία.
Η καριέρα του εκτοξεύτηκε το 1979 με την προσαρμογή του μυθιστορήματος του Άιβερι Κόρμαν, «Κράμερ εναντίον Κράμερ», το οποίο αφορά έναν εγωκεντρικό διαφημιστικό στέλεχος που γίνεται στοργικός γονέας για τον μικρό γιο του αφότου η σύζυγός του φεύγει.
Με πρωταγωνιστές τους Χόφμαν και Στριπ, η ταινία επαινέθηκε ως ένα διορατικό, συναισθηματικό πορτρέτο των μεταβαλλόμενων οικογενειακών ρόλων και προσδοκιών και έλαβε πέντε βραβεία Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Καλύτερης Ταινίας.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Μπέντον επέστρεψε στην κούρσα των Όσκαρ με μια πιο προσωπική ταινία, το «Places in the Heart», στην οποία άντλησε πληροφορίες από οικογενειακές ιστορίες και αναμνήσεις από την παιδική ηλικία.