Πόσο πιθανό είναι η ανείπωτη τραγωδία, που βιώνει σήμερα ο Τουρκικός λαός, να είναι σανίδα σωτηρίας για τον Ερντογάν και το καθεστώς του; Δεν είναι λίγοι εκείνοι, που πιστεύουν, ότι ο Τούρκος πρόεδρος είναι πιθανόν να αναστείλει τις επικείμενες εκλογές του Μαΐου αξιοποιώντας το άρθρο 119 του Συντάγματος!
Να θυμίσουμε, ότι ο Ερντογάν αναθεώρησε το 2016 το Σύνταγμα της χώρας, μετά το πραξικόπημα(;), κατά πως τον βόλευε!
Συγκεκριμένα, το άρθρο 119 προβλέπει, ότι ο Τούρκος Πρόεδρος, μόνο με την υπογραφή του, μπορεί να αναστείλει τις εκλογές μέχρι έναν χρόνο, σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης στη χώρα!
Και η σημερινή κατάσταση στην γείτονα, με τους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες και ένα μεγάλο κομμάτι της χώρας ισοπεδωμένο, είναι μια πολύ καλή αφορμή για τον «γιαλαντζί Σουλτάνο» να αναβάλλει την –όπως όλα δείχνουν επώδυνη για αυτόν- επικείμενη εκλογική αναμέτρηση, για να μπορέσει να γαντζωθεί στον «θρόνο» του και να παραμείνει στην εξουσία, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πέραν της Συνταγματικά καθορισμένης προεδρικής θητείας.
Ήδη, ο Ερντογάν έχει κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τρεις μήνες και με την τραγική κατάσταση να επικρατεί στις σεισμόπληκτες περιοχές, είναι πολύ πιθανό να παρατείνει το καθεστώς αυτό.
Εξάλλου, το έχει ξανακάνει μετά το πραξικόπημα(;) του 2016. Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης κράτησε δύο χρόνια χωρίς να συγκρίνονται, ούτε κατά διάνοια, τα προβλήματα στην Τουρκία το 2016, με την σημερινή τραγωδία, που βιώνει η χώρα!
Όμως, πέρα από τους αντικειμενικούς λόγους, που μπορεί να επικαλεστεί ο Τούρκος Πρόεδρος, για να αναβάλλει τις εκλογές, υπάρχουν και αντικειμενικοί λόγοι, για αυτόν, να θελήσει να τις αποφύγει!
Σε απλά Ελληνικά, «ήταν στραβό το κλίμα…» ήρθε και ο σεισμός και τα πράγματα πήγαν από το κακό στο χειρότερο για τον Ερντογάν. Και αυτό, γιατί η αντιπολίτευση προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες για τις εκατόμβες των νεκρών από τον σεισμό, όχι στον Εγκέλαδο, αλλά στον ίδιο τον Τούρκο Προέδρο, βρίσκοντας ευήκοα ώτα στον δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό.
Σε κάθε περίπτωση, η κριτική που γίνεται στον Ερντογάν δεν είναι σε μεγάλο βαθμό αβάσιμη.
Ο Τούρκος Πρόεδρος έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο του 2003, λίγα χρόνια μετά τον μεγάλο πολύνεκρο σεισμό του 1999. Η Τουρκία θρήνησε τότε περίπου 18.000 νεκρούς! Και η πρώτη κατηγορία, που αποδίδουν στον Ερντογάν, είναι ότι δεν φρόντισε να θωρακίσει αντισεισμικά τη χώρα.
Μάλιστα, τον κατηγορούν ότι δεν υπήρξε κανένας έλεγχος για το αν εφαρμόζονται οι αντισεισμικοί κανόνες στην δόμηση, όχι μόνο των ιδιωτικών κτιρίων, αλλά και των δημοσίων. Αφήνουν δε, να εννοηθεί ότι πίσω από την τραγωδία υπάρχει οσμή σκανδάλου καθώς μεγάλα κατασκευαστικά έργα τα ανέλαβαν -σύμφωνα πάντα με τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης- λίγες εταιρείες που έχουν στενές σχέσεις με το κυβερνών κόμμα.
Όπως για παράδειγμα το νοσοκομείο στο Ισκεντερούμ, που κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και το αεροδρόμιο στο Χατάι, που υπέστη σοβαρές ζημιές και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μεταφορά βοήθειας.
Αλλά και όσοι επέζησαν του καταστροφικού χτυπήματος του Εγκέλαδου είναι εξοργισμένοι με την κυβέρνηση, διότι θεωρούν ότι δεν αντέδρασε με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα για να τους βοηθήσει.
Ο κόσμος κατηγορεί τις κρατικές υπηρεσίες, ότι δεν είχαν που να μείνουν, δεν τους έδωσαν κλινοσκεπάσματα, δεν φρόντισαν για θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, φάρμακα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για τους ενήλικες και τα παιδιά!
Και η αντιπολίτευση, όπως είναι φυσικό, εκμεταλλεύθηκε αμέσως την οργή του κόσμου, την οποία φρόντισε να στρέψει στο πρόσωπο του Ερντογάν.
Έτσι, στην φθορά, που ήδη είχε υποστεί ο Ερντογάν από την κακή κατάσταση της οικονομίας, τον απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησής του και τις καταγγελίες για σκάνδαλα, ήρθε να προστεθεί ο θύμος των Τούρκων για τους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες του μεγάλου σεισμού και η οργή των αστέγων που θεωρούν ότι το κράτος τους έχει εγκαταλείψει στην μοίρα τους.
Το εκρηκτικό αυτό σκηνικό κάθε άλλο παρά ευνοεί τον Τούρκο πρόεδρο. Αν μέχρι σήμερα η ήττα του φαινόταν οριακή -και κάτω από ορισμένες συνθήκες κάποιοι θα μπορούσαν να εκτιμήσουν, ότι μπορούσε η αρνητική εικόνα να αντιστραφεί- μετά το χτύπημα του Εγκέλαδου, η απώλεια του Προεδρικού θώκου φαντάζει πλέον ως το πιο πιθανό σενάριο!
Η κατάσταση αυτή οδηγεί πλέον όλο και περισσότερους παρατηρητές να θεωρούν, ότι το σενάριο της εκτροπής, με την επ’ αόριστη αναβολή των εκλογών του Μαΐου, με πρόσχημα το άρθρο 119 του Συντάγματος, δεν είναι στο «πίσω μέρος του μυαλού» του Ερντογάν, αλλά, πλέον, στα άμεσα σχέδιά του.
Η μοναδική, ίσως, σανίδα σωτηρίας για τον ίδιο, την οικογένειά του και όλους όσους απαρτίζουν το σημερινό καθεστώς εξουσίας στην Τουρκία.
ΠΗΓΗ: Realnews