Αποδυναμωμένοι από την πείνα, πολλοί κάτοικοι της Γάζας διασχίζουν καθημερινά έναν κρανίου τόπο για να μεταφέρουν πόσιμο νερό και νερό για πλύσιμο - ένα επώδυνο φορτίο που εξακολουθεί να υπολείπεται κατά πολύ της ποιότητας που απαιτείται για την υγεία, σημειώνει το Reuters.
Ακόμα και όταν η παγκόσμια προσοχή έχει στραφεί στην πείνα , όπου μετά από 22 μήνες καταστροφής, ένα σενάριο λιμού εκτυλίσσεται, η κρίση του νερού είναι εξίσου σοβαρή σύμφωνα με ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Αν και κάποιες ποσότητες νερού προέρχονται από μικρές μονάδες αφαλάτωσης που διαχειρίζονται οργανώσεις αρωγής, το μεγαλύτερο μέρος αντλείται από πηγάδια σε υφάλμυρο υδροφόρο ορίζοντα που έχει μολυνθεί περαιτέρω από λύματα και χημικά που διαρρέουν μέσα από τα ερείπια, εξαπλώνοντας ασθένειες όπως η διάρροια και ηπατίτιδα.
Η COGAT, η ισραηλινή στρατιωτική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για το συντονισμό της βοήθειας, υποστηρίζει ότι λειτουργεί δύο αγωγούς στη Λωρίδα της Γάζας που παρέχουν εκατομμύρια λίτρα νερού την ημέρα.
Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι ύδρευσης ισχυρίζονται ότι αυτοί, πρόσφατα έπαψαν λειτουργούν.
Το Ισραήλ διέκοψε κάθε παροχή νερού και ηλεκτρικής ενέργειας στη Γάζα στις αρχές του πολέμου, αλλά επανεκκίνησε αργότερα κάποιες παροχές, αν και το δίκτυο αγωγών στην περιοχή έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.
Οι περισσότερες υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης έχουν καταστραφεί και οι αντλίες από τον υδροφόρο ορίζοντα συχνά βασίζονται στην ηλεκτρική ενέργεια από μικρές γεννήτριες - για τις οποίες σπάνια διατίθενται καύσιμα.
Η COGAT δήλωσε ότι ο ισραηλινός στρατός επέτρεψε τον συντονισμό με οργανώσεις βοήθειας για την εισαγωγή εξοπλισμού για τη συντήρηση των υποδομών ύδρευσης καθ' όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης.
Ο Moaz Mukhaimar, ηλικίας 23 ετών και φοιτητής πανεπιστημίου πριν από τον πόλεμο, δήλωσε ότι πρέπει να περπατήσει περίπου ένα χιλιόμετρο, περιμένοντας στην ουρά για δύο ώρες, ώστε να μεταφέρει νερό. Συχνά πηγαίνει τρεις φορές την ημέρα, σέρνοντάς το πίσω στη σκηνή της οικογένειας σε ανώμαλο έδαφος με ένα μικρό μεταλλικό χειροκίνητο καροτσάκι.
«Πόσο καιρό θα πρέπει να μείνουμε έτσι;» ρώτησε, τραβώντας δύο μεγαλύτερα δοχεία με πολύ υφάλμυρο νερό για να το χρησιμοποιήσει για τον καθαρισμό και δύο μικρότερα με καθαρότερο νερό για να το πιουν.
Η μητέρα του, Umm Moaz, 53 ετών, δήλωσε ότι το νερό που συλλέγει ο γιος της, είναι απαραίτητο για την οικογένεια των 20 ατόμων που ζουν στη μικρή ομάδα σκηνών τους στο Deir al-Balah στην κεντρική Λωρίδα της Γάζας.
«Τα παιδιά ζεσταίνονται. Θέλουν συνέχεια να πιουν νερό. Ποιος ξέρει αν αύριο θα μπορέσουμε να ξαναγεμίσουμε», είπε.
Ο αγώνας τους για το πιο πολύτιμο αγαθό, το νερό, επαναλαμβάνεται σε όλη τη μικρή, γεμάτη κόσμο περιοχή, όπου σχεδόν όλοι ζουν σε προσωρινά καταλύματα ή σκηνές χωρίς αποχέτευση ή εγκαταστάσεις υγιεινής και χωρίς αρκετό νερό για να πιουν, να μαγειρέψουν και να πλυθούν, ενώ ταυτόχρονα οι ασθένειες εξαπλώνονται.
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το ελάχιστο επίπεδο κατανάλωσης νερού έκτακτης ανάγκης ανά άτομο είναι 15 λίτρα την ημέρα για πόση, μαγείρεμα, καθαρισμό και πλύσιμο. Η μέση ημερήσια κατανάλωση στο Ισραήλ είναι περίπου 247 λίτρα την ημέρα σύμφωνα με την ισραηλινή ομάδα δικαιωμάτων B'Tselem.
Η Bushra Khalidi, επικεφαλής της ανθρωπιστικής πολιτικής της οργάνωσης Oxfam, δήλωσε ότι η μέση κατανάλωση στη Γάζα είναι τώρα 3-5 λίτρα την ημέρα.
Η Oxfam ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι οι ασθένειες που μπορούν να προληφθούν και να θεραπευτούν από το νερό «σαρώνουν τη Γάζα», με τα αναφερόμενα ποσοστά να αυξάνονται κατά σχεδόν 150% τους τελευταίους τρεις μήνες.
Το Ισραήλ από την πλευρά του, κατηγορεί τη Χαμάς για τα δεινά στη Γάζα και ισχυρίζεται ότι παρέχει επαρκή βοήθεια στους 2,3 εκατομμύρια κατοίκους της περιοχής.
Ουρές για λίγο νερό
«Η λειψυδρία σίγουρα αυξάνεται μέρα με τη μέρα και οι άνθρωποι ουσιαστικά αναγκάζονται να κάνουν διαχωρισμό μεταξύ του αν θέλουν να χρησιμοποιήσουν νερό για πόση ή αν θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για την υγιεινή τους», δήλωσε ο Ντάνις Μαλίκ, αξιωματούχος για την ύδρευση και την αποχέτευση του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων.
Η απλή αναμονή στην ουρά για νερό και η μεταφορά του, αποτελούν πολύωρη καθημερινή διασικασία για πολλούς κατοίκους της Γάζας, αγωνιζόμενοι πολλές φορές μεταξύ τους για μια θέση στην ουρά. Μερικές φορές έχουν ξεσπάσει συμπλοκές, λένε οι ίδιοι οι κάτοικοι της Γάζας.
Το φόρτωμα του νερού είναι συχνά δουλειά των παιδιών, καθώς οι γονείς τους αναζητούν τρόφιμα ή άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
«Τα παιδιά έχουν χάσει την αθωότητά της ηλικίας τους και έχουν γίνει μεταφορείς πλαστικών δοχείων, τρέχοντας πίσω από τα οχήματα ύδρευσης ή πηγαίνοντας μακριά σε απομακρυσμένες περιοχές για να τα γεμίσουν για τις οικογένειές τους», τόνισε ο Munther Salem, επικεφαλής των υδάτινων πόρων στην Αρχή Υδάτων και Ποιότητας Περιβάλλοντος της Γάζας.
Με το νερό να είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί, πολλοί άνθρωποι που ζουν κοντά στην παραλία πλένονται στη θάλασσα.
Εν τω μεταξύ, ένας νέος αγωγός νερού που χρηματοδοτείται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, για την εξυπηρέτηση 600.000 ανθρώπων στη νότια Γάζα, σχεδιάζεται από ένα εργοστάσιο αφαλάτωσης στην Αίγυπτο. Αλλά θα μπορούσε να πάρει αρκετές εβδομάδες ακόμη για να συνδεθεί.
Χρειάζονται πολύ περισσότερα, «φωνάζουν» οι ανθρωπιστικές οργανώσεις. Ο εκπρόσωπος της UNICEF James Elder, δήλωσε ότι οι μακροχρόνιες στερήσεις γίνονται θανατηφόρες. «Η πείνα και η αφυδάτωση δεν είναι πλέον παρενέργειες αυτής της σύγκρουσης. Είναι σε μεγάλο βαθμό επιπτώσεις της πρώτης γραμμής του πολέμου», επισημαίνει.
Ο Khalidi της Oxfam σημειώνει ότι για την επίλυση της κρίσης απαιτείται κατάπαυση του πυρός και απρόσκοπτη πρόσβαση των οργανισμών βοήθειας.
«Διαφορετικά θα δούμε και άλλους ανθρώπους να πεθαίνουν από ασθένειες στη Γάζα - κάτι που ήδη συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας».