Η ρωσική κυβέρνηση έδωσε εντολή στη κρατική εταιρεία «Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι» να πουλήσει τον επιβλητικό ουρανοξύστη 62 ορόφων στο Moscow City, προκειμένου να αποπληρώσει μέρος του χρέους της, που φτάνει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters επικαλούμενο τρεις πηγές με γνώση της υπόθεσης.
Η απόφαση ελήφθη εν μέσω σημαντικής οικονομικής επιβράδυνσης της Ρωσίας, η οποία αναμένεται να καταγράψει ανάπτυξη μόλις 1,0% φέτος, σε σύγκριση με 4,3% το 2024. Η επιβράδυνση επηρεάζει ιδιαίτερα τη «Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι», που αποτελεί το μεγαλύτερο εμπορικό μονοπώλιο της χώρας και εργοδοτεί περίπου 700.000 άτομα, καθώς τα έσοδα της εταιρείας έχουν μειωθεί δραματικά και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους εκτοξεύτηκε λόγω των υψηλότερων επιτοκίων των τελευταίων δύο δεκαετιών.
Ο ουρανοξύστης, μέρος του σύμπλεγματος Moscow City, σε στιλ Μανχάταν, αποτιμάται σε περίπου 193,1 δισεκατομμύρια ρούβλια (2,42 δισεκατομμύρια δολάρια) και η πώλησή του θεωρείται κρίσιμη για να αποφευχθούν αυξήσεις στις τιμές μεταφοράς εμπορευμάτων, που θα επηρέαζαν ολόκληρη την αλυσίδα logistics της χώρας.
Συζητήθηκαν επίσης άλλα μέτρα στήριξης, όπως αναδιάρθρωση χρέους, κρατικές επιδοτήσεις και μετατροπή μέρους του τραπεζικού χρέους σε μετοχές, αλλά οι πιστωτές, όπως δήλωσε ο CEO της VTB Αντρέι Κόστιν, απέρριψαν πρόταση για μετατροπή χρέους 400 δισεκατομμυρίων ρουβλιών σε μετοχές. Η επιλογή μετατροπής εξακολουθεί να συζητείται με την πιθανότητα επαναγοράς από το Υπουργείο Οικονομικών εντός τριετίας.
Η πώληση του ουρανοξύστη αναμένεται να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στην ρωσική οικονομία και την αγορά ακινήτων, καθώς το Moscow City φιλοξενεί μεγάλες επιχειρήσεις, όπως η VTB Bank, αλλά και κυβερνητικά υπουργεία. Οι «Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι» είχαν αρχικά σχεδιάσει να μεταφέρουν εκεί τα κεντρικά τους γραφεία και να καλύψουν μέρος της τιμής με πωλήσεις άλλων ακινήτων στη Μόσχα, κάτι που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Η πώληση του εμβληματικού κτηρίου θα αποτελέσει σημαντικό τεστ για την ικανότητα της Ρωσίας να διαχειριστεί τα τεράστια χρέη της κρατικής οικονομίας, εν μέσω ενός ευρύτερου φόντου υψηλού πληθωρισμού, περιορισμένων επενδύσεων και διεθνών κυρώσεων που συνεχίζουν να επηρεάζουν τις οικονομικές ροές της χώρας.