Ο Έζρα Κλάιν ξεκινά ένα από τα πρόσφατα podcast του λέγοντας ένα αστείο που έχει κάνει τον γύρο του κόσμου. Ουσιαστικά, ένας υποστηρικτής της θεωρίας συνωμοσίας πεθαίνει και ανεβαίνει στον ουρανό. Ο Θεός είναι εκεί για να τον υποδεχτεί και εξηγεί ότι, ως μέρος της ουράνιας υποδοχής, θα απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση έχει ο άνθρωπος.
«Παρακαλώ, πρέπει να μάθω την απάντηση σε αυτό», λέει ο άντρας, «ποιος σκότωσε τον Τζον Φ. Κένεντι;» Ο Θεός απαντά αμέσως, «Αυτό είναι εύκολο: Ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ». Σοκαρισμένος, ο άντρας μουρμουρίζει, «Αυτό πάει πιο ψηλά από όσο νόμιζα!»
Αυτό είναι το δίλημμα στο οποίο βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ. Ό,τι κι αν κάνει για να αποσπάσει την προσοχή από το τέλμα του Τζέφρι Έπσταϊν, μόνο βαθαίνει τις υποψίες — συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν τη σχέση των δύο ανδρών.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos , το 69% των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου του 62% των Ρεπουμπλικανών, πιστεύουν ότι η κυβέρνηση κρύβει τη φερόμενη λίστα πελατών του Epstein. Αυτό είναι κατανοητό. Υπάρχουν τόσα πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τον Epstein. Πώς έγινε τόσο πλούσιος ; Τι κρύβεται στα βουνά από αρχεία υπολογιστών και βίντεο που ανακτήθηκαν από τα σπίτια και τις περιουσίες του; Αφού είχε ήδη επιχειρήσει να αυτοκτονήσει μία φορά ενώ βρισκόταν στη φυλακή, γιατί δεν παρακολουθούνταν σωστά στη συνέχεια;
Υπάρχει όμως ένα μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Τραμπ. Από τότε που απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες «γεννημένου» κατά του Μπαράκ Ομπάμα, έχει ενθαρρύνει, καθοδηγήσει και επωφεληθεί από ένα κύμα θεωριών συνωμοσίας που κατηγορούν το λεγόμενο βαθύ κράτος για κάθε είδους εγκλήματα, τα οποία στη συνέχεια συγκαλύφθηκαν γρήγορα.
Τώρα προεδρεύει αυτού του ίδιου κράτους και έχει τον έλεγχο όλων των μυστικών. Γιατί δεν τα αποκαλύψει;
Οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν μακρά και πλούσια ιστορία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Αμερικανοί ζούσαν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, μακριά από το κέντρο της εξουσίας στο Λονδίνο. Φαντάζονταν κάθε είδους πλεκτάνες που εκκολάπτονταν στο Λονδίνο για να τους κρατήσουν υποτελείς και δουλοπρεπείς. Αυτό μετατράπηκε σε αυτό που ο ιστορικός Ρίτσαρντ Χόφσταντερ το 1964 ονόμασε «παρανοϊκό στυλ στην αμερικανική πολιτική», με περιοδικές εκρήξεις μανιώδους φόβου για τους Τέκτονες, τους Καθολικούς, τους Εβραίους, τους τραπεζίτες και τους κομμουνιστές.
Ο Τζόζεφ Μακάρθι όρισε τη σύγχρονη εποχή της θεωρίας συνωμοσίας, κατηγορώντας ότι η αμερικανική κυβέρνηση είχε καταληφθεί από προδότες και κατασκόπους ξένων δυνάμεων.
Η δημοσιογράφος Άννα Μέρλαν έφερε την ιστορία στην επικαιρότητα σε ένα βιβλίο του 2019 με τίτλο «Δημοκρατία των Ψεμάτων», στο οποίο υποστήριξε ότι τις τελευταίες δεκαετίες, οι θεωρίες συνωμοσίας εισήλθαν στην κυρίαρχη πολιτική σκηνή. Σε αντίθεση με προηγούμενες εποχές, όταν οι θεωρητικοί συνωμοσίας ήταν ως επί το πλείστον ανίσχυροι ξένοι, τώρα αποτελούν κεντρικές - και ολοένα και πιο κανονικοποιημένες - φιγούρες στην αμερικανική πολιτική και πολιτιστική ζωή.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο κύριος χαρακτήρας σε αυτήν την ιστορία, έχοντας ανέλθει στην εξουσία και επιστρέψει στην εξουσία αφού προώθησε επιθετικά τον γεντερισμό, την εκλογική απάτη και πολλές άλλες θεωρίες συνωμοσίας. Έχει επίσης φέρει στο ευρύ κοινό άτομα όπως ο Άλεξ Τζόουνς και ο Κας Πατέλ, οι οποίοι έχουν διακινήσει ακόμη πιο ακραίες θεωρίες και υπαινιγμούς. Ο Μάικλ Φλιν, ο πρώτος σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, διέδωσε το ψέμα ότι η Χίλαρι Κλίντον είχε σχέση με κυκλώματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών.
Η πρόκληση για τον Τραμπ είναι ότι, έχοντας εδώ και καιρό τροφοδοτήσει τις φλόγες του αντικρατισμού και του αντιελιτισμού, τώρα κάθεται στον Λευκό Οίκο, κυβερνώντας το κράτος και τις ελίτ του. Η κυβέρνησή του έχει δημοσιεύσει χιλιάδες αρχεία σχετικά με τις δολοφονίες του JFK , του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ .
Δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποκάλυπταν κάποια σημαντική συνωμοσία, αλλά κανείς στην κυβέρνηση δεν μπορεί να το παραδεχτεί αυτό. Αυτό θα υποδήλωνε ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι ελίτ δεν είχαν στην πραγματικότητα πει ψέματα στον αμερικανικό λαό. Αλλά αν το έκαναν αυτό, έχαναν την αξιοπιστία τους στη βάση τους.
Ο Τραμπ είναι ένας πονηρός πολιτικός που ξέρει πώς να χειρίζεται τη βάση του. Αλλά αυτή τη φορά αποδεικνύεται δύσκολο ακόμη και για τον ίδιο - ίσως επειδή σαφώς είχε κάποιο είδος σχέσης με τον Έπσταϊν. Έχει προσπαθήσει να αποσπάσει την προσοχή εγείροντας άλλες θεωρίες συνωμοσίας - κυρίως, ότι ο Ομπάμα προσπάθησε να οργανώσει πραξικόπημα εναντίον του.
Έφερε στην επιφάνεια παλιούς ισχυρισμούς για την Χίλαρι Κλίντον και τον Τζο Μπάιντεν. Αλλά όλοι τους έχουν ένα αίσθημα απελπισίας.
Όπως σημειώνει ο Charlie Warzel στο The Atlantic , στις 20 Ιουλίου, όταν τα ερωτήματα για τον Epstein αυξάνονταν, ο Trump δημοσίευσε στο Truth Social 33 φορές. Απαίτησε από την ομάδα ποδοσφαίρου Washington Commanders να αλλάξει ξανά το όνομά της σε Redskins και κοινοποίησε ένα βίντεο που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη και δείχνει τον Obama να δέχεται χειροπέδες από το FBI μπροστά στον χαμογελαστό Trump στο Οβάλ Γραφείο.
Ο Patel, διευθυντής του FBI, ισχυρίστηκε πρόσφατα στο podcast του Joe Rogan ότι βρήκε ένα μυστικό θησαυροφυλάκιο στο FBI, γεμάτο σκοτεινά μυστικά που κανείς δεν είχε δει ποτέ. Ξεχάστε τον Epstein, φαίνεται να λένε. Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν εκατοντάδες ακόμη θεωρίες συνωμοσίας που μπορούν να διατυπωθούν μπροστά στους πιστούς του MAGA.
Η άγρια αντίδραση του Τραμπ στην υπόθεση Έπσταϊν πιθανότατα θα εμβαθύνει μόνο την δυσπιστία του κοινού απέναντι στους θεσμούς και τους πολιτικούς, θα δημιουργήσει περισσότερη διαδικτυακή ριζοσπαστικοποίηση και θα υποβαθμίσει περαιτέρω το πολωμένο πολιτικό μας οικοσύστημα. Αλλά παίζει με φωτιές που μπορεί για πρώτη φορά, αν όχι να τον καταναλώσουν, τότε να τον κάψουν άσχημα.