Εορτολόγιο-Βίοι Αγίων: Σήμερα 10 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη: Άγιοι Ολυμπάς, Ηρωδίων, Έραστος, Σωσίπατρος και Κουάρτος οι Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα, Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, Άγιος Ορέστης, Όσιος Θεοστήρικτος «ὁ ἐν Συμβόλοις», Άγιος Νόννος ο κατηχητής της Οσίας Πελαγίας, Όσιος Μαρτίνος ο Επίσκοπος, Άγιος Μίλος ο Θαυματουργός Επίσκοπος Ιερομάρτυρας και οι δύο μαθητές του, Άγιος Καλλιόπιος, Άγιος Νίρος, Άγιος Ωρίων, Άγιος Δημητριανός ο επίσκοπος Αντιοχείας, Ιερομάρτυρας, Άγιος Justus.
Σήμερα 10 Νοεμβρίου γιορτάζουν οι: Αρσένιος, Αρσενία, Αρσινόη, που γιορτάζουν επίσης στις 8 Μαΐου (Οσίο Αρσενίου του Μεγάλου) και στις 18 Αυγούστου (Οσίου Αρσενίου του νέου ασκήσαντος εν Πάρω), Εραστός, Εράστη, Ηρωδίων, Ηρωδιάδα, Ροδίων (Ρόδιος, Ρόδος), Ροδιά (Ροδίτα, Ρόζα, Ροζαλία, Ροζίτα, Ροζίνα, Ροζάνα), Σωσίπατρος (Σώπατρος), Σωπάτρα (Σωπατρία), που γιορτάζουν και στις 29 Απριλίου (Αγίων Ιάσωνος και Σωσίπατρου των Αποστόλων), Μίλος, Μίλων, Ορέστης, Ορεστιάς (Ορεστία), που γιορτάζει και στις 13 Δεκεμβρίου (Αγίου Ευστρατίου Αυξεντίου Ευγενίου Μαρδάριου και Ορέστη μαρτύρων), Ωρίων, Ωριώνη.
Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης
Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία γύρω στο 1840 και το κοσμικό του ονοματεπώνυμο ήταν Θεόδωρος Αννητσαλήχος ή Αρτζίδης,[1] ενώ έμεινε γνωστός στους συντοπίτες του ως Χατζεφεντής και ευρύτερα γνωστός ως ο νονός του οσίου Παΐσίου. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του, με αποτέλεσμα να ανατραφεί από την αδελφή της μητέρας του, ενώ αργότερα μετέβη για εκπαιδευτικούς λόγους πρώτα στη Νίγδη -όπου τελούσε υπό την προστασία της αδελφής του πατέρα του- και έπειτα στη Σμύρνη. Εκτός από ελληνικά ήξερε τουρκικά, αρμενικά και μερικά γαλλικά.
Σε ηλικία 26 ετών εκάρη μοναχός στη μονή του Τιμίου Προδρόμου στα Φλαβιανά (Ζιντζίντερε) της Καππαδοκίας, ενώ λίγο καιρό αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος από τον, επίσης Φαρασιώτη, μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο Β΄ και στάλθηκε στη γενέτειρά του, όπου άσκησε παράλληλα χρέη διδασκάλου. Γύρω στο 1870 χειροτονήθηκε πρώτα πρεσβύτερος και έπειτα αρχιμανδρίτης. Στη συνέχεια πραγματοποίησε ταξίδι προσκυνηματικού χαρακτήρα στους Αγίους Τόπους, λαμβάνοντας μετά την επιστροφή του το προσωνύμιο Χατζεφεντής.Υπήρξε ο πνευματικός ηγέτης της περιοχής των Φαράσων για περισσότερα από πενήντα χρόνια και διακρινόταν για τον ασκητικό τρόπο ζωής του.[6]
Το 1924, βάσει της συνθήκης ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, εκπατρίστηκε μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους των Φαράσων, ενώ κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Ελλάδα συμβούλευε και ενθάρρυνε τους συμπατριώτες του. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους εγκαταστάθηκε με τους υπόλοιπους συντοπίτες του στο Κάστρο της Κέρκυρας, όπου συνέχισε να ασκεί τα ιερατικά του καθήκοντα. Μετά από δύο εβδομάδες παραμονής στην Κέρκυρα ασθένησε και εισήχθη στο νοσοκομείο της πόλης, όπου απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1924 σε ηλικία 83 ετών έπειτα από σύντομη νοσηλεία. Τάφηκε στο νεκροταφείο, που βρίσκεται στο ναό του Αγίου Γεωργίου, στο Δημοτικό Κοιμητήριο Κέρκυρας.
Τον Οκτώβριο του 1958 έγινε εκταφή των λειψάνων του από τον μοναχό Παΐσιο Εζνεπίδη (τον οποίο ο Αρσένιος είχε βαπτίσει, δίνοντάς του το δικό του όνομα), ο οποίος τα μετέφερε πρώτα στην Κόνιτσα και έπειτα, το 1970, στη γυναικεία μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Στις 8 Αύγουστου του 1995 πραγματοποιήθηκε από τον τότε μητροπολίτη Κερκύρας Τιμόθεο η δεύτερη ανακομιδή των λειψάνων του Αρσενίου, μετά από τριετή διεξοδική έρευνα, καθώς τα ίχνη του τάφου είχαν χαθεί. Ο Γέροντας Παΐσιος έδωσε την ευλογία του για την δεύτερη ανακομιδή και τις οδηγίες του, πως ο τάφος βρισκόταν δίπλα και στην ίδια σειρά με αυτόν του επίσης Καππαδόκη ιερέα Γερμανού Κυριακίδη. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε έρευνα στο βιβλίο ταφών στο αρχείο του Δήμου Κερκυραίων (όπου ήταν καταγεγραμμένη η ταφή του 1924 καθώς και η ανακομιδή του 1958) και η υπόδειξη του τάφου από παλιό υπάλληλο του κοιμητηρίου.