Εορτολόγιο-Βίοι Αγίων: Σήμερα 5 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη:
Παραμονή των Φώτων, Άγιοι Θεόπεμπτος και Θεωνάς, Οσία Συγκλητική, Άγιος Ρωμανός ο νέος Οσιομάρτυρας, Όσιος Γρηγόριος ο εν Ακρίτα, Όσιος Φωστήριος, Άγιος Σάις, Άγιος Θεόειδος, Οσία Δομνίνα, Οσία Τατιανή, Όσιος Δωρόθεος.
Γιορτάζουν οι: Θεωνάς, Θεώνη, Θεόπεμπτος, Θεοπέμπτη και τη Συγκλητική.
Αγία Συγκλητική
Η Αγία Συγκλητική γεννήθηκε περί το 270 μ.Χ στη Μακεδονία. Οι γονείς της, ήταν πλούσιοι και Χριστιανοί. Προτίμησαν την Αλεξάνδρεια να εγκατασταθούν μόνιμα, γιατί εκεί είχαν ακούσει, ότι υπήρχαν περισσότεροι Χριστιανοί. Εκείνη την περίοδο Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας, ήταν ο Μέγας Αθανάσιος, για τον οποίο είχαν ακούσει πολλά θετικά.Μόρφωσαν την κόρη τους όσο καλύτερα μπορούσαν, ενώ άρχισαν να την πιέζουν για να παντρευτεί με το επιχείρημα, ότι θέλουν απογόνους στην οικογένειά τους.Αυτή ,ωστόσο, αρνήθηκε και όταν πέθαναν οι γονείς της, χάρισε την περιουσία της στους πτωχούς και τα ορφανά της Αλεξάνδρειας και έφυγε από την πόλη. Εγκαταστάθηκε σε έρημη τοποθεσία ιδρύοντας Μοναστήρι, που εφάρμοζε τους δικούς της ασκητικούς κανόνες. Πλήθος δε γυναικών την ακολούθησαν, που επέλεξαν να μονάσουν μαζί της. Κάποια στιγμή αρρώστησε και μετά από ταλαιπωρία εκοιμήθη σε ηλικία 80 χρόνων.
Οι διδαχές της παρακαταθήκες εδώ και αιώνες
Μνησικακία
Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε την μνησικακία. Απ᾽ αυτή γεννώνται πολλά κακά, όπως ο φθόνος, η λύπη και η καταλαλιά. Η ζημιά που κάνουν, αν και φαίνεται μικρή, όπως τα λεπτά βέλη του εχθρού, είναι θανατηφόρα. Πολλές φορές τα τραύματα, που προξενεί ένα δίκοπο μαχαίρι, ή ένα μεγάλο ξίφος, που είναι η πορνεία, η πλεονεξία και ο φθόνος, μπορούν να θεραπευθούν με το σωτήριο φάρμακο της μετανοίας. Η υπερηφάνεια όμως, η μνησικακία και η κατάκρισι, επειδή θεωρούνται μικρά βέλη, ξεφεύγουν από την προσοχή και πληγώνουν την ψυχή θανατηφόρα, στα πιο σπουδαία μέρη. Κι αυτά την φονεύουν, όχι τόσο με τις μεγάλες πληγές, που άνοιξαν, όσο με την αμέλεια, στην οποία ρίχνουν τους πληγωμένους. Γιατί, επειδή περιφρόνησαν την καταλαλιά και τα άλλα, σαν ασήμαντα, σιγά σιγά από τα ίδια νικήθηκαν.
Κατάκριση
Στ᾽ αλήθεια η κατάκρισι είναι βαρύ και φοβερό αμάρτημα. Κι όμως είναι τροφή και ανάπαυσι για πολλούς ανθρώπους. Συ μη δεχθής ποτέ ν᾽ ακούσης κάτι σε βάρος άλλου. Μη κάνεις την ψυχή σου δοχείο από ξένες κακίες. Κράτησε την ψυχή σου απλή, γιατί αν δεχθής την ακαθαρσία των κακών λόγων, με τις σκέψεις θα φέρης εμπόδια στην προσευχητική σου διάθεσι και θα μισήσης χωρίς αιτία, όσους συναντάς. Αφού πρώτα η ακοή σου θα έχη μολυνθή με τις κακολογίες, όλους θα τους κοιτάς με αγένεια, όπως παθαίνει ο οφθαλμός, όταν κοιτάξη στο έγχρωμο δυνατό φως και δεν μπορεί να δη καθαρά το σχήμα αυτών, που βλέπει.
Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε πολύ την γλώσσα και την ακοή μας. Να μη λέμε τίποτα αλλά και να μην ακούμε, με εμπάθεια· γιατί έχει γραφή, «Μη ακοήν ματαίαν παραδέξασθαι» (Εξ. 23,1) και «τον καταλαλούντα λάθρα τω πλησίον αυτού, τούτον εξεδίωκον» (Ψαλμ. 100,5). Και στο ψαλτήρι, «όπως λαλήση το στόμα μου τα έργα των ανθρώπων» (Ψαλμ 16,4). Εμείς συνήθως μιλάμε, χωρίς να ξέρουμε. Πρέπει λοιπόν να μην έχουμε εμπιστοσύνη σε όσα λέγονται, ούτε να κατακρίνουμε όσους κατακρίνουν, αλλά σύμφωνα με την Γραφή να εφαρμόζουμε το «Εγώ δε ωσεί κωφός ουκ ήκουον και ωσεί άλαλος ουκ ανοίγων το στόμα μου» (Ψαλμ. 37,14).
Σε καμμιά περίπτωσι δεν κάνει να χαιρώμαστε στην δυστυχία κάποιου ανθρώπου, όσο αμαρτωλός κι αν είναι. Μερικοί μάλιστα, όταν βλέπουν κάποιο να μαστιγώνεται ή να φυλακίζεται από άγνοια, λένε «Ο στρώσας κακώς ταλαιπωρήσει εν τω δεινώ», δηλ. όποιος δεν στρώσει καλά, θα κοιμηθή και άσχημα. Συ λοιπόν, που έχεις τακτοποιήσει καλά τα θέματά σου, νομίζεις πως θα αναπαυθής στην ζωή σου; Και τι θα πούμε γι᾽ αυτό, που λέει η Γραφή, «εν συνάντημα τω δικαίω και τω αμαρτωλώ»; Η ζωή μας πάνω στη γη είναι ίδια, άσχετα αν η πολιτεία μας είναι διαφορετική.
Επικίνδυνο να διδάσκεις χωρίς αρετή
Είναι πολύ επικίνδυνο να προσπαθή να διδάσκη, όποιος δεν μπόρεσε να ζήση έμπρακτα τις εντολές του Θεού. Γιατί, όπως αυτός που έχει παλαιό σπίτι και ετοιμόρροπο, όταν φιλοξενήση ξένους, κινδυνεύει να τους βλάψη με την πτώση του οικήματος, το ίδιο κι αυτοί, επειδή δεν έκτισαν σταθερά το πνευματικό τους οικοδόμημα, θα οδηγήσουν στην καταστροφή όσους τους πλησιάζουν να ωφεληθούν μαζί με τους εαυτούς τους. Γιατί, ενώ με τα λόγια τους τους κάλεσαν στην σωτηρία, με το κακό τους παράδειγμα τους σκανδάλισαν πολύ. Τα καλά και θεωρητικά λόγια μοιάζουν με εικόνα ζωγραφικής, που έχει γίνει από χρώματα, έτοιμα να διαλυθούν σε λίγο χρόνο από τους ανέμους και τις σταγόνες της βροχής. Την πρακτική όμως διδασκαλία ούτε ολόκληρος αιώνας δεν θα μπορέση να διαλύση. Γιατί ο λόγος του Θεού, λαξεύοντας τα πιο σκληρά μέρη της ψυχής, χαρίζει στους πιστούς την αιώνια μορφή του Χριστού.