Μονή Προφήτη Ηλία στα Ρούστικα: Από την εποχή της Ενετοκρατίας

 
Μονή Προφήτη Ηλία στα Ρούστικα

Ενημερώθηκε: 02/02/22 - 01:08

Η Μονή Προφήτη Ηλία Ρουστίκων είναι κτισμένη σε λόφο , 20χιλιόμετρα νότια του Ρεθύμνου, κοντά στο χωριό Ρούστικα. Είναι ένα σχετικά άγνωστο μοναστήρι της Κρήτης, παρόλο που έχει ιδρυθεί από την εποχή της Ενετοκρατίας και είναι από τα ιστορικότερα στο νησί, καθώς είχε υπό την κατοχή της πολλά μετόχια σε διάφορες περιοχές του νησιού (π.χ. Μονή του Φοίνικα στα Σελλιά, Μονή Ταξιαρχών στον Καλονύκτη, Άγιοι Θεόδωροι στον Πετρέ, κα).

Η μονή ιδρύθηκε λίγο πριν την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς από την οικογένεια των Βλαστών, οι οποίοι της αφιέρωσαν την περιουσία της για να τη διασώσουν από τη δήμευση υπέρ του Οθωμανικού κράτους. Συνέχισε απρόσκοπτα τη λειτουργία της κατά την Τουρκοκρατία, καθώς το 1647 ο ηγούμενος Κοσμάς Βλαστός υπέγραψε δήλωση υποταγής στους Τούρκους.

Ωστόσο, από το 1823 καταστράφηκε πολλές φορές από τους Τούρκους, με τελευταία φορά κατά την επανάσταση του 1866, καθώς συμμετείχε ενεργά στον αγώνα εναντίον τους. Επίσης, η συμβολή της στη διατήρηση της Κρητικής ιστορίας είναι τεράστια, καθώς εδώ κρύφτηκε το Ιστορικό Αρχείο της Κρήτης κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής.

Το μοναστήρι έχει κτιστεί με φρουριακή αρχιτεκτονική. Τα κτίρια της μονής έχουν κτιστεί στη σημερινή μορφή τους μετά το 1866, εκτός από το ναό που έλαβε τη σημερινή του μορφή περίπου το 1830 Στο χώρο της αυλής δεσπόζει η τρίκλιτη βασιλική με τρούλο του Προφήτη Ηλία , της Αγίας Τριάδας και της Αγίας Ζώνης.

Το κωδωνοστάσιο της μονής, μαζί με αυτό της μονής Αρκαδίου, αποτελούν τα μοναδικά διασωζόμενα Ενετικά κωδωνοστάσια στην Κρήτη και χρονολογείται στο 1637. Γύρω από την αυλή θα δείτε τα διώροφα κελιά των μοναχών, τον ημιτελή ξενώνα και την Τράπεζα.

Μέσα στον ναό θα δείτε το παλιό ξυλόγλυπτο τέμπλο του Αετού Κατζουράκη με τις εικόνες του Αντωνίου Βεβελάκη (19ος αιώνας), το θρόνο (1843) και τον άμβωνα.

Επίσης, στο Ιερό φυλάσσονται πολλά κειμήλια, όπως ιερά σκεύη, άμφια, ευαγγέλια, σταυροί, λείψανα διαφόρων Αγίων, καθώς και ένας χρυσοκέντητος Επιτάφιος, βιβλία (από το 1640) και χειρόγραφα (από το 1620).