Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι οι γεωγραφικές ενδείξεις, όπως οι Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης (ΠΟΠ), συνιστούν περιοριστικό παράγοντα στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προς την ευρωπαϊκή αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο, εκτός από τη φέτα που παράγεται στην Ελλάδα, ένα ακόμη προϊόν που φαίνεται να δυσκολεύει τις εμπορικές βλέψεις των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή αγορά είναι και η παρμεζάνα από την Ιταλία.
Ειδικότερα, η έκθεση «2025 Special 301 Report» του Γραφείου του Εμπορικού Αντιπροσώπου των Ηνωμένων Πολιτειών (USTR), αναφέρει χαρακτηριστικά:
Οι ΗΠΑ εργάζονται εντατικά μέσω διμερών και πολυμερών διαύλων για να προωθήσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά σε ξένες αγορές και να διασφαλίσουν ότι οι εμπορικές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), των κρατών μελών της, των ομοϊδεατών χωρών και των διεθνών οργανισμών που σχετίζονται με τις γεωγραφικές ενδείξεις (ΓΕ) δεν υπονομεύουν την εν λόγω πρόσβαση στην αγορά. Οι γεωγραφικές ενδείξεις περιλαμβάνουν συνήθως τοπωνύμια (ή λέξεις που συνδέονται με έναν τόπο) και προσδιορίζουν τα προϊόντα ως προϊόντα με ιδιαίτερη ποιότητα, φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά που αποδίδονται ουσιαστικά στη γεωγραφική προέλευση του προϊόντος. Η ατζέντα της ΕΕ για τις γεωγραφικές ενδείξεις παραμένει εξαιρετικά ανησυχητική, διότι υπονομεύει σημαντικά την προστασία των εμπορικών σημάτων που κατέχουν οι Αμερικανοί παραγωγοί και θέτει φραγμούς στην πρόσβαση στην αγορά για τα αμερικανικά προϊόντα που βασίζονται στη χρήση κοινών ονομασιών, όπως η παρμεζάνα ή η φέτα.
Πρώτον, το σύστημα γεωγραφικών ενδείξεων της ΕΕ εγείρει ανησυχίες σχετικά με τον βαθμό στον οποίο βλάπτει το πεδίο εφαρμογής της προστασίας των εμπορικών σημάτων, συμπεριλαμβανομένων των αποκλειστικών δικαιωμάτων σε καταχωρισμένα εμπορικά σήματα που προϋπήρχαν της προστασίας μιας γεωγραφικής ένδειξης. Τα εμπορικά σήματα είναι από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους με τους οποίους οι παραγωγοί και οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, μπορούν να δημιουργήσουν αξία, να προωθήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους και να προστατεύσουν τα εμπορικά τους σήματα, ακόμη και όσον αφορά τα προϊόντα τροφίμων και ποτών που καλύπτονται από το σύστημα γεωγραφικών ενδείξεων της ΕΕ. Πολλά τέτοια προϊόντα προστατεύονται ήδη από εμπορικά σήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην ΕΕ και σε όλο τον κόσμο. Τα συστήματα εμπορικών σημάτων προσφέρουν ισχυρή προστασία μέσω διαδικασιών που είναι εύκολες στη χρήση, οικονομικά αποδοτικές, διαφανείς και παρέχουν εγγυήσεις δέουσας διαδικασίας. Τα εμπορικά σήματα προσφέρουν επίσης υψηλά επίπεδα ευαισθητοποίησης των καταναλωτών, σημαντική συμβολή στο ΑΕΠ και την απασχόληση και αποδεκτά διεθνή συστήματα προστασίας. Το σύστημα γεωγραφικών ενδείξεων της ΕΕ υπονομεύει την προστασία των εμπορικών σημάτων και μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση των καταναλωτών στο βαθμό που επιτρέπει την καταχώριση και την προστασία γεωγραφικών ενδείξεων που μοιάζουν κατά τρόπο που προκαλεί σύγχυση με προηγούμενα εμπορικά σήματα.
Δεύτερον, το σύστημα και η στρατηγική της ΕΕ για τις γεωγραφικές ενδείξεις επηρεάζουν αρνητικά την πρόσβαση των Αμερικανών και άλλων παραγωγών στην αγορά της ΕΕ και σε άλλες αγορές, παρέχοντας προστασία σε όρους που θεωρούνται στις εν λόγω αγορές ως η κοινή ονομασία των προϊόντων. Η ΕΕ έχει χορηγήσει προστασία γεωγραφικής ένδειξης σε χιλιάδες όρους που τώρα μόνο ορισμένοι παραγωγοί της ΕΕ μπορούν να χρησιμοποιούν στην αγορά της ΕΕ και πολλοί από αυτούς τους παραγωγούς εμποδίζουν στη συνέχεια τη χρήση οποιουδήποτε όρου που έστω και «παραπέμπει» σε γεωγραφική ένδειξη. Ωστόσο, πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, όπως η Δανία και η Γαλλία, εξακολουθούν να παράγουν προϊόντα που διεκδικούνται ως γεωγραφικές ενδείξεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η φέτα, και να εξάγουν τα προϊόντα αυτά εκτός ΕΕ χρησιμοποιώντας τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις ως κοινή ονομασία των προϊόντων...
Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τις εμπορικές συμφωνίες, η ΕΕ πιέζει τους εμπορικούς εταίρους της να μην επιτρέπουν σε κανέναν παραγωγό, εκτός από εκείνους που βρίσκονται σε ορισμένες περιοχές της ΕΕ, να χρησιμοποιεί ορισμένες ονομασίες προϊόντων, όπως φοντίνα, γκοργκοντζόλα, παρμεζάνα, asiago ή φέτα. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι όροι αυτοί είναι οι κοινές ονομασίες για προϊόντα που παράγονται σε χώρες σε όλο τον κόσμο. Στην ΕΕ και σε άλλες αγορές που έχουν προστατεύσει τις γεωγραφικές ενδείξεις της ΕΕ στο πλαίσιο των δικών τους συστημάτων γεωγραφικών ενδείξεων, οι Αμερικανοί παραγωγοί και έμποροι είτε αποκλείονται ουσιαστικά από τις εν λόγω αγορές είτε πρέπει να υιοθετήσουν δύσκολες παρακάμψεις. Είτε δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν καθόλου τους χαρακτηρισμούς αυτούς, ή οτιδήποτε παραπέμπει σε αυτούς, στην αγορά, είτε στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να πωλούν τα προϊόντα τους μόνο ως «τύπου φοντίνα», «τύπου γκοργκοντζόλα», «τύπου asiago-» ή «απομίμηση φέτας». Αυτό είναι δαπανηρό, περιττό και μπορεί να μειώσει τη ζήτηση των καταναλωτών για τα προϊόντα εκτός ΕΕ, καθώς και να μειώσει τις επιλογές των καταναλωτών και να προκαλέσει σύγχυση στους καταναλωτές.
Πηγή: skai.gr