Το άρθρο της έμπειρης Ισραηλινής αναλύτριας Smadar Perry στο Ynetnews ανοίγει ένα κρίσιμο ζήτημα: η Τουρκία επιχειρεί να αντικαταστήσει το Ιράν ως ο βασικός απειλητικός παράγοντας για το Ισραήλ στη Συρία. Δεν πρόκειται για υπερβολή· η Άγκυρα χτίζει ένα de facto τζιχαντιστικό καθεστώς στη βόρεια Συρία, επενδύοντας πολιτικά και στρατιωτικά σε δυνάμεις που αναγνωρίζονται διεθνώς ως τρομοκρατικές.
Η Τουρκία ως «κηδεμόνας» της Συρίας
Με την υποστήριξη των ΗΠΑ, ξεκίνησε μια πρωτοβουλία συνεννόησης Ισραήλ–Συρίας στο Παρίσι. Ωστόσο, η Τουρκία έσπευσε να στείλει προειδοποιητικό μήνυμα: όποιος αμφισβητήσει την «εδαφική ακεραιότητα» της Συρίας θα αντιμετωπίσει την οργή της Άγκυρας. Αυτό το μήνυμα, που παρουσίασε η Perry, αποκαλύπτει την αλήθεια: η Τουρκία δεν θέλει μια ανεξάρτητη Συρία· θέλει μια εξαρτημένη Συρία, υπό την ομπρέλα των δικών της συμμάχων.
Η Άγκυρα εργαλειοποιεί την επιρροή της στη Συρία, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως «εγγυητή της ειρήνης». Στην πραγματικότητα, λειτουργεί ως στρατηγικός κηδεμόνας που ενισχύει ένοπλες ομάδες για να διασφαλίσει τον έλεγχο της βόρειας χώρας.
Η de facto τζιχαντιστική ηγεσία της Συρίας
Η πιο ανησυχητική διάσταση είναι η εμπλοκή της Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) — οργάνωσης που προήλθε από την Αλ Κάιντα και θεωρείται διεθνώς τρομοκρατική. Σήμερα, η HTS έχει αναλάβει ρόλο «κυβέρνησης» στα βόρεια της Συρίας, με την ανοχή και την κάλυψη της Τουρκίας.
Αυτό σημαίνει ότι μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ προστατεύει και ενισχύει τζιχαντιστές, οι οποίοι καταπιέζουν εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες (Δρούζους, Αλαουίτες, Χριστιανούς), καταπατούν ανθρώπινα δικαιώματα και λειτουργούν ως προέκταση του τουρκικού στρατηγικού σχεδιασμού.
Όπως σημειώνει το Ynetnews, η Τουρκία επιδιώκει να αντικαταστήσει το Ιράν στο συριακό πεδίο. Για το Ισραήλ, αυτό σημαίνει ότι ο αντίπαλος μπορεί να αλλάζει προσωπείο, αλλά η απειλή παραμένει το ίδιο θανάσιμη.
Ο «διάλογος» ως άλλοθι
Η Άγκυρα εμφανίζεται σε διεθνείς διασκέψεις και συνομιλίες ως παράγοντας ειρήνης. Στην πράξη, όμως, χρησιμοποιεί τον διάλογο ως άλλοθι, ενώ στο έδαφος της Συρίας χτίζει ένα θεοκρατικό καθεστώς ελεγχόμενο από φανατικούς ισλαμιστές.
Αυτό είναι που καθιστά την κατάσταση πιο επικίνδυνη: η Τουρκία δεν παίζει ανοιχτά το χαρτί του Ιράν, με πυρηνικά ή βαλλιστικούς πυραύλους. Αντίθετα, στηρίζει έμμεσα οργανώσεις που δρουν ως «ντόπιοι πληρεξούσιοι» της Άγκυρας. Αυτή η έμμεση απειλή είναι δυσκολότερη να αντιμετωπιστεί, αλλά εξίσου διαβρωτική.
Κόκκινη γραμμή για το Ισραήλ
Για το Ισραήλ, η νέα πραγματικότητα είναι σαφής: μια Συρία υπό τουρκικό–τζιχαντιστικό έλεγχο είναι το ίδιο επικίνδυνη με μια Συρία υπό ιρανικό έλεγχο. Ενδεχομένως μάλιστα πιο επικίνδυνη, γιατί προσφέρει στην Τουρκία τη δυνατότητα να εμφανίζεται ως «νομιμοποιημένος» εταίρος της Δύσης, την ώρα που τροφοδοτεί ένοπλες ισλαμιστικές ομάδες.
Η στρατηγική του Ερντογάν δεν είναι να φέρει ειρήνη, αλλά να εγκαθιδρύσει ένα μόρφωμα που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Άγκυρας και θα λειτουργεί ως εμπόδιο σε οποιαδήποτε αυτόνομη προοπτική της Συρίας.
Συμπερασματικά, η ανάλυση του Ynetnews αποκαλύπτει με σαφήνεια ότι η Τουρκία μετατρέπεται σε νέα κεντρική απειλή για το Ισραήλ, αντικαθιστώντας το Ιράν στο μέτωπο της Συρίας. Μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, αντί να προωθεί τη σταθερότητα, θωρακίζει ένα de facto τζιχαντιστικό καθεστώς στα βόρεια της Συρίας.
Η διεθνής κοινότητα —και ειδικά η ΕΕ— οφείλει να σταματήσει να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «εταίρο ασφαλείας». Γιατί μια Τουρκία που κλείνει το μάτι σε τζιχαντιστές, απειλεί όχι μόνο το Ισραήλ αλλά και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής.
ΠΗΓΗ: Smadar Perry, Ynetnews