Δεν μιλάει συχνά αλλά όταν το αποφασίσει τότε πολλοί χάνουν τον ύπνο τους. Ο Γιάννης Ραγκούσης, στη συνέντευξή του στο «thepressroom.gr» θυμάται τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, τα μνημόνια και «δείχνει» τους υπαίτιους της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ…
ΕΡ: Πώς αισθάνεστε που οι πρώην συντρόφοι σας, με το που σχολιάσετε κάτι για το ΚΙΝΑΛ δεν χάνουν την ευκαιρία να μιλήσουν με απαξιωτικά για εσάς λόγια;
ΑΠ: Συμβαίνει πολλές φορές αυτό. Το έχω διαπιστώσει κι εγώ. Αυτή βέβαια η απαξιωτική συμπεριφορά προέρχεται από ανθρώπους που θα έπρεπε να έχουν αναρωτηθεί τι έχουν αυτοί προσφέρει στην παράταξη και στη κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούνται με την πολιτική.
ΕΡ: Πώς σας φαίνεται η λειτουργία του ΚΙΝΑΛ; Σας καλύπτει ως κόμμα;
ΑΠ: Το ΚΙΝΑΛ δεν έχει καμία λειτουργία. Δεν είναι κόμμα. Είναι ένα «μη κόμμα». Είναι ένα ψευτο-αρχηγικό κόμμα. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αρχηγικού κόμματος χωρίς όμως να έχει αρχηγό. Η κα Γεννηματά - θα έπρεπε να το καταλαβαίνει και η ίδια – δεν έχει καμία σχέση με τους αρχηγούς του παρελθόντος. Θα έπρεπε να λειτουργεί συλλογικά και ομαδικά και όχι με αυτή τη ψευτο αρχηγική αυθάδεια που την διακρίνει.
ΕΡ: Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί τόσο πολύ στο ΚΙΝΑΛ;
ΑΠ: Με ενοχλεί το γεγονός πως εμφανίζεται – έρχεται ως συνέχεια του ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να έχει την παραμικρή σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Κακοποιεί το ΠΑΣΟΚ. Κακοποιεί τις θετικές αναμνήσεις του κόσμου για το ΠΑΣΟΚ. Αυτό κάνει η κα Γεννηματά και όλη η συστάδα που αποτελούν τους φίλους της.
ΕΡ: Γιατί δεν ενοχλείται ο κ. Παπανδρέου και είναι μάλιστα συνοδοιπόρος της κας Γεννηματά;
ΑΠ: Δεν το γνωρίζω και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Θα πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο ή κάποιον από τους συνεργάτες του.
ΕΡ: Το ΠΑΣΟΚ όμως διαλύθηκε κ. Ραγκούση…
ΑΠ: Το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύθηκε από τα μνημόνια παρά τα… θρυλούμενα. Είναι άλλοι οι λόγοι…
ΕΡ: Ποιοι είναι οι λόγοι κύριε Ραγκούση;
ΑΠ: Είναι μεγάλη συζήτηση αυτή. Το μόνο που θα σας πω είναι πως φέραμε το μνημόνιο το Μάιο του 2010. Πριν από αυτό είχαμε πάρει ένα σωρό μέτρα λιτότητας και μετά το μνημόνιο, σε αυτό το πλαίσιο, φέραμε επίσης πολλά μέτρα λιτότητας. Κόψαμε μισθούς, συντάξεις, αυξήσαμε τους φόρους κ.λ.π. Παρόλα αυτά κερδίσαμε τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του 2010. Πήραμε 8 από τις 13 περιφέρειες. Το 2011 ψηφίσαμε το μεσοπρόθεσμο που ήταν εξίσου σκληρό και βαρύ πρόγραμμα λιτότητας. Και παρόλα αυτά και μετά από όλα αυτά το ΠΑΣΟΚ μέχρι και τον Ιούνιο του 2011 ήταν πρώτο κόμμα σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Πρώτο και με διαφορά. Μετά ήρθε η κατάρρευση…
ΕΡ: Χρονικά μου φωτογραφίζετε τον κ. Βενιζέλο και τις κινήσεις που έκανε τότε…
ΑΠ: Δεν φωτογραφίζω μόνο τον κ. Βενιζέλο και τις μετέπειτα κινήσεις του αλλά δεν θέλω να το ανοίξω περαιτέρω στη παρούσα φάση…
ΕΡ: Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν το διέλυσαν από μέσα. Αυτό λέτε;
ΑΠ: Ναι. Αυτό ισχύει 100%... Ξέρετε, κάθε κυβέρνηση συνηθίζει να ρίχνει τα βάρη της αποτυχίας της ή των δυσκολιών της στην κάθε αντιπολίτευση και στο πόσο σκληρή είναι απέναντι στους κυβερνώντες. Σε μας, εκείνη την περίοδο ωχριούσε η αντιπολίτευση μπροστά στην ευθύνη που είχαν οι βουλευτές μας, τα στελέχη μας, οι πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και οι ίδιοι οι υπουργοί εκείνης της κυβέρνησης οι οποίοι ήταν 3 φορές χειρότεροι στις αντιδράσεις τους από την αντιπολίτευση. Και μιλάμε για ανθρώπους που έπαιζαν σκληρό παιχνίδι υπονόμευσης εκ των έσω! Πηγαίναμε στα περιβόητα ΚΤΕ της εποχής, σε συνεδριάσεις και γινόταν πανικός σε όλη τη χώρα. Έβγαινε στα κανάλια συγκεκριμένη ομάδα βουλευτών και σφυροκοπούσε τα πάντα. Όταν ο Σαμαράς και ο Τσίπρας έβλεπαν τον Κωνσταντινόπουλο να μας κατηγορεί, τι περιμένατε να κάνουν η Αξιωματική αντιπολίτευση και ο ΣΥΡΙΖΑ, να μας βαράνε παλαμάκια; Εφόσον έβλεπαν τους Κωνσταντινόπουλους να υπονομεύουν με τον χειρότερο τρόπο την κυβέρνηση τους, το κόμμα τους και προσπαθούσαν να την γκρεμίσουν, τι θα έκαναν αυτοί; Απλά θα ακολουθούσαν. Είχαν λυσσάξει. Ήθελαν να την κατασπαράξουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Ναι. Το πρόβλημα ήταν μέσα στο ΠΑΣΟΚ…