Βιάστηκαν κάποιοι να χαρούν (και κάποιοι άλλοι να… κλάψουν) με την ανακοίνωση της Μέρκελ ότι δεν θα διεκδικήσει εκ νέου το χρίσμα της προεδρίας στο γερμανικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα.
Δυστυχώς, ούτε για γέλια ούτε για κλάματα είναι η είδηση, τουλάχιστον σε ό,τι μας αφορά. Καταρχήν, η αγαπητή κυρία διευκρίνισε ότι δεν σκοπεύει να αποχωρήσει από την Καγκελαρία πριν από τη λήξη της θητείας της, το 2021.
Επίσης, τυχόν αποχώρηση της Μέρκελ από το πολιτικό σκηνικό δεν σημαίνει οποιαδήποτε αλλαγή πλεύσης της Γερμανίας στην πολιτική της έναντι της Ευρώπης, πολύ δε περισσότερο έναντι της Ελλάδας.
Το έργο το είδαμε με τον «δαιμονοποιημένο» Σόιμπλε. Δαίμονας ήταν σίγουρα, αλλά όχι και αποκλειστικός υπαίτιος για τα δεινά που υφίσταται η χώρα μας από το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο. Ο διάδοχός του στο υπουργείο Οικονομικών Ολαφ Σολτζ, προερχόμενος μάλιστα από το σοσιαλδημοκρατικό SPD, που υποτίθεται ότι διαθέτει μεγαλύτερη κατανόηση για τις θυσίες του ελληνικού λαού, αποδείχτηκε ίδιος και χειρότερος.
Δυνάστης μας σήμερα, εκτός από τον Σολτζ, είναι ο Γερμανός ταμίας του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, που φωνάζει για τις συντάξεις. Και όλοι οι Γερμαναράδες που ελέγχουν πλήρως το ευρωσύστημα.
Το έχω γράψει πολλές φορές και το επαναλαμβάνω: Η απαίσια, τιμωρητική στάση των Γερμανών έναντι των «τεμπέληδων» του ευρωπαϊκού Νότου δεν είναι θέμα προσώπων και ατομικών στρατηγικών. Είναι θέμα του φασιστικού DNA που εξακολουθεί να κυριαρχεί στο πολιτικό κατεστημένο τους και της οικονομικής ηγεμονίας που επιβάλλουν μέσα από ένα άκρως αυταρχικό και διεφθαρμένο μοντέλο ευρωδιακυβέρνησης.
Επομένως, ας μην αναζητούμε τη σωτηρία μας στην αποχώρηση του Σόιμπλε ή της Μέρκελ. Η γραμμή θα συνεχίσει να είναι η ίδια.
Επιπρόσθετα, οι ήττες των Χριστιανοκοινωνιστών στη Βαυαρία και των Χριστιανοδημοκρατών στην Εση δεν είναι τόσο βαριές, που να προδικάζουν το πολιτικό τέλος τους. Οι Σοσιαλδημοκράτες είναι αυτοί που διαλύονται και υποκαθίστανται σταδιακά από τον… γερμανικό ΣΥΡΙΖΑ, τους Πρασίνους!
Οι Γερμανοί Πράσινοι, πέραν των οικολογικών ιδεοληψιών τους, που φτάνουν σε σημείο υπερβολής και σε λίγο θα απαγορεύσουν τις μπριζόλες, χάριν του δικαιώματος στην… κτηνοβασία, είναι αλήθεια ότι διάκεινται φιλικότερα προς την Ελλάδα. Ακόμη όμως και να λάβουν μερίδιο στην εξουσία, δεν θα αποτελέσουν τη λύση λύτρωσης που ονειρευόμαστε.
Η μόνη λύση είναι να πάρουν οι Γερμανοί το μάθημα που τους αξίζει και να «φρενάρουν». Είτε από την Ιταλία του Σαλβίνι είτε από τον «παλαβό» Τραμπ, που «δεν μασάει» και έχει καταλάβει πολύ καλά το βρόμικο παιχνίδι τους…
ΠΗΓΗ: Το άρθρο του Γιώργου Χαρβαλιά δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία»