Κως 2015: Βάρκες όλο το 24ωρο φτάνουν στις παραλίες του νησιού, αφήνοντας κατά δεκάδες οικογένειες προσφύγων και μεταναστών με μικρά παιδιά, οι οποίες περπατώντας προσπαθούν να προσεγγίσουν την πόλη και το λιμάνι, όπου τελικά παραμένουν για μέρες.
Κοιμούνται σε χαρτόκουτα και περιμένουν σε ατελείωτες ουρές έξω από το αστυνομικό τμήμα για να γίνει η καταγραφή.
Κρήτη 2025: Καραβιές με εκατοντάδες αλλοδαπούς, κυρίως άνδρες, εντοπίζονται από το Λιμενικό λίγα ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές και μεταφέρονται – ελλείψει κατάλληλων χώρων – σε πλατείες, γήπεδα και στα εμπορικά λιμάνια.
Μπορεί να πέρασε μια δεκαετία, το μεταναστευτικό ζήτημα, όμως, ήρθε για να μείνει στη χώρα μας. Αυτό που άλλαξε είναι η κουκίδα στον χάρτη που πλέον είναι εστιασμένη η πίεση.
Με στόχο, λοιπόν, η έντονη μεταναστευτική πίεση που δέχονται τους τελευταίους μήνες η Κρήτη και η Γαύδος να μη μετατραπεί σε κρίση, η κυβέρνηση – μετά και την άρνηση Χαφτάρ να δεχθεί την ευρωπαϊκή αποστολή και με δεδομένο ότι οι αφίξεις από την αρχή του έτους πλησιάζουν τις 10.000 – σκληραίνει ακόμη περισσότερο τη μεταναστευτική της πολιτική.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία η τοποθέτηση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνου Πλεύρη, στην Ολομέλεια της Βουλής την περασμένη Πέμπτη, ο οποίος υποστηρίζοντας το τρίμηνο πάγωμα υποβολής αιτήσεων ασύλου από παράτυπους μετανάστες που φτάνουν από τη Βόρεια Αφρική, έκανε λόγο για «μαζική εισβολή μεταναστών.
Αυτό που συμβαίνει στην Κρήτη δεν είναι μια ομαλή μεταναστευτική ροή.
Απέναντι στις ακτές υπάρχουν τρία εκατομμύρια μετανάστες.
Το δίλημμα των λαθρομεταναστών θα είναι ή φυλακή ή έξοδος από τη χώρα και επιστροφή στη χώρα προέλευσης», προαναγγέλλοντας νομοσχέδιο που θα προβλέπει τη φυλάκιση για όποιον έχει απορριπτική αίτηση ασύλου και αρνείται να φύγει από τη χώρα.
Στο πλαίσιο της αυστηροποίησης, ο Θάνος Πλεύρης βάζει στο στόχαστρο και την επιδοματική πολιτική που αφορά τους πρόσφυγες και μετανάστες ακόμη και το μενού που δίνεται στις δομές, σε μια προσπάθεια να κάνει την Ελλάδα έναν μη ελκυστικό προορισμό για τα κυκλώματα των διακινητών αλλά και τους χιλιάδες υπηκόους τρίτων χωρών, οι οποίοι περιμένουν στις αφρικανικές ακτές για να επιβιβαστούν σε μη αξιόπλοα σκάφη.
Σε αυτή τη λογική και βλέποντας τις ροές να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο στην Κρήτη, η απόφαση της κυβέρνησης, όπως ανακοίνωσε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, είναι να δημιουργήσει τουλάχιστον μία κλειστή δομή κράτησης στο νησί.
Υπενθυμίζεται πως αυτή τη στιγμή στην Κρήτη υπάρχει μόνο ένας προσωρινός στεγασμένος χώρος στην Αγυιά Χανίων, ο οποίος κι αυτός έχει φτάσει στα… όριά του κι αντί για ένα με δύο 24ωρα η παραμονή των αλλοδαπών παρατείνεται για τουλάχιστον μία εβδομάδα ακόμη και 10 ημέρες.
Η κυβέρνηση, ωστόσο, έχει να ξεπεράσει τον σκόπελο των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης, που στο μεγαλύτερο μέρος τους, στέκονται απέναντι από τη δημιουργία δομών.
Ηδη, δήμαρχοι περιοχών που δέχονται τη μεταναστευτική πίεση δηλώνουν αντίθετοι.
Πάντως, φαίνεται πως προσώρας προκρίνεται το σενάριο – το οποίο ήταν και πρόταση της Περιφέρειας Κρήτης εδώ και τρία χρόνια για τη διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος – δημιουργίας κλειστών δομών σε ανενεργά στρατόπεδα, το οποίο συζητήθηκε και κατά τη χθεσινή συνάντηση που είχε ο Θάνος Πλεύρης με τον περιφερειάρχη Κρήτης, Σταύρο Αρναουτάκη και τον πρόεδρο της ΠΕΔ Κρήτης και δήμαρχο Ρεθύμνου, Γιώργη Μαρινάκη.
Κλειστά σύνορα, μαχαίρι σε επιδόματα και κόμβοι επιστροφής
Εν μέσω πολέμων, γεωπολιτικής αστάθειας, αλλά και εκρηκτικής ανόδου της Ακροδεξιάς, η μεταναστευτική πολιτική στην Ευρώπη βρίσκεται σε φάση ριζικής αναδιαμόρφωσης. Κυβερνήσεις σχεδόν από όλο το πολιτικό φάσμα – και δη από τον χώρο της Κεντροδεξιάς – αυστηροποιούν τις πολιτικές περιορισμού της παράτυπης μετανάστευσης και επιτάχυνσης των απελάσεων.
Προς τούτο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί απλούστευση των διαδικασιών, εξετάζοντας ακόμη και τη δημιουργία «κόμβων επιστροφής» με συμφωνίες με τρίτες χώρες: σήμα κατατεθέν της συστημικά «κανονικοποιημένης» μεταφασίστριας πρωθυπουργού της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι. Αν και σοσιαλδημοκράτισσα, η πρωθυπουργός της Δανίας Μέτε Φρέντερικσεν – η χώρα της οποίας ασκεί το τρέχον εξάμηνο την εκ περιτροπής προεδρία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, πρεσβεύοντας ένα σκληρό μοντέλο «μηδενικής ανοχής» στη μεταναστευτική πολιτική – προσυπέγραψε πρόσφατα κοινή ανοιχτή επιστολή με τη Μελόνι υπέρ της αναθεώρησης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ώστε να διευκολύνονται οι απελάσεις όσων δεν πληρούν τα κριτήρια ασύλου.
Με το αίτημα συντάχθηκαν άλλοι επτά ηγέτες των «27».
Διπλής ανάγνωσης, εν τω μεταξύ, τα στοιχεία της Frontex δείχνουν ότι συνολικά στην ΕΕ οι αφίξεις παράτυπων μεταναστών μειώθηκαν κατά 20% κατά το πρώτο πεντάμηνο του 2025, σε ετήσια βάση. Αντίθετα, οι απελάσεις έχουν αυξηθεί.
Παράλληλα έχει αρχίσει να παγιώνεται μια λογική κλειστών συνόρων εντός της ίδιας της ΕΕ, όπως καταδεικνύουν οι συνοριακοί έλεγχοι που εφαρμόζουν η Γερμανία και η Πολωνία, υποστηρίζοντας ότι οι δευτερογενείς μετακινήσεις μεταναστών υπονομεύουν την εσωτερική ασφάλεια.
Στο μεσοδιάστημα, μπαίνει «μαχαίρι» σε επιδόματα και υπηρεσίες σε αιτούντες άσυλο, με επιχειρήματα περί κοινωνικής κόπωσης και έλλειψης πόρων.
Καθώς δε οι χώρες-μέλη της ΕΕ προσπαθούν να μετακυλήσουν το βάρος η μία στην άλλη, η μετά Brexit Βρετανία μόλις κατέληξε σε κοινό πιλοτικό πρόγραμμα με τη Γαλλία για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών μέσω της Μάγχης, που φέτος καταγράφουν ρεκόρ.
Βάσει ενός σχεδίου «ένας μέσα, ένας έξω», για κάθε παράτυπο μετανάστη που θα επιστρέφεται από το Ηνωμένο Βασίλειο στη Γαλλία, το Λονδίνο θα δέχεται έναν αιτούντα άσυλο μέσω νόμιμου και ασφαλούς διαύλου.
Τώρα υπό νομικό έλεγχο – καθώς άπτεται των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ – η συμφωνία προκαλεί σοβαρές ενστάσεις.
Οχι μόνο από οργανώσεις, αλλά και από χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που ως κύριες χώρες πρώτης υποδοχής φοβούνται ότι θα βρεθούν αντιμέτωπες με ένα ντόμινο επιστροφών.
Πηγή: tanea.gr