«Συνεχίζουμε να πετάμε, να πολεμάμε και να νικάμε! Δεν ξεχνάμε τον ήρωα Νικόλαο Σιαλμά. Θα συνεχίσουμε να τον τιμούμε όπως αξίζει σ ́ έναν ήρωα του ελληνικού Έθνους», τόνισε – μεταξύ άλλων – ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης στην ομιλία του στην τελετή που πραγματοποιήθηκε σήμερα στον Άγιο Ευστράτιο, κατά την 33η επέτειο της θυσίας του Ήρωος Υποσμηναγού (Ι) Νικολάου Σιαλμά, ο οποίος έπεσε κατά την εκτέλεση του προς την Πατρίδα καθήκοντος σαν σήμερα το 1992, παρουσία του Υφυπουργού Εθνικής Αμύνης κ. Θανάση Δαβάκη και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δημήτρη Χούπη.
Η προαναφερθείσα τελετή πραγματοποιήθηκε, στο Ακρωτήριο Νίκος Σιαλμάς, στη νήσο Άγιος Ευστράτιος, στο πλησιέστερο χερσαίο σημείο ως προς το αντίστοιχο θαλάσσιο που συνετρίβη το μαχητικό αεροσκάφος Mirage F-1CG της 342 Μοίρας Παντός Καιρού (342 ΜΠΚ) του Ήρωος Υποσμηναγού, παρουσία του ΥΦΕΘΑ κ. Θανάση Δαβάκη, ως εκπροσώπου της ελληνικής Κυβερνήσεως, με επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων.
Θυμίζουμε ότι σαν σήμερα, στις 18 Ιουνίου 1992, ο Υποσμηναγός (Ι) Νικ Σιαλμας απογειώθηκε από την 135 Σμηναρχία Μάχης (135 ΣΜ), όπου εκτελούσε μαζί με άλλους συναδέλφους του, ιπτάμενους και τεχνικούς, καθήκοντα μαχητικών «ετοιμότητος (“readiness”), όταν δόθηκε “scramble”, ως «Νο.2» σε σχηματισμό ζευγαριού μαχητικών Mirage F-1CG της 342 ΜΠΚ για αναχαίτιση τουρκικών σύγχρονων – τότε – μαχητικών αεροσκαφών F-16C στο Αιγαίο, που είχαν εισέλθει παρανόμως στο FIR Αθηνών. Από καθαρά τεχνολογικής απόψεως τα τουρκικά μαχητικά, ήταν νεότερης γενιάς και πιο προηγμένα τεχνολογικά από τα ελληνικά Mirage F-1CG, που πετούσαν ήδη σχεδόν μία 20ετία για λογαριασμό της ΠΑ. Κατά την αναχαίτιση που ακολούθησε, το αεροσκάφος του Σιαλμά ενώ βρισκόταν σε καταδίωξη ενός τουρκικού μαχητικού, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί σε έναν δύσκολο ελιγμό, με αποτέλεσμα να συντριβεί στη θαλάσσια περιοχή νοτίως του Αγίου Ευστράτιου.
Αργότερα με ενέργειες της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού, το πλησιέστερο προς το σημείο της πτώσεως ακρωτήριο του Αγ. Ευστρατίου μετονομάστηκε σε «Ακρωτήριο (Άκρα) Υποσμηναγός (Ι) Νίκος Σιαλμάς», ονομασία που έκτοτε αναγράφεται σε όλους τους ναυτικούς χάρτες. Η κάσκα που φορούσε ο Ήρωας Υποσμηναγός Σιαλμάς τη στιγμή της πτώσεώς του και βρέθηκε από τα πλωτά που έσπευσαν στην περιοχή να επιπλέει, φυλάσσεται σήμερα, ως πολύτιμο έκθεμα, στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στην Αεροπορική Βάση Δεκελείας, στο Τατόι.
Εκτός των προαναφερθέντων, στην τελετή παραβρέθηκαν επίσης εκπρόσωποι των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων Στρατού και Ναυτικού, μέλη της οικογένειας του Ήρεωος, οι τοπικές πολιτειακές και θρησκευτικές Αρχές, αντιπροσωπείες αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και μέλη Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών.
Μιλώντας στη διάρκεια της τελετής ο Αρχηγός ΓΕΑ, μεταξύ άλλων, τόνισε τα εξής: «…Η 18η Ιουνίου 1992 έμελλε να είναι εκείνη η μέρα όπου ο Νικόλαος Σιαλμάς, πιστός στον όρκο «μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός του», θα ήταν ο πρώτος Έλληνας Αεροπόρος που θα έδινε ότι πολυτιμότερο είχε, τη ζωή του, σε μία αποστολή εναέριας αστυνόμευσης σε καιρό ειρήνης (Σημ. Συντ.: Η επισήμανση δική μας, καθώς πρώτη φορά χρησιμοποιείται σε τέτοιο επίπεδο, αυτός ο μάλλον ουδέτερος, ΝΑΤΟϊκός όρος, για όποιον εισέρχεται παρανόμως στο FIR μιας άλλης χώρας), σ’ έναν ακήρυχτο πόλεμο που καθημερινά διεξάγεται στο Αιγαίο μέχρι σήμερα.
Η θυσία του βύθισε στο πένθος την οικογένειά του, την Πολεμική Αεροπορία και όλους τους Έλληνες, αλλά συνάμα τον κατέταξε στο πάνθεο των ηρώων, εκείνων που τολμούν, αγωνίζονται και είναι πάντα «εκεί» «παρόντες και ατρόμητοι», όταν τους καλεί η πατρίδα, είναι πάντα «εκεί για να φυλάσσουν Θερμοπύλες. Κοντά στον Αη Στράτη, ο Νίκος πέταξε γεμάτος με «Ελλάδα» στο μυαλό και στην καρδιά του. Πέταξε για να δώσει το μήνυμα σε όλους όσους επιβουλεύονται την ακεραιότητα της Χώρας μας, ότι θα μας βρίσκουν πάντα παρόντες και έτοιμους, οποιαδήποτε ώρα, σε οποιοδήποτε σημείο. Θυσιάστηκε προασπιζόμενος αυτόν ακριβώς τον υψηλό και συνάμα ιερό σκοπό, γιατί δεν έκανε σπιθαμή πίσω, δεν διαπραγματεύτηκε, δεν φοβήθηκε παρά την τεχνολογική υπεροχή του αντιπάλου, ως ένας γνήσιος απόγονος των τριακοσίων του Λεωνίδα.
Έπεσε ηρωικά , αναδεικνύοντας τι σημαίνει να είσαι άγρυπνος φρουρός του εναέριου χώρου μας, τι σημαίνει το να υπηρετείς την πατρίδα με λεβεντιά και αυταπάρνηση. Με τέτοια ιδανικά και αξίες είναι σφυρηλατημένοι οι αεροπόροι μας. Έτσι ήταν φτιαγμένος και ο Νίκος. Η αγάπη του για την πατρίδα και την Πολεμική Αεροπορία ήταν αστείρευτη και ανιδιοτελής και είμαι σίγουρος ότι, ακόμη και εάν γνώριζε από πριν την κατάληξη της αποστολής του, δεν θα άλλαζε τίποτα….» ενώ σε άλλο σημείο πρόσθεσε: «…Η θυσία του ήρωα Σιαλμά δεν έγινε μάταια, αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και μέσω αυτής συνειδητοποιούμε ότι τίποτα δεν χαρίζεται, τίποτα δεν είναι δεδομένο, πόσο μάλλον η ελευθερία και η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.»
Και ο Πτέραρχος Γρηγοριάδης κατέληξε λέγων: «Η Πολεμική αεροπορία αποτέλεσε τη δεύτερη οικογένειά του και σήμερα μαζί με τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του, τον τιμά για τη θυσία του. Συνεχίζουμε να πετάμε, να πολεμάμε και να νικάμε! Δεν ξεχνάμε τον ήρωα Νικόλαο Σιαλμά. Θα συνεχίσουμε να τον τιμούμε όπως αξίζει σ ́ έναν ήρωα του ελληνικού Έθνους.»
