Στις εκδηλώσεις εορτασμού της απελευθερώσεως του Μετσόβου και της Ημέρας Μνήμης Πεσόντων Αξιωματικών Ιππικού – Τεθωρακισμένων 1940 παρέστησαν ο Ηπειρώτης στην καταγωγή Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, συνοδευόμενος από τον Υφυπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Θανάση Δαβάκη, όπου τους υποδέχθηκε η Δήμαρχος Μετσόβου κα. Μαρία – Χριστίνα Αβέρωφ, ενώ στην επακολουθήσασα δοξολογία χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, κ.κ. Μάξιμος.
Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκαν επίσης οι βουλευτές Ιωαννίνων κα. Μαρία - Αλεξάνδρα Κεφάλα, κ. Γιώργος Αμυράς, κ. Ιωάννης Τσίμαρης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ο οποίος προέρχεται από το Όπλο του Ιππικού – Τεθωρακισμένων, ως εκπρόσωπος και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δημητρίου Χούπη, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Διοικητής της 1ης Στρατιάς/EU-OHQ Αντιστράτηγος Σταύρος Παπασταθόπουλος, ο Διοικητής της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοικήσεως Ηπείρου-Μακεδονίας (ΑΣΔΗΜ) Αντιστράτηγος Αθανάσιος Γαρίνης, ο Διευθυντής Α’ Κλάδου/ΓΕΣ Υποστράτηγος Κωνσταντίνος Καραμανίδης, ο Διοικητής της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοικήσεως Υποστηρίξεως Στρατού (ΑΣΔΥΣ) Υποστράτηγος Αντώνιος Θεοδοσιάδης, ο Επιτελάρχης της 1ης Στρατιάς/EU-OHQ Υποστράτηγος Γεώργιος Βασιλειάδης, ο Διοικητής της ΧΧ (20ης) Τεθωρακισμένης Μεραρχίας (ΧΧ ΤΘΜ) Υποστράτηγος Ηλίας Κωστάκης, ο Διευθυντής της Διευθύνσεως Ιππικού – Τεθωρακισμένων του ΓΕΣ (ΓΕΣ/ΔΙΤ) Ταξίαρχος Αριστείδης Καβαρλίγκος, ο Διοικητής της ΧΧV (25ης) Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας XXV ΤΘΤ) Ταξίαρχος Στυλιανός Αντωνιάδης, ο Επιτελάρχης της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοικήσεως Θράκης (ΑΣΔΙΘ) Ταξίαρχος Βασίλειος Λαμπρόπουλος, ο Διοικητής της ΧΧΙΙΙ (23ης) Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας (XXIII ΤΘΤ) Ταξίαρχος Παντελεήμων Σαραφίδης, ο Διοικητής της XXIV (24ης) Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας (XXIV ΤΘΤ) Ταξίαρχος Αθανάσιος Τζήκας, o Διοικητής της 8ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας (VIII ΜΠΤΑΞ), που φέρει την ιστορική ονομασία «ΗΠΕΙΡΟΣ-ΟΧΙ») Ταξίαρχος Βασίλειος Κολιός, αντιπροσωπείες στελεχών των ΕΔ και των Σωμάτων Ασφαλείας και πλήθος κόσμου.
Ο κ. Τασούλας, μετά τη δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Μετσόβου, παρακολούθησε την παρέλαση και ακολούθως έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Πριν 113 χρόνια, 31 Οκτωβρίου του 1912, γύρω στις 4.30 ώρα το απόγευμα, εδώ στο Μέτσοβο, η τουρκική φρουρά ύψωνε τη λευκή σημαία. Η λευκή σημαία που ύψωνε η τουρκική φρουρά σήμαινε την παράδοση των Τούρκων στον ελληνικό στρατό, στους Κρήτες εθελοντές, στους Μετσοβίτες και στους Ηπειρώτες εθελοντές, οι οποίοι εκείνη την ευλογημένη ημέρα ελευθέρωσαν το Μέτσοβο μετά από 482 χρόνια Οθωμανικού ζυγού.
Η απελευθέρωση του Μετσόβου, που γιορτάζουμε και τιμούμε σήμερα, σήμανε την απελευθέρωση της πόλης του Αγίου Νικολάου του Νεομάρτυρα, της πόλης των εθνικών ευεργετών, των εθνικών αγωνιστών, των διδασκάλων του γένους και γιορτάστηκε και εδώ με απερίγραπτο ενθουσιασμό, αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι διπλασίασαν την Ελλάδα σε πληθυσμό και σε έδαφος - και αυτό δεν έγινε τυχαία. Έγινε γιατί υπήρξε η κατάλληλη στρατιωτική και πολεμική προπαρασκευή, επικράτησε ένας πατριωτικός ψυχισμός, ο οποίος είχε στόχο την εθνική αποκατάσταση, είχε στόχο την πραγματοποίηση της Μεγάλης Ιδέας και υπήρχε και μία ενότητα στο έθνος μεταξύ της ηγεσίας, του λαού και των Ενόπλων Δυνάμεων, μία ομοφροσύνη, η οποία αποτελεί ισχυρό όπλο στους Έλληνες, όταν ισχύει και όταν αξιοποιείται.
Έτσι φτάσαμε στην απελευθέρωση του Μετσόβου, η οποία αποτέλεσε και το προανάκρουσμα της κατάληψης των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό τέσσερις μήνες μετά - γιατί το Μέτσοβο ήταν σημαντικό στρατιωτικό πέρασμα και έτσι απεκόπησαν τα τουρκοκρατούμενα τότε ακόμη Γιάννενα από τις ενισχύσεις τους από ανατολικά.
Σήμερα, λοιπόν, στο Μέτσοβο, σε μία λαμπρή μέρα, σε μία ατμόσφαιρα ανάτασης, πατριωτισμού, ενθουσιασμού και κυρίως αναγνώρισης προς τους αγώνες των απελευθερωτών του, τιμήσαμε εκείνη τη μαγική μέρα της 31ης Οκτωβρίου του 1912.
Σήμερα όμως τιμούμε και τη μνήμη των Αξιωματικών του Ιππικού του 1940, πάμε 28 χρόνια μετά δηλαδή, και τιμούμε τους Αξιωματικούς του Ιππικού, του μετέπειτα σώματος δηλαδή των τεθωρακισμένων, οι οποίοι έπεσαν εδώ στην Πίνδο, προκειμένου να αποτρέψουν - και απέτρεψαν - τη διείσδυση των Ιταλών αλπινιστών στα ενδότερα της Πίνδου, κρατώντας έτσι αρραγές το μέτωπο της απόκρουσης και εν συνεχεία της απώθησης της φασιστικής Ιταλίας μετά την επίθεσή της κατά της Ελλάδος την 28η Οκτωβρίου του 1940. Δύο γεγονότα, δύο επέτειοι, δύο συμβάντα πάνω στα οποία η Ελλάδα χτίζει τη μνήμη, την ευγνωμοσύνη αλλά και τη μοίρα της. Και σήμερα που πλάθουμε τη μοίρα μας εν ελευθερία, ατενίζουμε το μέλλον με σιγουριά και αισιοδοξία, γιατί πατάμε γερά σε τέτοιες αναμνήσεις.
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι που απελευθέρωσαν και το Μέτσοβο ήταν η μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη προσπάθεια εθνικής αποκατάστασης μετά το 1821. Επαναλαμβάνω, με ενότητα, προπαρασκευή και αισιοδοξία. Με ενότητα, προπαρασκευή και αισιοδοξία αντικρίζουμε και το αύριο της Ελλάδος!
Να είστε καλά. Χρόνια πολλά!».
Από την πλευρά του ο ΥΦΕΘΑ δήλωσε τα εξής:
«Σήμερα παρευρέθηκα στις εκδηλώσεις εορτασμού της απελευθέρωσης του Μετσόβου και της Ημέρας Μνήμης Πεσόντων Αξιωματικών Ιππικού - Τεθωρακισμένων 1940.
Το Μέτσοβο δεν είναι απλώς ένας τόπος με ξεχωριστή παράδοση. Είναι ένας τόπος-σύμβολο της λεβεντιάς, της αντοχής και της αγάπης για την πατρίδα. Εδώ, στις πλαγιές της Πίνδου, γράφτηκαν σελίδες ηρωισμού και ανδρείας που φωτίζουν μέχρι σήμερα την πορεία του Έθνους.
Σε αυτά τα βουνά η Μεραρχία Ιππικού - Τεθωρακισμένων 1940, με Αρχηγό τον Υποστράτηγο Γεώργιο Στανωτά, έγραψε λαμπρές σελίδες δόξας. Αντιτάχθηκε σθεναρά στην ιταλική Μεραρχία «Julia» και συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη. Μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες καιρικές συνθήκες, οι ηρωικοί ιππείς της απέδειξαν ότι η πειθαρχία, η αυταπάρνηση και η πίστη στην πατρίδα μπορούν να μετατρέψουν το φαινομενικά αδύνατο σε νίκη. Οι αξιωματικοί, οι οπλίτες και οι έφεδροι που πολέμησαν τότε, με πίστη και με πλήρη συναίσθηση του καθήκοντος, απέδειξαν ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται, αλλά κατακτάται με θυσίες.
Το Μέτσοβο στάθηκε τότε, όπως και πάντα, προμαχώνας της ελληνικής ψυχής.
Σήμερα αποδίδουμε τιμή στους αγωνιστές που με θάρρος και αυταπάρνηση επέβαλλαν το αυτονόητο: το δικαίωμα του ελληνικού λαού να ζει ελεύθερος. Η θυσία τους δεν λησμονείται.
Χρόνια πολλά στο Μέτσοβο!
Χρόνια πολλά στην Ήπειρο!
Αθάνατοι οι ιππείς της Μεραρχίας Ιππικού- Τεθωρακισμένων 1940!»
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο Πεσόντων Ελληνικού Ιππικού 1940.
Τελειώνοντας μία παρατήρηση – επισήμανση.
Γιατί στα Δελτία Τύπου αναγράφεται ότι τιμήθηκε και η «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Αξιωματικών Ιππικού - Τεθωρακισμένων 1940»; Μόνο αξιωματικοί έπεσαν υπέρ Πατρίδος στη διάρκεια του Έπους του 1940-41; Δεν έπεσαν και υπαξιωματικοί και στρατιώτες ιππείς; Ασφαλώς και έπεσαν. Επομένως προς τι ο, «ατυχής» κατά την προσωπική μας άποψη, τίτλος της τελετής ως «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Αξιωματικών Ιππικού - Τεθωρακισμένων 1940»;
Ευτυχώς ο ΥΦΕΘΑ κ. Δαβάκης «έσωσε» κάπως την κατάσταση, καθώς αναφέρθηκε στον αγώνα και στις θυσίες του προσωπικού της Μεραρχίας Ιππικού του (1940) και δεν έκανε περιοριστική αναφορά μόνο σε νεκρούς αξιωματικούς του Ιππικού.
Όμως μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουν το όλο θέμα οι αρμόδιοι της εθιμοτυπίας, είτε της Προεδρίας, είτε του ΥΠΕΘΑ, είτε και του Δήμου Μετσόβου που σε τελική ανάλυση είναι αυτός που διοργανώνει την κατά τα άλλα περίλαμπρο εκδήλωση;
Γιατί όποιος έπεσε ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ αξίζει της ίδιας τιμής, ανεξαρτήτως αν ήταν αξιωματικός, υπαξιωματικός ή στρατιώτης, γιατί απλά ΟΛΟΙ τους είναι ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!