Το ότι βρισκόμαστε ήδη σε οιονεί προεκλογική περίοδο είναι γεγονός. Το ότι αυτό συμβαίνει έναν χρόνο πριν από τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης, δεν είναι καλό. Και δεν είναι καλό, γιατί αυτή η οιονεί προεκλογική περίοδος δημιουργεί αβεβαιότητα στην αγορά, που ήδη δοκιμάζεται από τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, η κυβέρνηση κινδυνεύει να υπολειτουργεί, γιατί κάποια από τα στελέχη της -όπως συμβαίνει συνήθως- αναμένεται να κατεβάσουν τα μολύβια, μια και το μυαλό τους θα το έχουν στην επανεκλογή τους, ο λαϊκισμός αρχίζει να κυριαρχεί και πάλι και η παροχολογία θα υπονομεύσει την προσπάθεια για ανάκαμψη της οικονομίας.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να ολοκληρώνουν τη θητεία τους για να μπορούν να ολοκληρώνουν και το έργο για το οποίο τους εμπιστεύθηκε, ψηφίζοντάς τους, ο λαός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πολλές φορές δηλώσει ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους… Ομως, όσο και αν το εννοεί -και πραγματικά φαίνεται ότι το εννοεί- πόσο είναι εφικτό να το κάνει πράξη;
Οι συνθήκες που θα ισχύσουν από το φθινόπωρο στη χώρα θα του επιτρέψουν να πραγματοποιήσει τη δέσμευσή του; Ακόμα και αν ο τουρισμός πάει καλύτερα και από το 2019, που ήταν μια χρονιά-ορόσημο (κάτι πολύ πιθανό).
Τι έχει, λοιπόν, να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, όταν με το καλό επιστρέψουμε από τα μπάνια του λαού;
Πρώτη πρόκληση για την κυβέρνηση είναι οι δυσθεώρητες αυξήσεις στα καύσιμα. Αυξήσεις που δεν επηρεάζουν μόνο τους αυτοκινητιστές, αλλά και τις μεταφορές, το λιανεμπόριο, τις βιοτεχνίες και τις βιομηχανίες. Ο λογαριασμός ρεύματος, για όλους, θα επικρέμαται ως δαμόκλειος σπάθη, παρά τα μέτρα που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτές οι αυξήσεις ήρθαν για να μείνουν, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε ριζικά τον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη, εις βάρος, κυρίως, της Ευρώπης!
Ακόμα και αν λήξει ο πόλεμος, κάτι που δεν φαίνεται άμεσα πιθανό, τις επιπτώσεις θα τις αντιμετωπίζουμε για πολλά χρόνια ακόμα…
Η δεύτερη πρόκληση για την κυβέρνηση θα είναι η ακρίβεια στο ράφι. Γεγονός απότοκο της αύξησης στις τιμές της ενέργειας. Και ίσως το πρόβλημα αυτό δεν το έχουμε ακόμα αντιμετωπίσει σε όλο το εύρος του, καθώς από το φθινόπωρο είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσουμε νέο κύμα αυξήσεων σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.
Τα δύο παραπάνω προβλήματα, όπως είναι αναμενόμενο, θα φέρουν την κυβέρνηση σε αντιπαράθεση με μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι θα κινητοποιηθούν για αυξήσεις, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν το τσουνάμι της ακρίβειας. Το πενηντάρικο, που δόθηκε στον βασικό μισθό, το φθινόπωρο θα το έχει ροκανίσει το τέρας της ακρίβειας…
Από την άλλη πλευρά, όμως, για πολλές επιχειρήσεις η αύξηση του εργατικού κόστους, με την ταυτόχρονη αύξηση του μη μισθολογικού λειτουργικού κόστους, μπορεί να οδηγήσει το φθινόπωρο στο κλείσιμο πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ραχοκοκαλιά του επιχειρείν στην πατρίδα μας είναι οι μικρομεσαίες οικογενειακές επιχειρήσεις!
Τα παραπάνω προβλήματα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αποτελούν και μια βραδυφλεγή βόμβα στα δημοσιονομικά πράγματα της χώρας.
Οι επιδοτήσεις που έχουν δοθεί την περίοδο της πανδημίας, οι πρόσφατες ενισχύσεις στην ενέργεια, οι περικοπές στη φορολογία και στις ασφαλιστικές εισφορές, οι αυξήσεις που έχουν δοθεί στις αμοιβές, θέτουν σε κίνδυνο τις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης για το ισοζύγιο και το χρέος της χώρας.
Η προσπάθεια να αποκτήσει η χώρα επενδυτική βαθμίδα είναι εξαιρετικά κρίσιμη! Και αυτό γιατί ο εφιάλτης των νέων μνημονίων δεν είναι μια μακρινή απειλή!
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε μια πιθανότητα εμφάνισης νέας παραλλαγής του κορωνοϊού και τον πάντα υπαρκτό κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία, καθώς ο Ερντογάν έχει και αυτός εκλογές του χρόνου, τον Μάρτιο, τότε γίνεται κατανοητό ότι από τον Σεπτέμβριο και για 10 μήνες ακόμα η κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί την τέλεια καταιγίδα!
Μπορεί να το αντέξει; Εχει λόγο να πάει σε μια δεδομένη φθορά διαρκείας και, μάλιστα, από αιτίες που δεν έχουν τις ρίζες του στην Ελλάδα, αλλά μας έρχονται εισαγόμενες;
Και το ερώτημα είναι: Οσο και αν ο πρωθυπουργός και θέλει και εννοεί όταν λέει ότι οι εκλογές θα πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, θα μπορέσει τελικά να το κάνει πράξη;
Αλλά και κάτι ακόμα: Μήπως η κυβέρνηση πρέπει ζητήσει να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή, που έχει λάβει, με βάση τα νέα δεδομένα;
Γιατί, κακά τα ψέματα! Κανείς δεν θα μπορούσε το 2019 να φανταστεί ότι θα ζούσαμε τέτοια κοσμογονία! Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει έναν πόλεμο που έχει γονατίσει την Ευρώπη και μια πανδημία που έχει διαλύσει την παγκόσμια οικονομία!
Μήπως τα κόμματα θα πρέπει να απευθυνθούν στον λαό, να κάνουν τις προτάσεις τους για το πώς πιστεύουν ότι θα πρέπει να πορευτεί η χώρα από εδώ και στο εξής και ο λαός να αποφασίσει; Μήπως;
Πηγή: