Στην Ουάσιγκτον βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο βαθιάς αναδιάρθρωσης της ηγεσίας και της δομής των ενόπλων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών, υπό την καθοδήγηση του υπουργού Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ και στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής εθνικής ασφάλειας που προωθεί η κυβέρνηση. Η πρωτοβουλία αυτή, η οποία αναμένεται να επιφέρει τις σημαντικότερες αλλαγές στις αμερικανικές στρατιωτικές δομές εδώ και δεκαετίες, στοχεύει να προσαρμόσει τις ένοπλες δυνάμεις στις νέες γεωπολιτικές και επιχειρησιακές απαιτήσεις του 21ου αιώνα.
Βασικός άξονας του σχεδίου είναι η συρρίκνωση και αναδιάρθρωση του υψηλού επιτελικού επιπέδου, με τη μείωση του αριθμού των τεσσάρων αστέρων στρατηγών και ναυάρχων και την ενοποίηση περιφερειακών διοικήσεων. Υπό την προτεινόμενη αρχιτεκτονική, ο αριθμός των επιχειρησιακών εντολών αναμένεται να μειωθεί από 11 σε 8, με σημαντικές αλλαγές στις δομές που καλύπτουν περιοχές όπως η Ευρώπη, η Αφρική και η αμερικανική ήπειρος. Στο επίκεντρο του σχεδίου βρίσκεται η σύσταση μιας νέας Αμερικανικής Διεθνούς Στρατιωτικής Διοίκησης (U.S International Command), που θα συγκεντρώνει υπό την ίδια διοίκηση βασικές διεθνείς επιχειρησιακές εντολές.
Οι αλλαγές αυτές εντάσσονται σε μια ευρύτερη αναθεώρηση στρατηγικής και επιχειρησιακής προσέγγισης, η οποία προωθεί τη μείωση των παραδοσιακών διοικητικών επιπέδων και την ενίσχυση της ευελιξίας και της αποτελεσματικότητας των ενόπλων δυνάμεων. Υποστηρικτές της αναδιάρθρωσης εκτιμούν ότι η ενοποίηση διοικήσεων και ο περιορισμός του αριθμού υψηλόβαθμων αξιωματικών μπορούν να οδηγήσουν σε ταχύτερη λήψη αποφάσεων και σε βελτιωμένη επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Ωστόσο, η πρόταση έχει προκαλέσει ανησυχίες σε μέλη του Κογκρέσου και αναλυτές ασφαλείας, οι οποίοι επισημαίνουν ότι η αυξημένη κεντρικοποίηση εξουσιών ενδέχεται να μειώσει την ευελιξία ανταπόκρισης σε περιφερειακές κρίσεις και να έρθει σε σύγκρουση με υφιστάμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που καθορίζουν τη δομή και τις αρμοδιότητες της στρατιωτικής ηγεσίας.
Οι επικριτές τονίζουν επίσης ότι η έλλειψη πλήρους ενημέρωσης προς το Κογκρέσο και η ταχεία προώθηση των αλλαγών εγείρουν ζητήματα διαφάνειας και δημοκρατικής εποπτείας. Παράλληλα, επισημαίνεται ότι η αναδιάρθρωση εντάσσεται σε μια γενικότερη προσπάθεια της αμερικανικής διοίκησης να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο των ΗΠΑ στο διεθνές σύστημα, με λιγότερη έμφαση στη μακροχρόνια στρατιωτική παρουσία και μεγαλύτερη σε ευέλικτες, κινητές και προσαρμοστικές επιχειρησιακές δομές.
Η προτεινόμενη αναδιοργάνωση συμπίπτει χρονικά με την προώθηση ενός εκτεταμένου νομοθετικού πλαισίου για την άμυνα, που προβλέπει αυξημένες δαπάνες για την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος και την αναβάθμιση κρίσιμων προγραμμάτων, καθώς και τη διεύρυνση της στήριξης προς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Καθώς οι λεπτομέρειες των προτάσεων εξακολουθούν να επεξεργάζονται και οι συζητήσεις στο Κογκρέσο βρίσκονται σε εξέλιξη, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέρχονται σε μια περίοδο σημαντικού στρατιωτικού μετασχηματισμού, ο οποίος αναμένεται να αλλάξει σε βάθος χρόνου τη δομή, τη λειτουργία και τον τρόπο άσκησης ισχύος των ενόπλων δυνάμεών τους.