Η ρωσικής καταγωγής σινολόγος Άννα Σπακόφσκαγια θυμίζει ότι Μόσχα και Πεκίνο συνεργάζονταν πάντα, αλλά τώρα η σχέση επεκτείνεται διαρκώς σε νέους τομείς, με την Ινδία να καραδοκεί.
Οι σχέσεις Κίνας-Ρωσίας ήταν πάντα καλές, αλλά αυτό που βιώνουμε τώρα είναι μια σοβαρή βελτίωση. Η συνεργασία επεκτείνεται, τομείς ενεργοποιούνται εκ νέου. Αυτή είναι η εκτίμηση της πολιτικής επιστήμονα Άννα Σπακόφσκαγια από το Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ και την Ακαδημία Διεθνών Υποθέσεων της Βόννης.
Γεννημένη στην Αγία Πετρούπολη και με δεκάχρονη παραμονή σε πανεπιστήμια της Σανγκάης έχει βαθιά γνώση για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής του Πεκίνου.
«Οι δύο χώρες ωθούν τη σχέση τους σε μια νέα διάσταση. Έχει επίσης ενδιαφέρον πώς αποτυπώνεται αυτή η σχέση στα διάφορα ΜΜΕ. Φυσικά υπάρχουν και φωνές που διαφοροποιούνται τόσο στην Κίνα όσο και στη Ρωσία. Δεν υπάρχει μια ενιαία και μονολιθική εικόνα».
Νέοι τομείς συνεργασίας
Αλλά παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις, η κυρίαρχη είναι ότι αυτή η φιλία μεγαλώνει και μάλιστα πολύ ενεργά, σε νέα επίπεδα και με μια νέα ποιότητα.
Δεν είναι για παράδειγμα μόνο η αύξηση ποσοτικά των εμπορικών συναλλαγών, αλλά κυρίως η κοινή επιθυμία για αναζήτηση νέων τομέων συνεργασίας. Είναι όμως μια σχέση ισοτιμίας ή μήπως, όπως ισχυρίζονται πολλοί, η Ρωσία έχει περισσότερη ανάγκη την Κίνα από ό,τι το αντίστροφο;
Βεβαίως μετά το 2022 και την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία η Μόσχα έχει αποκοπεί από τον δυτικό κόσμο οπότε η Κίνα έχει πολλά να της προσφέρει. Δεν είναι όμως η μόνη υποψήφια για κάτι τέτοιο.
«Με μια πρώτη ματιά η σχέση είναι ασύμμετρη εξαιτίας του μεγέθους των δύο οικονομιών. Από την άλλη οφείλουμε να καταλάβουμε ότι αυτή η σχέση είναι εξαιρετικά συμπληρωματική».
Δηλαδή οι δύο χώρες συμπληρώνουν η μία την άλλη, δημιουργούν αμοιβαία νέες ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι θα δούμε τη συνεργασία να δυναμώνει, από τη στιγμή που συνεχώς διευρύνεται και σε νέους τομείς.
Η Μόσχα έχει εναλλακτικές
Η Σπακόφσκαγια πάντως επισημαίνει ότι αυτή η διαπλοκή σχέσεων δεν σημαίνει την απόλυτη εξάρτηση της Μόσχας από το Πεκίνο.
«Ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του σημερινού μας κόσμου είναι ότι ακόμα και χωρίς την Κίνα η Ρωσία θα αναζητούσε άλλες συνεργασίες και η Ινδία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα. H Ρωσία έχει και άλλες εναλλακτικές και η Ινδία θα ήταν η πρώτη, που έρχεται στο μυαλό μου σε ένα τέτοιο σενάριο».
Σε ό,τι αφορά την προσπάθεια Τραμπ να μπει σφήνα ανάμεσά τους η καθηγήτρια επισημαίνει ότι αυτή η κατάσταση έχει συμβεί αρκετές φορές. Προφανώς μια στενή σχέση Κίνας και Ρωσίας κρύβει προκλήσεις και ρίσκα για τις ΗΠΑ. «Δεν είναι λοιπόν τόσο νέα η προσπάθεια να τραβήξουν τη Ρωσία».
Τι θα κάνει το Βερολίνο;
Εξίσου σημαντική είναι όμως η σχέση της με την Κίνα και για την Ευρώπη, που επίσης βρίσκεται υπό διαρκή παρακολούθηση από την Ουάσινγκτον. Η Σπακόφσκαγια εκτιμά ότι θα υπάρξουν μεταβολές και προσαρμογές, αλλά δεν θα δούμε κάποια ρήξη στις σχέσεις Ευρώπης και Κίνας
«Είναι στο χέρι της Ευρώπης να αποφασίσει πώς θα αναπροσαρμόσει την τακτική της απέναντι στην Κίνα, στο σημερινό παγκόσμιο πλαίσιο. Θα απαιτηθούν σημαντικές διπλωματικές προσπάθειες και πιθανώς μια νέα προσέγγιση απέναντι στην Κίνα. Προσωπικά ανυπομονώ να δω ποια θα είναι η στρατηγική της νέας γερμανικής κυβέρνησης στο μέλλον».
Πάντως η Κίνα δεν αντιμετωπίζεται από την ΕΕ όπως η Ρωσία, δηλαδή ως μια δυνητική στρατιωτική απειλή.
«Μια πιθανή αιτία ανησυχίας αφορά την κυβερνοασφάλεια. Υπάρχουν δηλαδή ρίσκα ασφαλείας, αλλά όχι σε επίπεδο στρατιωτικής απειλής. Αυτό που επείγει τους Ευρωπαίους είναι να δουν πώς θα χειριστεί η Κίνα την κατάσταση στην Ταϊβάν. Αυτό θα είναι ένα κριτήριο που θα καθορίσει την στάση της Ευρώπης απέναντί της».
Πηγή:Deutsche Welle