Με την υπερψήφιση της χρηματοδότησης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης από το Κογκρέσο, η μακροβιότερη διακοπή λειτουργίας στην ιστορία των ΗΠΑ φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της, σημειώνει το BBC.
Οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα θα επιστρέψουν στη δουλειά τους. Αυτοί, καθώς και όσοι θεωρήθηκε αναγκαίο για να αποσταλούν στο σπίτι τους, θα αρχίσουν να λαμβάνουν και πάλι τους μισθούς τους, συμπεριλαμβανομένων των χρωστούμενων.
Οι αεροπορικές μετακινήσεις στις ΗΠΑ θα επιστρέψουν σε κανονικό επίπεδο. Η επισιτιστική βοήθεια για τους Αμερικανούς με χαμηλό εισόδημα θα ξαναρχίσει. Τα εθνικά πάρκα θα ανοίξουν ξανά.
Οι δοκιμασίες, μεγάλες και μικρές, που προκάλεσε η διακοπή λειτουργίας για πολλούς Αμερικανούς θα τελειώσουν.
Ωστόσο, οι πολιτικές συνέπειες αυτής της ιστορικής αντιπαράθεσης θα παραμείνουν.
Ακολουθούν τρία σημαντικά συμπεράσματα τώρα που η έξοδος από την κρίση φαίνεται ορατή.
Διχασμένοι οι Δημοκρατικοί
Τελικά, οι Δημοκρατικοί υποχώρησαν. Ή, τουλάχιστον, αρκετοί κεντρώοι, σύντομα συνταξιούχοι και πολιτικοί που διατρέχουν κίνδυνο στη Γερουσία, έκαναν πίσω, ώστε να δώσουν στους Ρεπουμπλικανούς την απαραίτητη υποστήριξη για να επαναλειτουργήσει η κυβέρνηση.
Για όσους ψήφισαν μαζί με τους Ρεπουμπλικανούς, οι συνέπειες από το κλείσιμο της κυβέρνησης είχαν γίνει πολύ έντονες. Για άλλους στο κόμμα, ωστόσο, το κόστος της υποχώρησης ήταν αβάσταχτο.
«Δεν μπορώ να υποστηρίξω μια συμφωνία που εξακολουθεί να αφήνει εκατομμύρια Αμερικανούς να αναρωτιούνται πώς θα πληρώσουν για την υγειονομική τους περίθαλψη ή αν θα μπορούν να αντέξουν οικονομικά να αρρωστήσουν», δήλωσε ο γερουσιαστής Μαρκ Γουόρνερ της Βιρτζίνια σε μια δήλωση.
Ο τρόπος με τον οποίο τελειώνει αυτή η διακοπή λειτουργίας είναι βέβαιο ότι θα ξανανοίξει παλιές πληγές μεταξύ της ακτιβιστικής και αριστερής βάσης του κόμματος και του θεσμικού, κεντρώου κατεστημένου. Οι διαιρέσεις εντός του κόμματος, το οποίο την περασμένη εβδομάδα γιόρταζε τις εκλογικές νίκες στη Βιρτζίνια και το Νιου Τζέρσεϊ, είναι βέβαιο ότι θα οξυνθούν.
Οι Δημοκρατικοί έχουν εξοργιστεί με τις περικοπές που υποστηρίζουν οι Ρεπουμπλικανοί στα κυβερνητικά προγράμματα και τις μειώσεις στο ομοσπονδιακό εργατικό δυναμικό. Κατηγορούν τον Ντόναλντ Τραμπ ότι πιέζει –και παραβιάζει– τα όρια της προεδρικής εξουσίας. Προειδοποιούν ότι η χώρα οδεύει προς τον αυταρχισμό.
Για πολλούς αριστερούς, η διακοπή λειτουργίας ήταν μια ευκαιρία για τους Δημοκρατικούς να βάλουν ένα τέλος. Και τώρα που φαίνεται ότι η κυβέρνηση θα ξανανοίξει χωρίς ουσιαστικές αλλαγές ή νέους περιορισμούς για τον Τραμπ, πολλοί αριστεροί θα αισθανθούν ότι αυτή ήταν μια χαμένη ευκαιρία. Και θα είναι θυμωμένοι.
Η σκληρή στάση του Τραμπ αποδίδει καρπούς
Κατά τη διάρκεια της 40ήμερης διακοπής λειτουργίας της κυβέρνησης, ο Τραμπ πραγματοποίησε δύο διεθνή ταξίδια –στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Ασία. Έπαιξε γκολφ. Επισκέφθηκε πολλές φορές τις προσωπικές του ιδιοκτησίες, μεταξύ των οποίων και το κτήμα του Mar-a-Lago, όπου διοργάνωσε μια πολυτελή δεξίωση για τη συγκέντρωση χρημάτων σε στυλ «Ο Μεγάλος Γκάτσμπι».
Αυτό που δεν έκανε ήταν να πιέσει το κόμμα του να συμβιβαστεί με τους Δημοκρατικούς. Και τελικά, αυτή η σκληρή γραμμή απέδωσε καρπούς.
Ο Λευκός Οίκος συμφώνησε να ανακαλέσει τις «απαίσιες» περικοπές προσωπικού που είχε διατάξει κατά τη διάρκεια της διακοπής λειτουργίας.
«Δεν δούλευε», είπε ο Άνγκους Κινγκ – ένας ανεξάρτητος που τάσσεται με το μέρος των Δημοκρατικών – για τη στρατηγική του κόμματος σχετικά με το κλείσιμο της κυβέρνησης. Η Τζιν Σέιν, Δημοκρατική από το Νιου Χάμσαϊρ, δήλωσε ότι η συμφωνία της Κυριακής το βράδυ ήταν «η μόνη συμφωνία που υπήρχε στο τραπέζι».
«Η περαιτέρω αναμονή θα παρατείνει μόνο τον πόνο που νιώθουν οι Αμερικανοί λόγω του κλεισίματος», πρόσθεσε. Δεν μπορεί να πει κανείς τι σκεφτόταν ο Τραμπ και η ηγετική ομάδα των Ρεπουμπλικανών. Μερικές φορές, ο Τραμπ φαινόταν να αμφιταλαντεύεται, προτείνοντας την αντικατάσταση των επιδομάτων υγείας με άμεσες πληρωμές στους Αμερικανούς.
Ωστόσο, οι Ρεπουμπλικανοί τελικά παρέμειναν ενωμένοι και κατάφεραν να πείσουν αρκετούς Δημοκρατικούς ότι δεν θα υποχωρούσαν.
Μελλοντικές διαμάχες για το κλείσιμο της κυβέρνησης
Αυτό το ρεκόρ κλεισίματος της κυβέρνησης μπορεί να πλησιάζει στο τέλος του, αλλά οι πολιτικές δυναμικές που οδήγησαν στην αντιπαράθεση εξακολουθούν να είναι πολύ έντονες.
Ο συμβιβασμός χρηματοδοτεί τις περισσότερες κυβερνητικές λειτουργίες μόνο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου – ακριβώς όσο χρειάζεται για να περάσει η χώρα τις γιορτές και μερικές εβδομάδες μετά. Μετά από αυτό, το Κογκρέσο μπορεί να βρεθεί πάλι στην ίδια θέση που βρισκόταν όταν εξαντλήθηκαν τα κρατικά κονδύλια στο τέλος Σεπτεμβρίου.
Οι Δημοκρατικοί μπορεί να υποχώρησαν αυτή τη φορά, αλλά δεν αντιμετώπισαν πραγματικές πολιτικές συνέπειες για το γεγονός ότι μπλόκαραν το νομοσχέδιο χρηματοδότησης των Ρεπουμπλικάνων για περισσότερο από ένα μήνα. Στην πραγματικότητα, τα ποσοστά του Τραμπ στις δημοσκοπήσεις έπεσαν κατά τη διάρκεια του shutdown και οι Δημοκρατικοί είχαν εντυπωσιακή παρουσία στις εκλογές των πολιτειών που διεξήχθησαν την περασμένη εβδομάδα.
Με ορισμένους αριστερούς να διαμαρτύρονται ότι το κόμμα τους δεν επωφελήθηκε αρκετά από αυτό το κλείσιμο της κυβέρνησης – και μόνο μια χούφτα μέλη του κόμματος στο Κογκρέσο να υποστηρίζουν αυτόν τον συμβιβασμό – μπορεί να υπάρχουν πολλά κίνητρα για περαιτέρω ριψοκίνδυνες τακτικές κλεισίματος της κυβέρνησης, καθώς πλησιάζουν οι ενδιάμεσες εκλογές του επόμενου έτους.
Και με τη διατροφική βοήθεια για άτομα χαμηλού εισοδήματος να είναι πλέον εξασφαλισμένη μέχρι τον Οκτώβριο, ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο για τους Δημοκρατικούς έχει πλέον εξαλειφθεί.
Είχαν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια από την τελευταία διακοπή λειτουργίας της κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρικής θητείας του Τραμπ. Είναι πιθανό η επόμενη να έρθει πολύ νωρίτερα από αυτό.