Ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει τον εαυτό του ως συνεχιστή του Τρικούπη και του Βενιζέλου (του Ελευθερίου φυσικά). Το λιγότερο, θα συμπληρώναμε εμείς, αφού αν τα βάλει κανείς κάτω θα δει ότι ο νέος… μεσσίας –που έρχεται από το παρελθόν με τη στήριξη των εξωθεσμικών παραγόντων που ψάχνουν τα τελευταία χρόνια αυτόν που θα κερδίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη– κάνει μεγάλη υποχώρηση συγκρίνοντας τον εαυτό του με τους ως άνω.
«Η χώρα χρειάζεται άμεσα ένα μεγάλο αναπτυξιακό σοκ. Ένα σοκ εφάμιλλο των αντίστοιχων της περιόδου Τρικούπη και Βενιζέλου» είπε –ξανά– και να οι τίτλοι στα σάιτ που έχουν αναλάβει το ωσαννά προς τον rebranding Alexis. Η ομιλία του τάραξε τα νερά –λένε οι ίδιοι– παραγνωρίζοντας πως τα ίδια είπε τον Ιούνιο στην ημερίδα του ινστιτούτου του, τα ίδια έλεγε και τον Οκτώβριο του 2024. Λες και βαρέθηκαν να του γράψουν μια ομιλία.
Το θέμα όμως είναι άλλο. Είναι ότι μιλά για τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο και αφήνει να εννοηθεί πως αυτός μπορεί να κάνει το εφάμιλλο αναπτυξιακό σοκ που χρειάζεται η χώρα η οποία πηγαίνει στα βράχια. Και τι προτείνει για ν’ αποφευχθεί αυτή η πορεία και να υπάρξει και το σοκ;
Τίποτα δεν προτείνει. Το απόλυτο τίποτα. Πομφόλυγες ανάλογες με αυτές που γέμισε τον τόπο τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια, κοινοτοπίες και ένα ταμείο… δώρο που οι πλούσιοι θα βάζουν λεφτά για να μοιράζονται στους άλλους. Τώρα ποιους εννοεί πλούσιους κανείς δεν ξέρει, δεδομένου ότι τα προηγούμενα χρόνια η παρέα του και ο ίδιος κατέτασσαν τη μεσαία τάξη σε εισοδήματα πέριξ των 10.000 ευρώ ετησίως.
Θα μπορούσε πάντως κάποιος να πει ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν μετριόφρων. Θα μπορούσε για παράδειγμα να εμφανιστεί ως διάδοχος άλλων ηγετών μεγάλων χωρών, αλλά ο νέος πατριωτισμός του δεν του το επιτρέπει. Διότι πάνω απ’ όλα είναι πατριώτης αφού πλέον αναγνώρισε πως υπάρχουν σύνορα. Κάτι είναι κι αυτό. Πάντως ξέχασε να επαναλάβει τα περί δημοκρατικού καπιταλισμού. Ίσως την επόμενη φορά. Προς το παρόν θα κάνει ότι έκανε μέχρι τώρα: μια ανάρτηση την ημέρα με σημεία της ομιλίας του. Έτσι, για να μην τον ξεχνάμε.
Από σοκ σε σοκ το πάει ο Τσίπρας: «θετικό» το 2015, «αναπτυξιακό» το 2025
Τον Ιούνιο του 2015, είκοσι μέρες πριν από την αναγγελία του δημοψηφίσματος που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών, στα capital controls και στη διάλυση της οικονομίας, φέρνοντας τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε στη Βουλή για ένα θετικό σοκ που χρειάζεται. Τώρα μιλά για… αναπτυξιακό.
Εκείνη την ημέρα, την 6η Ιουνίου, ο Αλέξης Τσίπρας –ως πρωθυπουργός– ενημέρωνε τη Βουλή για τις διαπραγματεύσεις με τον δικό του φυσικά τρόπο, λέγοντας μισές αλήθειες. Στο πλαίσιο αυτό έκανε λόγο για τη στρατηγική επιδίωξη της κυβέρνησής του, μιλώντας μεταξύ άλλων για ένα «ισχυρό επενδυτικό πρόγραμμα που θα δημιουργήσει θετικό σοκ στην ελληνική οικονομία, κινητοποιώντας και το λιμνάζον δυναμικό της».
Ναι, μιλούσε για σοκ. Το βάπτισε θετικό, όπως τώρα το βαπτίζει αναπτυξιακό. Μόνο που το 2015 προκάλεσε σοκ, αλλά δεν το λες και… θετικό. Εκτός αν τότε ήσουν μεγαλοεπιχειρηματίας και φίλος της τότε κυβέρνησης και είχες τα χρήματά σου εκτός Ελλάδας. Τότε, ναι, μπορείς να το πεις και θετικό.
Τώρα το πώς θα γίνει αυτό το αναπτυξιακό σοκ που ευελπιστούμε ότι δεν θα είναι ίδιο με το… θετικό, αν και από τα συμφραζόμενα κάτι για φόρους προκύπτει, δεν το πολυεξήγησε. Αλλά μην τα θέλετε και όλα δικά σας. (Ξανα)κάντε τον πρωθυπουργό και θα σας δείξει αυτός. Άλλωστε, από Νοέμβριο επιστρέφει και ο Πάνος, ο πάλαι ποτέ φίλος και συγκυβερνήτης του.
Για να μην τους αδικούμε πάντως. Για… αναπτυξιακό σοκ μιλούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ από τον Σεπτέμβριο του 2015. Τα έλεγε για παράδειγμα ο τότε υφυπουργός Δημήτρης Μάρδας, γράφοντας μεταξύ άλλων ότι «η χώρα χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σοκ για να ξεπεράσουμε τις υφεσιακές πτυχές της συμφωνίας. Να σκεφτούμε, να σχεδιάσουμε και να δράσουμε εκτός των συμβατικών πλαισίων διαχείρισης».
Απλά μετά τρέχανε με κάτι ινστιτούτα της Φλωρεντίας και κάτι τηλεοπτικές άδειες για το ΣΥΡΙΖΑ channel, κάτι σκευωρίες της Novartis Και κάτι συμφωνίες εκεί στις Πρέσπες και… ξεχάστηκαν.
Πηγή: tomanifesto.gr