Η ξαφνική αναβολή της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, μετά την προκλητική ομιλία του Τούρκου προέδρου στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δεν ήταν απώλεια, ήταν ευκαιρία! Η Αθήνα γλίτωσε από μια συνάντηση, που θα νομιμοποιούσε, έστω και επικοινωνιακά, τη νεοοθωμανική ρητορική ενός ηγέτη, που εργαλειοποιεί το Παλαιστινιακό για να παρουσιαστεί ως «ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου» και ταυτόχρονα συνεχίζει να υπονομεύει την κυριαρχία Ελλάδας και Κύπρου.
Ο Ερντογάν, αντί για ειλικρινή διάλογο, προτίμησε να εκμεταλλευτεί την συνάντηση των ηγετών των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών με τον Ντόναλντ Τραμπ, επενδύοντας στην εικόνα του «προστάτη» των Παλαιστινίων. Λίγες ώρες νωρίτερα, είχε μιλήσει από το βήμα του ΟΗΕ για «γενοκτονία στη Γάζα», ενώ επανέλαβε την προκλητική του θέση για αναγνώριση του «Αττίλα» στην Κύπρο.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η κραυγαλέα αντίφαση: Για ό,τι κατηγορεί το Ισραήλ, η Τουρκία το έχει διαπράξει στο εκατονταπλάσιο. Στην Κύπρο, με την εισβολή του «Αττίλα», κατέχει το 37% του νησιού, εκτόπισε βίαια τον μισό πληθυσμό και επέβαλε καθεστώς εθνοκάθαρσης. Και στην ίδια την ιστορία της, η Τουρκία βαρύνεται με τις γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, αλλά και με τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Χαλδαίων. Μια χώρα, που δεν έχει ζητήσει συγγνώμη, ούτε έχει αναλάβει ευθύνη, για αυτές τις θηριωδίες, το τελευταίο, που δικαιούται είναι να κουνά το δάχτυλο σε άλλους..!
Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η τουρκική αντιπροσωπεία γνώριζε από το πρωί την αλλαγή ώρας για την συνάντηση Τραμπ με τους ηγέτες των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών για τη Γάζα. Παρ’ όλα αυτά, η ελληνική πλευρά ενημερώθηκε πολλές αργότερα, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή!
Στο μεταξύ, σε ερώτηση του OPEN TV, η Διεύθυνση Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας έσπευσε να υποβαθμίσει το ζήτημα, σημειώνοντας ότι «δεν υπάρχει κάτι το αρνητικό». Όπως ανέφερε, η συνάντηση «δεν είχε οριστικοποιηθεί, δεν είχε επιβεβαιωθεί» και ο Τούρκος πρόεδρος «δεν μπόρεσε να την εντάξει στο πρόγραμμά του» λόγω φόρτου.
Εντύπωση προκαλεί η τοποθέτηση αυτή, καθώς μόλις λίγες ώρες πριν είχε δοθεί η εικόνα μιας αιφνίδιας αναβολής για λόγους ανωτέρας βίας. Η «διευκρίνιση» της Άγκυρας μοιάζει περισσότερο με επικοινωνιακό παιχνίδι, που επιχειρεί να μετατρέψει μια διπλωματική αδυναμία σε εσκεμμένη επιλογή. Στην πραγματικότητα, ο Ερντογάν μετέτρεψε την αναβολή σε σκηνοθετημένο μήνυμα ισχύος: προς το εσωτερικό του, ότι προτιμά να σταθεί ως ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου αντί να συνομιλήσει με τον Έλληνα πρωθυπουργό, και προς τον διεθνή παράγοντα, ότι η Τουρκία ορίζει τους όρους και το timing του διαλόγου.
Η αναβολή λοιπόν ήταν «βολική»: Η Αθήνα αποφεύγει μια κατ’ επίφαση συζήτηση και κερδίζει χρόνο για συντονισμό με ΕΕ και ΗΠΑ. Παράλληλα, αναδεικνύει την πραγματικότητα: Ότι η Άγκυρα δεν ενδιαφέρεται για αποκλιμάκωση, αλλά για επίδειξη ισχύος. Από το Αιγαίο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία συνεχίζει να απειλεί με NAVTEX, να αμφισβητεί νησιά, να επενδύει σε ψευδοκρατικές δομές στα Κατεχόμενα και να εργαλειοποιεί το προσφυγικό.
Στο επίκεντρο των προκλήσεων βρίσκεται και το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας–Κύπρου. Έργο στρατηγικό για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, που χρηματοδοτείται και από την ΕΕ. Η Τουρκία έχει ήδη προειδοποιήσει, ότι θα το μπλοκάρει, εάν δεν «συμπεριληφθούν» Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι. Στην πράξη, έχει στείλει πολεμικά σκάφη να παρενοχλήσουν ερευνητικές αποστολές. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο στόχος της Άγκυρας δεν είναι η περιφερειακή συνεργασία, αλλά η επιβολή των νεοοθωμανικών της αξιώσεων δια της ισχύος.
Για την Ελλάδα, η απάντηση πρέπει να είναι ξεκάθαρη: «Ήρεμα νερά» δεν σημαίνει υποχώρηση, ούτε σιωπή μπροστά σε εκβιασμούς. Η αναβολή της συνάντησης έδειξε, ότι η Αθήνα δεν είναι υποχρεωμένη να χαρίζει στον Ερντογάν εικόνες «κανονικότητας», όταν ο ίδιος επιλέγει την όξυνση. Αντίθετα, έχει την ευκαιρία να διεθνοποιήσει τα ζητήματα -από την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας έως την απειλή στο καλώδιο- και να μετατρέψει την τουρκική προκλητικότητα σε επιχείρημα ενίσχυσης της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας.
Η «βολική» αναβολή της Νέας Υόρκης δεν πρέπει να θεωρηθεί παρένθεση. Είναι μάθημα: Με την Τουρκία του Ερντογάν, διάλογος χωρίς σαφείς «κόκκινες γραμμές» καταλήγει να είναι άλλοθι στην επιθετικότητα. Και σε αυτήν την πραγματικότητα, η Αθήνα οφείλει να μείνει σταθερή, αποφασιστική και απολύτως αιχμηρή – έχοντας πάντα στο μυαλό της ότι ακόμη και οι αναβολές μετατρέπονται από την Άγκυρα σε εργαλεία στρατηγικής προπαγάνδας.
ΠΗΓΗ: to manifesto.gr